Mielżyński Hrabia

Mielżyński Hrabia
Mielżyński Hrabia według Tadeusza Gajla

Mielżyński Hrabia (Nowina odmienny) – herb hrabiowski nadany w Prusach przedstawicielom polskiego rodu szlacheckiego herbu Nowina.

Opis herbu

Juliusz Karol Ostrowski podaje dwie wersje herbu[1]. Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

Mielżyński Hrabia: W polu błękitnym nad srebrnym uchem kotłowym barkiem w dół, miecz rękojeścią do góry. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą hełm z klejnotem w koronie: noga zbrojna zgięta w kolanie, piętą w lewo i do góry. Labry: błękitne, podbite srebrem.

Mielżyński II Hrabia: Tarcza jak powyższy, ale korona hrabiowska na hełmie, tarcza otoczona panopliami, z których z jednej strony zwiesza się wstęga z Orderem Św. Stanisława, a z drugiej z Orderem Orła Białego i labry błękitne, podbite czerwonym.

Sławomir Leitgeber przytacza dewizę hrabiów Mielżyńskich FRANGITUR NEC FLECTATUR[2].

Tadeusz Gajl podaje swoistą kompilację obu herbów opisanych przez Ostrowskiego, gdzie ogólny układ herbu jest jak w Mielżyński Hrabia, ale labry jak w Mielżyński II Hrabia. Pod tarczą herbową Gajl umieścił dewizę przytaczaną przez Leitgebera[3].

Najwcześniejsze wzmianki

Herb z pruskim tytułem hrabiowskim otrzymali różni przedstawiciele rodu Mielżyńskich czyli wielkopolskiej rodziny szlacheckiej z Mielżyna i Brudzewa, znanej już od XIV wieku. Wedle Ostrowskiego, z herbem Mielżyński II Hrabia tytuł otrzymał 19 września 1786 roku przedstawiciel młodszej gałęzi pawłowickiej, Maksymilian Mielżyński. Natomiast z herbem Mielżyński Hrabia tytuł otrzymać miał przedstawiciel starszej chobienickiej gałęzi rodu, Maciej Mielżyński rozkazem z 12 lipca 1817 roku, potwierdzonym dyplomem z 20 stycznia 1818 roku[1].

Wizerunek herbu w pracy Tyroffa z 1828 roku odpowiada niemalże opisowi herbu Mielżyński II Hrabia, poza orderami, których u Tyroffa brak[4].

Maximillian Gritzner i Adolf Hildebrandt w 1889 roku przytoczyli wizerunek herbu Mielżyński Hrabia z polem czerwonym, nie błękitnym, gdzie korona hrabiowska znajdowała się na hełmie w miejsce szlacheckiej, nie zaś na tarczy herbowej[5].

Juliusz Karol Ostrowski przytaczając opis wspomnianych dwóch wersji tego herbu w 1906 roku odnotował omyłkę Gritznera i Hildebrandta[1].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Hrabia (graf) Mielżyński.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Cz. 2: Opisy herbów. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 207-208.
  2. ↑ Sławomir Leitgeber: Nowy almanach błękitny. Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 1993, s. 97.
  3. ↑ Tadeusz Gajl: Herby szlachty Polski. Od średniowiecza do 1918 roku. Brzezia Łąka: Poligraf, 2023, s. 203. ISBN 978-83-8308-093-2.
  4. ↑ J. A. Tyroff, Konrad Tyroff: Wappenbuch der preussischen Monarchie. T. 1. Norymberga: 1828, s. 71. (niem.).
  5. ↑ Maximillian Gritzner, Adolf Hildebrandt: Wappenalbum der gräflichen Familien Deutschlands und Oestrreich-Ungarns etc.. Cz. 3: L-R. Lipsk: T. O. Weigel, 1889, s. 457. (niem.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.