Minnesota Timberwolves

Minnesota Timberwolves

Przydomek	Leśne wilki
Maskotka	Crunch
Barwy	czarno, zielone, niebiesko, szaro, białe
Data założenia	1989
Liga	NBA Konferencja Zachodnia Dywizja Północno-zachodnia
Państwo	Stany Zjednoczone
Adres	Minneapolis, Minnesota
Hala sportowa	Target Center (18 798 miejsc)
Właściciel	Glen Taylor Alex Rodriguez Marc Lore
Prezes	Tim Connelly
Menedżer generalny	Tim Connelly
Trener	Chris Finch
Asystent trenera	Joe Boylan Kevin Hanson Micah Nori Pablo Prigioni Elston Turner Corliss Williamson
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Minnesota Timberwolves – amerykański klub koszykarski, mający siedzibę w Minneapolis w stanie Minnesota. Występuje w Dywizji Północno-zachodniej, Konferencji Zachodniej w National Basketball Association (NBA).

Drużynę Timberwolves założono w 1987, dwadzieścia siedem lat po odejściu z miasta do Los Angeles drużyny Lakers. Zespół zadebiutował w NBA w sezonie 1989-1990. Nazwa została wybrana w konkursie, a oznacza „wilki leśne”, których populacja w stanie Minnesota jest najwyższa na terenie USA.

Mimo rekordowej frekwencji na trybunach, drużyna osiągała słabe wyniki. Najlepszy bilans jaki osiągnęli w sezonie zasadniczym, to 29-53. Słabych występów nie byli w stanie zmienić nawet, wybierani z wysokimi numerami w drafcie, Christian Laettner i Isaiah Rider. Ten ostatni zdołał tylko wygrać w 1994 konkurs wsadów. W tym samym roku zmienił się właściciel, którym został biznesmen Glen Taylor. Pierwszym jego posunięciem było zatrudnienie na stanowisku generalnego menedżera byłego wybitnego koszykarza Kevina McHale’a. McHale od razu wykonał kilka dobrych posunięć, zaangażował na trenera Flipa Saundersa, wybrał w drafcie 1995 młodziutkiego Kevina Garnetta, pozyskał z Golden State Warriors skrzydłowego Toma Gugliottę. W następnym roku doszedł jeszcze jeden świetny zawodnik, wymieniony za wybranego w drafcie Raya Allena, Stephon Marbury. Młoda drużyna dobrze się rozumiała, a efektem był wynik sezonu 1996-1997 – 40-42 i pierwszy w historii występ w play-offach, a także debiut Garnetta i Gugliotty w Meczu Gwiazd. W następnym sezonie było jeszcze lepiej – 45-37 i drugi awans do fazy pucharowej. Niestety, obydwa razy występy kończyły się na pierwszej rundzie.

W następnym sezonie nie grał już Tom Gugliotta, skonfliktowany z przyczyn finansowych ze Stephonem Marbury, a drużyna znów skończyła na pierwszej rundzie play-off. Po roku odszedł także Marbury, a zespół pozyskał rozgrywającego Terrella Brandona oraz z draftu solidnego gracza, Wally Szczerbiaka. Ten skład przyniósł rekordowy bilans 50-32, ale kolejną przegraną w fazie pucharowej. W 2001 zespół i menedżer McHale zostali surowo ukarani za nieprzepisowe podpisanie kontraktu z Joe Smithem. Mimo to, w następnych dwóch sezonach zespół znów znakomicie grał w sezonach zasadniczych, osiągając 47-35 i znów 50-32. Pech jednak nie opuszczał Wolves w play-offach. Sukcesem były za to występy w All-Star Game Garnetta i Szczerbiaka.

Przełom przyniósł dopiero sezon 2003-2004, kiedy to zatrudniono nowych graczy, Latrella Sprewella i Sama Cassella. Mocny skład zaowocował najlepszym bilansem na Zachodzie – 58-24, życiowym sukcesem Kevina Garnetta, który został wybrany MVP sezonu zasadniczego i, nareszcie, sukcesami w fazie play-off, kiedy to zespół dotarł do finału konferencji, przegrywając dopiero tam z Los Angeles Lakers.

W 2004 odszedł trener Flip Saunders, a poziom gry Wolves wyraźnie spadł. Liczne zmiany kadrowe (np. sprzedanie Sama Cassella i Wally Szczerbiaka) przynosiły raczej negatywne efekty, czego skutkiem było niekwalifikowanie się drużyny do play-offów przez trzy kolejne lata. W końcu, latem 2007 zespół opuściła jego największa gwiazda, Kevin Garnett, który przeniósł się do budujących potęgę Boston Celtics. W zamian zespół otrzymał pięciu innych graczy, dwa wybory w drafcie oraz sumę pieniędzy. Była to największa taka wymiana za jednego zawodnika w dziejach ligi, jednak opłaciło się to Celtom, gdyż w następnym sezonie bezapelacyjnie wygrali mistrzostwo NBA, zaś Timberwolves z najmłodszym składem w lidze skończyli sezon ze słabym wynikiem 22-60. Pod koniec 2008 z funkcji trenera zmuszony został odejść Randy Wittman, którego zastąpił generalny menedżer Kevin McHale. W 2009 nowym generalnym menedżerem został David Kahn, który zwolnił McHale’a i zatrudnił dotychczasowego asystenta trenera Los Angeles Lakers Kurta Rambisa jako trenera. Pod wodzą Rambisa, Timberwolves wygrali tylko 15 meczów w sezonie 2009-2010. W przerwie pomiędzy rozgrywkami, Wolves pozyskali szereg nowych graczy, w tym m.in. Michaela Beasleya oraz pozbyli się takich graczy jak Al Jefferson czy Ramon Sessions. Sezon 2010-2011 leśne wilki wygrały tylko 17 meczów notują najgorszy bilans w sezonie.Do nielicznych sukcesów Wolves należy pobicie rekordu w ilości double-double, zdobycie NBA Most Improved Player Award i uzyskanie double-double na poziomie 31-31 (31 punktów i 31 zbiórek)wszystko przez Kevin Love. W przerwie między sezonami Timberwolves pozyskali nowego trenera Rick Adelman, do zespołu dołączyli Derrick Williams nr 2 draftu i Ricard Rubio, który dołączył do drużyny po dwóch latach oczekiwań.

20 lutego 2015 roku do zespołu na zasadzie wymiany z Brooklyn Nets powrócił Kevin Garnett.

Stan na październik 2017

Pogrubienie – oznacza ciągle aktywnego zawodnika występującego w zespole
Kursywa – oznacza ciągle aktywnego zawodnika występującego w innym zespole

Punkty (sezon regularny – stan zakończenie rozgrywek 2016/17)^[20]

Na podstawie^[21]:. Stan na koniec sezonu 2022/23

• Oficjalna strona Minnesota Timberwolves