Miszuty

Miszuty
Мішуты
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

szarkowszczyński

Sielsowiet

Stanisławowo

Populacja (2009)
 liczba ludności


25[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Miszuty”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Miszuty”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Miszuty”
Ziemia55°17′40″N 27°19′01″E/55,294444 27,316944

Miszuty (biał. Мішуты; ros. Мишуты) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie szarkowszczyńskim, w sielsowiecie Stanisławowo.

Historia

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Łuck (od 1927 gmina Kozłowszczyzna)[3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 79 osób, 43 były wyznania rzymskokatolickiego a 36 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 13 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 18 domach zamieszkiwało 99 osób[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Szarkowszczyźnie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Szarkowszczyźnie[6].

W 1938 roku miejscowość należała do gromady Wasiuki gminy Kozłowszczyzna[7].

Uwagi

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Miszuty, wieś, powiat dzisieński, gmina Łuck, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 508.
  3. M.P. z 1927 r. nr 230, poz. 598
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 23.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 40.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1060.
  7. Rozporządzenie Wojewody Wileńskiego z dnia 20 września 1938 roku. Załącznik.

Linki zewnętrzne