Worońce
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 55°12′15″N 27°27′41″E/55,204167 27,461389 | |
Worońce (biał. Варанцы; ros. Воронцы) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Udział.
Historia
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim (od 1926 postawskim), w gminie Łuck (od 1927 gmina Kozłowszczyzna)[2].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 120 osób, 114 było wyznania rzymskokatolickiego, 6 prawosławnego. Jednocześnie 113 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 7 białoruska. Było tu 26 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 27 domach zamieszkiwało 109 osób[4].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Mosarzu i prawosławnej w Wierzchni. Podlegała pod Sąd Grodzki w Duniłowiczach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mosarzu[5].
W 1938 roku miejscowość należała do gromady Zapaśniki gminy Kozłowszczyzna[6].
Uwagi
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 230, poz. 598
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 7, część 2, 1924, s. 23.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 41.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1894.
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Wileńskiego z dnia 20 września 1938 roku. Załącznik.