NRP Douro (1913)
.jpg) „Douro” między 1913 a 1915 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Yarrow Shipbuilders, Glasgow |
| Wodowanie |
22 stycznia 1913 |
.svg.png){kind=small} Marinha Portuguesa
| |
| Wejście do służby |
1913 |
| Wycofanie ze służby |
1931 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 515 ton |
| Długość |
73,2 metra |
| Szerokość |
7,2 m |
| Zanurzenie |
2,3 m |
| Napęd | |
| 2 zespoły turbin parowych Parsonsa o łącznej mocy 11 000 KM 3 kotły Yarrow 2 śruby | |
| Prędkość |
27 węzłów |
| Zasięg |
1600 Mm przy prędkości 15 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 działo kal. 100 mm 2 działa kal. 76 mm (2 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 450 mm (2 x II) |
| Załoga |
80 |
NRP Douro – portugalski niszczyciel z początku XX wieku, jedna z czterech jednostek typu Guadiana. Okręt został zwodowany 22 stycznia 1913 roku w stoczni Estaleiro Real de Lisboa w Lizbonie, a w skład Marinha Portuguesa wszedł w tym samym roku. Niszczyciel skreślono z listy floty w 1931 roku.
Projekt i budowa
NRP[a] „Douro” był jednym z czterech bliźniaczych niszczycieli, zbudowanych we współpracy z Brytyjczykami[1]. Projekt okrętu powstał w brytyjskiej stoczni Yarrow Shipbuilders i był zbliżony do budowanych dla Royal Navy niszczycieli typu River[1].
„Douro” zbudowany został w stoczni Yarrow w Glasgow, a następnie przetransportowany w gotowych sekcjach i zmontowany w stoczni Estaleiro Real de Lisboa w Lizbonie[1][2]. Wodowanie odbyło się 22 stycznia 1913 roku, a do służby w Marinha Portuguesa niszczyciel przyjęto w tym samym roku[1][2].
Dane taktyczno-techniczne
„Douro” był niewielkim niszczycielem o długości 73,2 metra, szerokości 7,2 metra i maksymalnym zanurzeniu 2,3 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 515 ton, a pełna 660 ton[1][2]. Okręt napędzany był przez dwa zestawy turbin parowych systemu Parsonsa o łącznej mocy 11 000 KM, do których parę dostarczały trzy kotły Yarrow[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 27 węzłów[2][3][b]. Okręt mógł zabrać zapas węgla o masie 146 ton, co zapewniało maksymalny zasięg 1600 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][2].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się: pojedyncze działo kalibru 100 mm A10 L/45 i dwa pojedyncze działa kal. 76 mm L/40[1][2]. Uzbrojenie uzupełniały dwa podwójne aparaty torpedowe kal. 450 mm (18 cali)[1][2][c].
Załoga okrętu składała się z 80 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba
Po wejściu do służby w 1913 roku niszczyciel otrzymał oznaczenie burtowe „D”[1]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1931 roku, po 18 latach służby[1][2][d].
Uwagi
- ↑ NRP – Navio da República Portuguesa – Okręt Republiki Portugalii.
- ↑ Na próbach bliźniaczy „Guadiana” uzyskał największą prędkość 30,3 węzła[1].
- ↑ Brytyjskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)[4].
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 396 podaje, że okręt wycofano ze służby w 1929 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Tony DiGiulian: Torpedoes of the United Kingdom/Britain. www.navweaps.com. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: GUADIANA destroyers (1913-1924). Navypedia. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.