Nanduk

Nanduk
Nhandu
Lucas, 1983
Ilustracja
Samica nanduka barwnowłosego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Rodzaj

nanduk

Typ nomenklatoryczny

Nhandu carapoensis Lucas, 1983

Synonimy
  • Brazilopelma Schmidt, 1998

Nanduk[1] (Nhandu) – rodzaj pająków z rodziny ptasznikowatych. Obejmuje cztery opisane gatunki. Znane są z Ameryki Południowej (Brazylii i Paragwaju).

Morfologia

Karapaks jest dłuższy niż szerszy, o lekko wyniesionej i sklepionej części głowowej, wyraźnie zaznaczonych rowkach głowowych i tułowiowych oraz krótkiej, głębokiej, prostej lub nieznacznie odgiętej jamce. Dobrze widoczny wzgórek oczny jest szerszy niż dłuższy. Rozmiary oczu przednio-środkowych, przednio-bocznych i tylno-bocznych są takie same, te pierwsze mają kształt okrągły, te ostatnie zaś owalny. Oczy tylno-środkowe są mniejsze i owalne. W widoku górnym oczy przednio-środkowe leżą bardziej z tyłu niż przednio-boczne, a tylno-środkowe bardziej z przodu niż tylno-boczne. Nadustek nie występuje. Szczękoczułki mają od 10 do 13 zębów i pozbawione są rastellum. Nieznacznie tylko szerszą niż dłuższą wargę dolną zbroi ponad setka kuspuli. Prawie prostokątne szczęki mają płat przedni wyciągnięty w wyrostek stożkowaty, a kąty wewnętrzne opatrzone ponad setką kuspuli. Dłuższe niż szersze sternum ma sigilla pary ostatniej największe, a pary pierwszej najmniejsze[2].

Spermateki u nanduka barwnowłosego
Młodociana samica nanduka czerwonowłosego
Nanduk różowowłosy
Nanduk sawannowy

Odnóża są z wierzchu i od spodu długo i obficie owłosione. Stopy cechują się brakiem kolców, wykształconymi przypazurkowymi kępkami włosków oraz pojedynczym, pośrodkowym, nieliczebnym szeregiem małych ząbków na każdym z pazurków górnych. Nadstopia dwóch pierwszych par oraz wszystkie stopy mają kompletne skopule, natomiast na nadstopiu pary trzeciej skopule ograniczone są do połowy długości, a na tym pary ostatniej do części wierzchołkowej. Skopule występują także na ostatniej parze ud[2].

Opistosoma (odwłok) u obu płci ma włoski drażniące typu I i III, ale te ostatnie u samicy bywają tylko szczątkowo rozwinięte. Kądziołki przędne pary tylno-bocznej zbudowane są z trzech członów, z których środkowy jest najkrótszy, nasadowy najdłuższy, a wierzchołkowy palcowaty. Kądziołki pary tylno-środkowej są krótkie i jednoczłonowe. Genitalia samicy mają spermateki oddzielone krótkim obszarem silnie zesklerotyzowanym[2].

Rozprzestrzenienie

Rodzaj neotropikalny, południowoamerykański. Wszystkie gatunki znane są z Brazylii, a jeden ponadto z Paragwaju[3].

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1983 roku przez Sylvię Marlene Lucas na łamach „Memórias do Instituto Butantan” jako monotypowy, z opisanym w tej samej publikacji N. carapoensis jako jedynym gatunkiem[4][3]. W 1985 roku Robert J. Raven zsynonimizował Nhandu z Sericopelma[5], jednak krok ten nie został przyjęty przez późniejszych autorów[3]. Opisana w 1998 roku przez Güntera E.W. Schmidta Brazilopelma[6][3] zsynonimizowana została z Nhandu na podstawie wyników analizy filogenetycznej w 2001 roku przez Rogéria Bertaniego[2][3]. Opisany w 2004 roku przez Schmidta N. chromatus[7], przeniesiony został do rodzaju Vitalius w 2023 roku przez Bertaniego[8].

Do rodzaju zalicza się cztery opisane gatunki[3][1]:

Przypisy

  1. 1 2 Dominik Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 14 marca 2025, s. 158–159, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
  2. 1 2 3 4 Rogério Bertani. Revision, cladistic analysis, and zoogeography of Vitalius, Nhandu, and Proshapalopus; with notes on other theraphosine genera (Araneae, Theraphosidae). „Arquivos de Zoologia”. 36 (3), s. 265-356, 2001. DOI: 10.11606/issn.2176-7793.v36i3p265-356.
  3. 1 2 3 4 5 6 Gen. Nhandu Lucas, 1983. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2025-04-03].
  4. Sylvia Marlene Lucas. Descrição de gênero e espécie novos da subfamília Theraphosinae (Araneae, Ortoghatha, Theraphosidae). „Memórias do Instituto Butantan”. 44/45, s. 157-160, 1983.
  5. Robert John Raven. The spider infraorder Mygalomorphae (Araneae): cladistics and systematics. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 182, s. 1-180, 1985.
  6. Günter E.W. Schmidt. Brazilopelma coloratovillosum gen. et sp. n. (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae), eine lange verkannte Vogelspinne. „Arachnologisches Magazin”. 6 (4), s. 1-6, 1998.
  7. Günter E.W. Schmidt. Der Doppelgänger von Acanthoscurria geniculata (C.L. Koch, 1841) heist Nhandu chromatus sp. n. (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae). „Tarantulas of the World”. 92, s. 6-11, 2004.
  8. R. Bertani. Taxonomic revision and cladistic analysis of Lasiodora C. L. Koch, 1850 (Araneae, Theraphosidae) with notes on related genera. „Zootaxa”. 5390 (1), s. 1-116, 2023. DOI: 10.11646/zootaxa.5390.1.1.