Nieuwpoort (1956)
![]() „Nieuwpoort” po 1969 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia |
Crighton, Ostenda |
| Położenie stępki |
lipiec 1953 |
| Nazwa |
„Nieuwpoort” (M932) |
| Wejście do służby |
9 stycznia 1956 |
| Wycofanie ze służby |
1991 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa: 330 t |
| Długość |
44 m całkowita |
| Szerokość |
8,3 m |
| Zanurzenie |
2,6 m |
| Materiał kadłuba |
drewno |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 880 KM, 2 śruby | |
| Prędkość |
13,5 węzła |
| Zasięg |
2700 Mm przy 10,5 w. |
| Uzbrojenie | |
| 2 działka plot. kal. 20 mm (1 x II) | |
| Wyposażenie | |
| radar, sonar, trały | |
| Załoga |
36 |
Nieuwpoort (M932) – belgijski trałowiec z lat 50. XX wieku, jedna z 26 zbudowanych dla Belgijskiej Marynarki Wojennej jednostek amerykańskiego typu Adjutant. Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku w stoczni Crighton w Ostendzie, a w skład marynarki wojennej Belgii został przyjęty 9 stycznia 1956 roku. Jednostkę wycofano ze służby w 1991 roku.
Projekt i budowa
Projekt trałowców typu Adjutant (Blackbird) powstał jako rozwinięcie drugowojennych jednostek typu YMS[1]. Okręty miały w większości zasilić floty państw sojuszniczych, w ramach Major Defense Acquisition Program (MDAP)[1][2]. Spośród 159 zbudowanych jednostek oryginalnego typu Blackbird tylko 20 zasiliło United States Navy, a wiele zbudowano za granicą z amerykańską i brytyjską pomocą[1].
Przyszły „Nieuwpoort” zbudowany został w stoczni Crighton w Ostendzie[3][4]. Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku, nieznana jest data wodowania[4]. Na jednostce zamontowano sprowadzone z USA maszyny oraz uzbrojenie[5][6].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był przybrzeżnym, małomagnetycznym trałowcem o długości całkowitej 44 metry (42 metry między pionami), szerokości 8,3 metra i zanurzeniu 2,6 metra[3]. Kadłub okrętu wykonany był z drewna[3][5]. Wyporność standardowa wynosiła 330 ton, a pełna 390 ton[3][4]. Okręt napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne General Motors 8-268A o łącznej mocy 880 KM, napędzających dwie śruby[3][4]. Prędkość maksymalna jednostki wynosiła 13,5 węzła[3][4]. Zapas paliwa wynosił 28 ton, co zapewniało zasięg 2700 Mm przy prędkości 10,5 węzła[3][5].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się początkowo z podwójnego zestawu działek plot. kalibru 20 mm Oerlikon L/70 Mark 24[4][5]. Wyposażenie trałowe obejmowało trały: mechaniczny, elektromagnetyczny i akustyczny[4]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar nawigacyjny Decca 1229 oraz kadłubowy sonar AN/UQS-1[3][4].
Załoga okrętu składała się z 36 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][4][a].
Służba
„Nieuwpoort” został przyjęty w skład Belgijskiej Marynarki Wojennej 9 stycznia 1956 roku[7][8][b]. Okręt otrzymał numer burtowy M932[3][5]. W 1969 roku dokonano zmiany uzbrojenia artyleryjskiego jednostki, w miejsce podwójnego zestawu działek Oerlikon montując pojedyncze działko plot. Bofors kal. 40 mm L/60 Mark 3[4]. Bazą jednostki była Ostenda[8]. Okręt wycofano ze służby w 1991 roku[4].
Uwagi
- ↑ Blackman 1960 ↓, s. 102 podaje, że załoga okrętu liczyła 40 osób.
- ↑ Gogin 2021D ↓ podaje, że okręt wcielono do służby w listopadzie 1955 roku.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: BLUEBIRD coastal minesweepers (1953 - 1961). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Ivan Gogin: DIEST coastal minesweepers (1953-1956). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1960-61. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1960. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1973-74. John E. Moore (red.). New York: McGraw - Hill, 1973. ISBN 0-07-032020-9. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1980-81. John E. Moore (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 1980. ISBN 0-7106-0703-2. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1987-88. John E. Moore (red.). London: Jane’s Publishing Company Ltd, 1987. ISBN 0-7106-0842-X. (ang.).

