Notolaemus unifasciatus
| Notolaemus unifasciatus | |||
| (Latreille, 1804) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Notolaemus | ||
| Gatunek |
Notolaemus unifasciatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Notolaemus unifasciatus – gatunek chrząszcza z rodziny Laemophloeidae. Zamieszkuje Europę.
Taksonomia
Gatunek ten opisał po raz pierwszy Pierre-André Latreille w 1804 roku pod nazwą Cucujus unifasciatus[1].
Morfologia
Chrząszcz o mocno spłaszczonym grzbietobrzusznie ciele długości od 1,6 do 2,3 mm. Ubarwienie ma żółte do żółtoczerwonego z ciemniejszą przepaską w środkowej ⅓ pokryw, niekiedy rozbitą na dwie niewyraźne plamy. Oskórek grzbietowej strony ciała jest nagi i delikatnie punktowany. Głowa u samca jest szerokości przedplecza, u samicy od przedplecza węższa, u obu płci z mocno wyłupiastymi, dość dużymi oczami dorównującymi średnicami długościom skroni. Czułki po rozprostowaniu ku tyłowi u samca dochodzą do połowy długości pokryw, a u samicy do ich przedniej ćwiartki. Przedplecze jest wyraźnie węższe niż u N. castaneus, u samca nieco węższe od podstawy pokryw, a u samicy znacznie od niej węższe. Boczne krawędzie przedplecza są niewyraźne pofalowane. Stopy ostatniej pary u samicy zbudowane z pięciu, a u samca z czterech członów. Stopy par pozostałych są pięcioczłonowe u obu płci[2].
Ekologia i występowanie
Owad saproksyliczny, związany z obumierającymi i martwymi drzewami liściastymi, głównie z bukami i dębami. Bytuje pod zmurszałą korą pni stojących i powalonych, w chodnikach drzewożerków, w leżących gałęziach, wśród chrustu oraz przy wypływającym ze zranionych pni soku. Zimuje w stadium larwalnym, a przepoczwarcza się wiosną. Aktywne osobniki dorosłe obserwuje się od maja[3].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Wielkiej Brytanii (z południowej Anglii), Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, północnych Włoch, południowej Szwecji, Polski, Czech, Węgier, Rumunii, Ukrainy i południa europejskiej części Rosji[3][1]. Wszędzie spotykany rzadko i sporadycznie[3], choć trochę częściej niż N. castaneus[2]. W Polsce znany z kilku stanowisk w północnej, środkowej i południowo-zachodniej części kraju[3][4]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek zagrożony wymarciem (EN)[5].
Przypisy
- 1 2 Notolaemus unifasciatus (Latreille, 1804). [w:] PESI Portal [on-line]. [dostęp 2024-12-02].
- 1 2 Stanisław Ślipiński, Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX. Chrząszcze — Coleoptera. Zeszyt 56. Zgniotkowate — Cucujidae, Warszawa, Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982.
- 1 2 3 4 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (12), 1986.
- ↑ species: Notolaemus unifasciatus (Latreille, 1804). [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2024-12-02].
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.
.png)