Obrowo (powiat tucholski)

Obrowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

tucholski

Gmina

Kęsowo

Liczba ludności (III 2011)

144[1]

Strefa numeracyjna

52

Kod pocztowy

89-506[2]

Tablice rejestracyjne

CTU

SIMC

0088609

Położenie na mapie gminy Kęsowo
Mapa konturowa gminy Kęsowo, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Obrowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Obrowo”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Obrowo”
Położenie na mapie powiatu tucholskiego
Mapa konturowa powiatu tucholskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Obrowo”
Ziemia53°35′15″N 17°40′59″E/53,587500 17,683056[3]

Obrowo (niem. Abrau) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Kęsowo.

W tej miejscowości urodził się biskup chełmiński Augustyn Rosentreter (1844–1926). W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 144 mieszkańców[1]. Jest dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Kęsowo.

Historia

Miejscowość kosznajderska. Obrowo było ściśle związane z Sławęcinem, bo z lustracji z 1570 roku wynika, że przy Sławęcinie znajduje się pusta dziedzina Mały Obraw. W tym czasie była niezamieszkana, ale użytkowali ją gburzy (kmiecie)z Sławęcina. Na początku XVII wieku dzierżawca starostwa Tucholskiego, Samuel Żaliński, założył na terenie Obrowa folwark, w którym pańszczyznę odrabiali gburzy z Sławęcina. W 1749 roku folwark zlikwidowano, a z tych gruntów wyodrębniono pięć 3-włókowych gospodarstw gburskich, którzy płacili czynsz starostwu. W 1772 Obrowo liczyło 63 mieszkańców, wszyscy byli katolikami[4].

Około 1,5 km na południowy wschód od wsi, na rozległej kępie wśród łąk nieopodal Jeziora Zamkowego zachowane wczesnośredniowieczne grodzisko nizinne o kształcie nieregularnego owalu, obwiedzione pierścieniowatym wałem. Upadek grodu, wchodzącego w skład plemiennej południowej rubieży pomorskiej, nastąpił pod koniec X w.[5]

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 852 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 90898
  4. Jerzy Szwankowski, Kosznajderia, 2013.
  5. IT informacja turystyczna - Powiat tucholski, powiat.tuchola.pl, 20 sierpnia 2007 [zarchiwizowane 2007-08-20].