P-Aminofenol
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C6H7NO | |||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
109,13 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
biały lub jasno zabarwiony, krystaliczny proszek, zmieniający barwę pod wpływem powietrza i światła[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki |
fenol, p-nitrofenol, o-aminofenol, m-aminofenol | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pochodne | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
p-Aminofenol, 4-aminofenol – organiczny związek chemiczny z grupy fenoli zawierający grupę aminową (−NH
2). 4-Aminofenol najbardziej znany jest jako podstawowy składnik wywoływacza Rodinal w fotografii czarno-białej. W farmaceutyce używany do syntezy fenacetyny lub do produkcji paracetamolu (reakcja z bezwodnikiem octowym). Ma też zastosowania w przemyśle tekstowym, gumowym i jako półprodukt do syntezy barwników siarkowych i azotowych[5].
Ma właściwości higroskopijne, jest podatny na działanie temperatury, światła, powietrza, wilgoci, środków utleniających i żelaza.
Powstaje podczas hydrolizy N-acetylo-p-aminofenolu (reakcja ta jest także pierwszym etapem metabolizmu paracetamolu w organizmach). Można go również otrzymać w wyniku redukcji p-nitrofenolu za pomocą borowodorku sodu.
Jest jednym z trzech izomerów orto, meta, para, pozostałe to 2-aminofenol i 3-aminofenol.
Przypisy
- 1 2 Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
- 1 2 3 4 5 6 4-Aminophenol, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 024730 [dostęp 2021-11-01] (niem. • ang.).
- 1 2 3 4 5 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-24, 5-89, 5-139, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ 4-Aminophenol [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 60034 [dostęp 2021-11-01]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Jolanta Skowroń, Halina Puchalska, 4-Aminofenol – pyły – dokumentacja, „Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy”, nr 1 (27), 2001 [dostęp 2008-03-23].
