Stanisławówka (Grodno)

Stanisławówka

Сядзіба Станіславова

nr rej. 412Г000033
Elewacja południowa pałacu
Państwo	Białoruś
Miejscowość	Grodno
Adres	ul. Tierieszkowej 29
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	barok
Architekt	Giuseppe de Sacco
Kondygnacje	2
Rozpoczęcie budowy	lata 60. XVIII w.
Ukończenie budowy	lata 70. XVIII w.
Pierwszy właściciel	Stanisław August Poniatowski
Kolejni właściciele	Druccy-Lubeccy
Obecny właściciel	Grodzieński Państwowy Uniwersytet Rolniczy
Położenie na mapie Grodna Stanisławówka
Położenie na mapie Białorusi Stanisławówka
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Stanisławówka
53°41′37,3″N 23°50′48,4″E/53,693694 23,846778

Stanisławówka^[1] (biał. Станіславова) – zespół pałacowy podmiejskiej rezydencji, której właścicielem był król Stanisław August Poniatowski. Znajduje się na końcu obecnej ul. Timiriaziewa w Grodnie.

Pałac wybudował specjalnie dla króla podskarbi litewski Antoni Tyzenhauz w latach 60. lub 70. XVIII wieku. Projektantem był włoski architekt Giuseppe de Sacco. Po rozbiorach Rosjanie skonfiskowali majątek. W 1814 roku pałac odkupił gubernator grodzieński książę Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki. Należał on do Druckich-Lubeckich do 1939 roku. Po 1945 roku władze białoruskie przebudowały pałac na szkołę rolniczą, zniekształcając zabytkową bryłę poprzez dobudowę drugiego piętra i zamurowując arkadowy parterowy portyk. Pierwotnie piętrowa była tylko trójosiowa część środkowa.

Od 1951 r. teren i budynek należą do Uniwersytetu Rolniczego w Grodnie, gdzie istnieje oddział Wydziału Agronomii.

Budynek na rzucie prostokąta ma dwa piętra oraz ryzalit w części środkowej. Attyka ozdobiona jest inicjałami SAR (Stanislaus Augustus Rex - Stanisław August Król) i królewską koroną. We wnętrzach zachował się westybul z dwoma kominkami w stylu neogotyckim z końca XIX wieku i dwie duże sale. Przed pałacem stoją dwie oficyny na planie prostokąta, nakryte wysokimi czterospadowymi dachami^[2].

W pobliżu znajduje się też 3 ha park, brama, mur i zabudowania folwarczne.

W Grodnie dla króla wybudowano jeszcze dwie rezydencje:

• Pałac Poniemuń w południowo-wschodniej części miasta
• Pałac Augustówek leżący po drugiej stronie Niemna

• 
  Pałac na obrazie Napoleona Ordy w XIX wieku
• 
  Pałac przed 1914 rokiem
• 
  Pałac przed 1914 rokiem

• Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej. Tom 3