Pachnephorus tessellatus
| Pachnephorus tessellatus | |||
| (Duftschmid, 1825) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
szczerotki | ||
| Plemię |
Bromiini | ||
| Rodzaj |
Pachnephorus | ||
| Podrodzaj |
Pachnephorus (Pachnephorus) | ||
| Gatunek |
Pachnephorus (Pachnephorus) tessellatus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Pachnephorus tessellatus – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny szczerotków.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1825 roku przez Caspara Erasmusa Duftschmidta pod nazwą Eumolpus tessellatus[1].
Morfologia
Chrząszcz o podługowatym, prawie walcowatym ciele długości od 2,5 do 3 mm. Głowa, przedplecze i pokrywy są metalicznie brązowe do czarnomosiężnych i gęsto porośnięte białawymi łuskami. Czułki są w części nasadowej czerwonawe, a w części dalszej czarne[2][3]. Obrzeżenie prawie równoległych krawędzi bocznych wąskiego przedplecza jest kompletne[2], a jego powierzchnia ma równomiernie rozmieszczone punkty[3]. Niemal dwukrotnie dłuższe niż szerokie pokrywy[2][3] mają rzędy widoczne prawie do szczytu[2]. Punktowanie wtórne na międzyrzędach pokryw jest gęste i nieregularnie rozmieszczone[3]. Łuski tworzą zwykle na pokrywach nieregularne pasy i plamy, najczęściej jaśniejsze na międzyrzędach trzecim, piątym i siódmym[3]; rzadko zdarza się by łuski obrastały pokrywy całkowicie[2]. Kolor odnóży jest brunatnoczarny do czarnego. Golenie pary środkowej i tylnej mają niewielki ząbek na szczycie zewnętrznej krawędzi[3].
Ekologia i występowanie
Owad ten zasiedla stanowiska nasłonecznione i porośnięte roślinnością zielną[4]. Larwy są wąskimi oligofagami astrowatych, żerującymi na korzeniach (ryzofagia). Wśród ich roślin żywicielskich wymieniane są płesznik czerwonkowy, omanowiec lepki i omany[5].
Gatunek holarktyczny. W Europie znany jest z Hiszpanii, Francji, Belgii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Liechtensteinu, Austrii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii, Czarnogóry, Albanii, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. W Azji podawany jest z syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji, Armenii, Azerbejdżanu, Kazachstanu, Turkmenistanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu, Kirgistanu, Mongolii i Chin. Poza tym wykazany został z nearktycznej Ameryki Północnej[1].
W Polsce owad ten stwierdzony został na nielicznych, rozproszonych stanowiskach[4], z których większość leży w południowej części kraju[3]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony został jako gatunek krytycznie zagrożony wymarciem (CR)[6].
Przypisy
- 1 2 Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 6. Chrysomeloidea, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2010, s. 352, ISBN 978-87-88757-84-2.
- 1 2 3 4 5 Gattung Pachnephorus Redtenbacher 1845. [w:] Käfer Europas [on-line]. [dostęp 2024-05-22].
- 1 2 3 4 5 6 7 Andrzej Warchałowski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera: z. 94 Stonkowate - Chrysomelidae. Część ogólna i podrodziny Donaciinae, Orsodacninae, Criocerinae, Clytrinae, Cryptocephalinae, Lamprosomatidae, Eumolpinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1971, s. 102.
- 1 2 B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990.
- ↑ W.N. Ellis: Pachnephorus tessellatus (Duftschmid, 1825). [dostęp 2024-05-22].
- ↑ Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.