Parafia św. Jerzego w Domaszkowicach
 Kościół św. Jerzego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
Domaszkowice 56 |
| Data powołania |
1 czerwca 1921 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół |
Kościół św. Jerzego w Domaszkowicach |
| Filie |
Kubice, pw. NMP Wniebowziętej |
| Nadzór | |
| Proboszcz |
ks. Janusz Ogórek |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie gminy Nysa _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego  | |
 50°27′00,575″N 17°26′26,597″E/50,450160 17,440721 | |
.svg.png){kind=small}
Parafia św. Jerzego w Domaszkowicach – rzymskokatolicka parafia położona w metropolii katowickiej, diecezji opolskiej, w dekanacie nyskim.
Charakterystyka
Parafia św. Jerzego w Domaszkowicach obejmuje swoim zasięgiem terytorium dwóch wsi: Domaszkowic i Kubic. Na jej terytorium zamieszkuje obecnie około 950 wiernych.
Historia parafii
Domaszkowice istniały już w połowie XIII w. W tym czasie na terenie wsi znajdowała się pierwsza świątynia katolicka, po której pozostałością jest zachowany portal z kruchty do naw, wzmiankowany w Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis z ok. 1305 r. Miejscowość należała do posiadłości biskupów wrocławskich do 1810 r.
Jednym z księży pracujących w Domaszkowicach był Marc-Marie de Bombelles marszałek Francji, ur. 1744 r., gdy odmówił przysięgi w 1790 r. utracił majątek i owdowiał, otrzymał święcenia kapłańskie i pracował w latach 1806-1807 jako proboszcz w Domaszkowicach i Wierzbięcicach. Później objął biskupstwo w Amiens. Zmarł w Paryżu 5 marca 1822 r.[1]
Kościół od czasów średniowiecza był filią parafii w Wierzbięcicach, jednak dokładniejsze ustalenie daty, kiedy to nastąpiło nie jest do dziś znane. W 1919 r. ustanowiono dla Domaszkowic osobnego duszpasterza. Oficjalne erygowanie parafii miało miejsce 1 czerwca 1921 r.
Proboszczowie (po 1945)
| L.p. | Imię i nazwisko |
|---|---|
| 1 | ks. Zygmunt Mikluszka |
| 2 | ks. Józef Rygiel |
| 3 | ks. Józef Kaliński w latach 1954 do 1959 |
| 4 | ks. Kazimierz Kowal w latach 1951 do 1961 |
| 5 | ks. Ernest Janoszka w latach 1961 do 1966 |
| 6 | ks. Józef Sztonyk w latach 1966 do 1967 |
| 7 | ks. Tadeusz Bęś w latach 1967 do 1968 |
| 8 | ks. Janusz Czerski w latach 1968 1973 |
| 9 | ks. Juliusz Olejak w latach 1973 do 1995 |
| 10 | ks. Andrzej Jucha w latach 1995 do 24-08-2011 |
| 11 | ks. Janusz Ogórek od 24-08-2011 |
Kościół
Obecny kościół pochodzi z okresu średniowiecza, jednak został gruntownie przebudowany w 1679 w stylu barokowym. Kilkanaście lat później, w 1694 r. został przedłużony o prezbiterium. Dzwonnicę dobudowano w 1740 r. Został poważnie uszkodzony w 1945 r., a jego odbudowa trwała do 1950 r.
Przypisy
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red, M. Staffy, t. 21, Wrocław 2008.