Patrick Ewing
![]() | |||||||||||||||||||
| Pseudonim | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1962 | ||||||||||||||||||
| Obywatelstwo |
jamajskie / amerykańskie | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
213 cm | ||||||||||||||||||
| Masa ciała |
109 kg | ||||||||||||||||||
| Kariera | |||||||||||||||||||
| Aktywność |
1985–2002 | ||||||||||||||||||
| Szkoła średnia |
Cambridge Rindge and Latin | ||||||||||||||||||
| College |
Georgetown (1981–1985) | ||||||||||||||||||
| Draft |
1985, numer: 1 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Patrick Aloysius Ewing (ur. 5 sierpnia 1962 w Kingston) – amerykański koszykarz, pochodzenia jamajskiego, występujący na pozycji środkowego, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski.
Ewing urodził się w Kingston na Jamajce, a kiedy miał 12 lat przybył z rodziną do USA. Zamieszkali w Cambridge, gdzie Patrick uczęszczał do publicznej szkoły średniej Cambridge Rindge and Latin. Następnie studiował na Georgetown University w Waszyngtonie.
W 1981 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American[3].
Koszykarz wokół którego narosły liczne kontrowersje związane z faktem, że korzystał z usług striptizerek w Atlancie[4]. Koszykarz będący czołową postacią NY Knicks, choć w świetle teorii Dave'a Cirilli, zespoły Patricka Ewinga nieporównywalnie lepiej grały, kiedy ten miał kłopoty związane z kontuzjami bądź pauzował za nadmiar fauli[5].
Kariera
Gwiazda ligi uczelnianej
Grając w Georgetown Hoyas stał się jednym z niewielu graczy, którzy trzykrotnie zostali wybrani do drużyny All-America. (Drużyna All-America jest zespołem złożonym z najlepszych zawodników wybieranych przez członków narodowych mediów. Do drużyny wybierani są zawodnicy grający w college’u, czasami również ze szkół średnich. Jest to wyróżnienie honorowe.) Ewing dostąpił tego zaszczytu w roku 1983, 1984 i 1985. Uznany został za najlepszego gracza turnieju, kiedy w 1984 roku Hoyas zdobyli mistrzostwo ligi uniwersyteckiej (NCAA). W 1985 roku otrzymał wyróżnienia: Naismith Award, Eastman Award, Rupp Trophy oraz został wybrany najlepszym graczem uniwersyteckim w roku 1985. Podczas kariery w college’u zdobył 2184 punkty i zaliczył 1316 zbiórek.
New York Knicks
W 1985 roku został wybrany przez Knicks z numerem 1. w drafcie NBA. Chociaż kontuzje prześladowały go podczas pierwszego roku w lidze, został wybrany Debiutantem Roku 1986 w NBA. Zdobywał średnio 20 punktów, notował średnio 9 zbiórek i 2 bloki na mecz. Bardzo szybko stał się czołowym środkowym ligi. Ewing jedenaście razy wystąpił w Meczu Gwiazd, raz został wybrany do Pierwszej Drużyny NBA, sześć razy do Drugiej Drużyny, trzy razy do Drugiej Drużyny Obrońców. Był członkiem oryginalnej Drużyny Marzeń (Dream Team) podczas Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w roku 1992, z którą zdobył złoty medal olimpijski (drugi w karierze; pierwszy zdobył w roku 1984 w Los Angeles, a w trakcie turnieju olimpijskiego zablokował 18 rzutów). W 1996 roku został wybrany do Pięćdziesiątki Najwspanialszych Graczy w historii NBA.
Pomimo wszystkich swoich osiągnięć Ewing nigdy nie poprowadził Knicks do mistrzowskiego tytułu, chociaż był kluczowym graczem, gdy Knicks sięgali po mistrzostwo Konferencji Wschodniej w roku 1994. W Finałach NBA Knicks przegrali w końcowych sekundach siódmego meczu z drużyną Houston Rockets, którą prowadził Hakeem Olajuwon. Ponownie Knicks dostali się do Finałów NBA w roku 1999, ale Ewing opuścił drugą część fazy playoff z powodu kontuzji ścięgna udowego.
Schyłek kariery
W 2000 roku opuścił ostatecznie Knicks, ponieważ został sprzedany do Seattle SuperSonics. W wymianie Knicks oddali Ewinga do Seattle, a Chrisa Dudleya do Phoenix Suns, otrzymując w zamian Glena Rice’a, Luca Longleya, Travisa Knighta oraz dwa prawa wyboru w drugiej rundzie draftu. Zamiana ta uważana była przez wielu za duży błąd w polityce Knicks, którzy zanotowali pogorszenie wyników. Ewing po roku gry w Sonics i kolejnym w Orlando Magic odszedł na emeryturę 18 września 2002 roku.
Ewing uważany jest za jednego z najlepszych graczy w historii New York Knicks jak i całej NBA. 28 lutego 2003 roku koszulka Patricka Ewinga z numerem 33. została zastrzeżona podczas wielkiej uroczystości w hali Madison Square Garden.
W 1183 meczach w przeciągu 17 sezonów w NBA Ewing osiągał średnio na mecz: 21,0 punktów, 9,8 zbiórek oraz 2,4 bloków. Grając w NBA zdobył w sezonach zasadniczych 24815 punktów[1]. Od 2008 roku w Galerii Sław[6].
W latach 2013–2017 asystent trenera w Charlotte Bobcats/Hornets[7].
3 kwietnia 2017 został trenerem drużyny NCAA – Georgetown Hoyas[8]. Zwolniony z tej funkcji 10 marca 2023[9].
Osiągnięcia
NCAA
- Mistrz:
- dwukrotny wicemistrz NCAA (1982, 1985)[10]
- Uczestnik turnieju NCAA (1982–1985)
- Koszykarz Roku:
- NCAA:
- im. Naismitha (1985)[11]
- według:
- National Association Of Basketball Coaches (1985)[12]
- Associated Press (1985)[13]
- Sporting News (1985)[14]
- Basketball Times (1985)[15]
- Adolph Rupp Trophy (1985)[16]
- Konferencji Big East (1984, 1985)[17]
- NCAA:
- Most Outstanding Player (MOP=MVP) turnieju NCAA (1984)[18]
- MVP turnieju Big East (1984, 1985)[19]
- Obrońca roku konferencji Big East (1982–1985)[20]
- Debiutant roku Big East (1982)[21]
- Wybrany do:
- I składu:
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2012)[23]
NBA
- Wicemistrz NBA (1994, 1999)[24]
- 11-krotnie wybierany do udziału w meczu gwiazd NBA (1986, 1988–1997). Z powodu kontuzji nie wystąpił w 1986 oraz 1997 roku[25].
- Debiutant Roku NBA (1986)[26]
- Zaliczony do:
- I składu:
- NBA (1990)[27]
- debiutantów NBA (1986)[28]
- II składu:
- NBA (1988-1989, 1991-1993, 1997)[27]
- defensywnego NBA (1988-1989, 1992)[29]
- grona 50 Najlepszych Zawodników w Historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team – 1996)[30]
- składu najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)[31]
- Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 2008)[32]
- I składu:
- Zwycięzca oraz MVP turnieju McDonald’s Open w Barcelonie (1990)[33]
- 5–krotny zawodnik miesiąca NBA (kwiecień 1989, listopad 1989, marzec 1993, styczeń 1994, 1995)[34]
- 12–krotny zawodnik tygodnia NBA (17.11.1985, 28.12.1986, 27.11.1988, 26.02.1989, 3.12.1989, 5.01.1992, 20.12.1992, 24.01.1993, 21.03.1993, 16.01.1994, 22.01.1995, 9.03.1997)[35]
- dwukrotny debiutant miesiąca NBA (listopad 1985, styczeń 1986)[36]
- Lider:
- Klub New York Knicks zastrzegł należący do niego w numer 33[38]
Reprezentacja
Mistrz:
- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław jako członek drużyny olimpijskiej z 1992 roku (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 2010)[42]
- Lider igrzysk olimpijskich w blokach (1984)[43]
Rekordy
Stan na 20 stycznia 2017, na podstawie[44], o ile nie zaznaczono inaczej.
- Klubu Knicks
- najwyższa liczba:
- punktów:
- w karierze (23665)
- w pojedynczym sezonie zasadniczym (2347 – 1989/90)
- w karierze podczas play-off (2787)
- podczas jednego sezonu play-off (547 – 1994)
- zbiórek:
- w karierze (10759)
- w karierze podczas play-off (1413)
- podczas jednego sezonu play-off (293 – 1994)
- przechwytów w karierze (1061)
- bloków:
- w karierze (2758)
- w pojedynczym sezonie zasadniczym (327 – 1989/90)
- w karierze podczas play-off (299)
- podczas jednego sezonu play-off (76 – 1994)
- sezonów rozegranych w karierze (15)
- spotkań rozegranych w karierze (1039)
- sezonów play-off rozegranych w karierze (13)
- spotkań play-off rozegranych w karierze (135)
- punktów:
- najwyższa średnia:
- bloków:
- w karierze (2,65)
- w pojedynczym sezonie zasadniczym (3,99 – 1989/90)
- w karierze podczas play-off (2,21)
- podczas jednego sezonu play-off (3,25 – 1988)
- bloków:
- Kariery - (spotkania)
- najwyższa liczba:
- punktów w jednym meczu – 51 (24 marca 1990 przeciwko Boston)
- zbiórek w jednym meczu – 22 (19 grudnia 1992 przeciwko Miami)
- asyst w jednym meczu – 11 (19 kwietnia 1996 przeciwko Charlotte)
- przechwytów w jednym meczu – 5 (4-krotnie)
- bloków w jednym meczu – 9 (3-krotnie)
Przypisy
- 1 2 Patrick Ewing. Basketball-Reference.com. [dostęp 2022-04-21]. (ang.).
- ↑ Sports Nicknames - Big Pat, Hoya Destroya. sports-king.com. [dostęp 2022-08-16]. (ang.).
- ↑ 1981 McDonalds All-American Rosters. realgm.com. [dostęp 2022-08-16]. (ang.).
- ↑ ESPN.com - NBA - Ewing testifies he twice had oral sex at Gold Club [online], www.espn.com [dostęp 2025-05-18].
- ↑ ESPN.com: Page 2 : Ewing Theory 101 [online], www.espn.com [dostęp 2025-05-22].
- ↑ #NYK70 | 2008: Patrick Ewing Inducted Into Basketball Hall of Fame | New York Knicks [online], www.nba.com [dostęp 2025-05-28] (ang.).
- ↑ Source: Ewing hired as Bobcats assistant [online], ESPN.com, 11 czerwca 2013 [dostęp 2025-05-28] (ang.).
- ↑ Georgetown Hires Patrick Ewing as Men’s Basketball Coach. nytimes.com. [dostęp 2022-08-16]. (ang.).
- ↑ Patrick Ewing out as Georgetown men's basketball coach. espn.com. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
- 1 2 NCAA Championship History. ncaa.com. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
- ↑ Men’s College Player of the Year. naismithtrophy.com. [dostęp 2015-02-10]. (ang.).
- ↑ NABC Player of the Year Awards. nabc.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ AP Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Sporting News Player of the Year Winners. sports-reference.com. [dostęp 2016-07-01]. (ang.).
- 1 2 Official NCAA Consensus All-Americans. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Rupp Trophy Winners. sports-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Big East Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
- ↑ NCAA College Basketball Final Four Most Outstanding Player Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Big East Conference Tournament MVP Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
- ↑ Big East Conference Defensive Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
- ↑ Big East Conference Rookie of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-05]. (ang.).
- ↑ NCAA All-Tournament Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-04]. (ang.).
- ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame - Players. collegebasketballexperience.com. [dostęp 2018-04-15]. (ang.).
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Patrick Ewing Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Rookie of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- 1 2 All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-Rookie Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ All-Defensive Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ The NBA’s 50 Greatest Players. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA 75th Anniversary Team announced. nba.com. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
- ↑ Patrick Ewing – Hall Of Famers. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ History of the NBA Global Games. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Players of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Players of the Week. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Rookies of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Blocks Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
- ↑ NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Games of the XXIIIth Olympiad -- 1984. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Games of the XXVth Olympiad -- 1992. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ MEN'S TOURNAMENT OF THE AMERICAS -- 1992. usab.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1992 United States Olympic Team – Hall Of Famers. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1984 Olympic Games Tournament for Men – Blocks – Statistics. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ New York Knicks All-Time Leaders. landofbasketball.com. [dostęp 2017-01-20]. (ang.).
