Podmokle Małe
| wieś | |
 Wieś Podmokle Małe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
528[1] |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-110[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FZI |
| SIMC |
0907562 |
Położenie na mapie gminy Babimost _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego  | |
 52°11′28″N 15°48′20″E/52,191111 15,805556[3] | |
Podmokle Małe (od XIX wieku niem. Klein Posemuckel) – wieś w Polsce, położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Babimost[4][5].
Według danych urzędu gminy Babimost sołectwo ma powierzchnię 1542,82 ha i 451 mieszkańców[6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0907579 | Laski Dolne | przysiółek |
Historia
Miejscowość pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Po raz pierwszy wymieniana w łacińskojęzycznym dokumencie z 1438 jako duplex Podmocle, 1462 utraque Podmokle, 1489 Pothmocle Minus, 1493 Podmoklye Małe, od XIX wieku Klein Posemukel, 1944 Klein Posenbrück[7].
Miejscowość była wsią królewską należącą do starostwa babimojskiego. W 1530 należała do powiatu kościańskiego Korony Królestwa Polskiego. W 1510 leżała w parafii Babimost i liczyła 14 łanów osiadłych powierzchni, 2 łany sołeckie, młyn, dwóch zagrodników. Odnotowano także w tym roku jednego kmiecia należącego do plebana w Babimoście, który płacił mu jednego złotego węgierskiego w ramach czynszu, dziesięcinę oraz robociznę. W 1530 rejestry podatkowe odnotowały pobór od 10 łanów oraz karczmy. W 1563 miał miejsce pobór od 16 łanów, karczmy oraz dziedzicznego młyna wodnego o jednym kole walnym. W 1564 odnotowano 13 łanów. W 1571 właścicielem był tenutariusz babimojski oraz kasztelan poznański Piotr Czarnkowski, który zapłacił pobór od 16 łanów kmiecych liczonymi wraz z łanami sołeckimi, a także od 11 zagrodników płacących po 4 grosze i 4 zagrodników płacących po 2 groszy, jednej karczmy dziedzicznej oraz młyna wodnego o jednym kole. W 1580 miał miejsce pobór od 13 łanów osiadłych, 2 łanów sołtysich, jednego łana opuszczonego, od zagrodników, 4 biednych komorników oraz od owczarza, który wypasał 80 owiec[7].
Pod koniec XVI wieku miejscowość była wsią królewską starostwa babimojskiego i leżała w powiecie kościańskim województwa poznańskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów[8].
W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793, miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Podmokle małe należała do wsi większych w ówczesnym powiecie babimojskim rejencji poznańskiej[9]. Podmokle małe należały do babimojskiego okręgu policyjnego tego powiatu i stanowiły część majątku Podmokle, którego właścicielem był Massow[9]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Podmokle małe liczyły 384 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 63 dymów (domostw)[9].
W 1937 r. niemiecka administracja nazistowska zastąpiła ukształtowaną historycznie nazwę Klein Posemuckel formą Klein Posenbrück[10].
W latach 1954-1972 wieś była siedzibą gromady Podmokle Małe. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[11]:
- koźlak (wiatrak), z 1854 roku, przeniesiony do skansenu z Potrzebowa, gmina Wijewo, województwo wielkopolskie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 944 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 105867
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- 1 2 GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Sołectwa. Urząd Miasta i Gminy Babimost. [dostęp 2009-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-20)].
- 1 2 Gąsiorowski 1999 ↓, s. 711.
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 243.
- 1 2 3 Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 187.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 103. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-30)].
Bibliografia
- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. III (L – Q), zeszyt 4, hasło „Podmokle Małe”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 1999, s. 711.
