Powiat pińczowski

Powiat pińczowski
	powiat
	; Zespół pałacowo-parkowy w Chrobrzu
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
TERC	2608
Siedziba	Pińczów
Starosta	Zdzisław Leks
Powierzchnia	612,85 km²
Populacja (31.12.2021); • liczba ludności	; 38 237
• gęstość	63,5 os./km²
Urbanizacja	30,02%
Tablice rejestracyjne	TPI
	Adres urzędu:ul. Zacisze 5; 28-400 Pińczów
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin miejsko-wiejskich	2
Liczba gmin wiejskich	3
	Położenie na mapie województwa;
	Strona internetowa

Powiat pińczowski – powiat gminny w Polsce (województwo świętokrzyskie), w dolinie rzeki Nidy, utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Pińczów.

W skład powiatu wchodzą:

gminy miejsko-wiejskie: Działoszyce, Pińczów
gminy wiejskie: Kije, Michałów, Złota
miasta: Działoszyce, Pińczów
Według danych z 31 grudnia 2019 roku^[2] powiat zamieszkiwało 38 926 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 38 691 osób^[3].

Gminy

Liczba ludności i powierzchnia gmin 31 grudnia 2010 r.^[4]

Gmina	Ludność	Powierzchnia
Pińczów (w tym miasto)	21 556 (11 303)	212,82 km² (14,33 km²)
Działoszyce (w tym miasto)	5 361 (991)	105,76 km² (1,92 km²)
Złota	4 730	82,01 km²
Michałów	4 765	112,09 km²
Kije	4 533	100,17 km²
Razem	40 945	612,85 km²

Demografia

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2010^[5]):

	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
	osób	%	osób	%	osób	%
Ogółem	40 945	100	20 742	50,66	20 203	49,34
Miasto	12 294	30,03	6321	15,44	5973	14,59
Wieś	28 651	69,97	14 421	35,22	14 230	34,75

Piramida wieku mieszkańców powiatu pińczowskiego w 2014 roku^[6].

Położenie geograficzne

Graniczy z powiatami:

kieleckim na północy i północnym wschodzie,
buskim na wschodzie,
kazimierskim na południu,
miechowskim (woj. małopolskie) na zachodzie,
jędrzejowskim na północy i północnym zachodzie.

Obszar ten wchodzi w skład makroregionu Niecki Nidziańskiej stanowiącej rozległe obniżenia pomiędzy Wyżyną Krakowsko–Częstochowską, a Wyżyną Kielecką. W skład powiatu wchodzą w całości lub części następujące mezoregiony: Garb Pińczowski, Dolina Nidy, Płaskowyż Jędrzejowski, Niecka Solecka, i Garb Wodzisławski. Na granicy południowej części na odcinku ok. 4 km przepływa rzeka Nidzica.

Teren powiatu pińczowskiego mimo niewielkiej powierzchni (613 km²) posiada niepowtarzalne walory krajobrazowe, co spowodowało, że prawie cała powierzchnia jest objęta różnymi formami ochrony w ramach trzech parków krajobrazowych: Kozubowskiego, Nadnidziańskiego oraz Szanieckiego Parku Krajobrazowego.

Przypisy

↑ Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-06-11] .
↑ l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .
↑ GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020 .
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. GUS, 2011-08-10, s. 144. ISSN 1505-5507.
↑ Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 XII 2010 r.. GUS, 2011-06-10, s. 44. ISSN 1734-6118.
↑ Powiat pińczowski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

Linki zewnętrzne

Miasta ziemi pińczowskiej do końca XVIII wieku

[populacja2019-1] Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-06-11] .

[2] , Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019 .

[3] GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020 .

[4] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. GUS, 2011-08-10, s. 144. ISSN 1505-5507.

[5] Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym. Stan w dniu 31 XII 2010 r.. GUS, 2011-06-10, s. 44. ISSN 1734-6118.

[populacja2016-6] Powiat pińczowski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[a-7] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 podczas okupacji 1939–45 jednostkę włączono do Landkreis Miechów (dystrykt krakowski, GG)

[b-8] 1 2 3 4 5 6 7 8 podczas okupacji 1939–45 jednostkę włączono do Landkreis Busko (dystrykt radomski, GG)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[A]

[B]

Miasto na prawach powiatu	Kielce (siedziba)
Powiaty	buski jędrzejowski kazimierski kielecki konecki opatowski ostrowiecki pińczowski sandomierski skarżyski starachowicki staszowski włoszczowski
Inne zagadnienia	Podział administracyjny Herb Flaga

Powiaty miejskie	Częstochowa (od 1928) Radom (od 1932) Sosnowiec (od 1928)
Powiaty ziemskie	będziński częstochowski iłżecki jędrzejowski kielecki konecki (do 1939) kozienicki miechowski olkuski opatowski opoczyński (do 1939) pińczowski radomski sandomierski stopnicki włoszczowski zawierciański (od 1927)

Miasta	Działoszyce Pińczów
Gminy miejsko-wiejskie	Działoszyce Pińczów
Gminy wiejskie	Kije Michałów Złota

Przynależność wojewódzka	gubernia kielecka (1867–1915) woj. kieleckie (II RP) (1919–39) woj. kieleckie (PRL) (1945–75)
Miasta (1867–1939 i 1945–75)	Działoszyce^[A](do 1955 →) Koszyce (do 1870) Opatowiec (do 1870) Pińczów^[B] Skalbmierz^[A] (do 1870 i od 1927–55 →) Wiślica (do 1870)
Osiedla (1954–72)	Kazimierza Wielka (do 1955 →)
Gminy wiejskie (1867–1939, 1945–54 i 1973–75)	Bejsce^[A] (do 1954) Boszczynek^[A] (do 1954) Chotel (Czerwony)^[B] (do 1950) Chroberz^[B] (do 1954) Czarkowy^[A] (do 1954) Czarnocin^[A] (do 1954) Dobiesławice^[A] (do 1954) Drożejowice^[A] (do 1954) Filipowice (do 1931) Gacki (od 1973) Góry^[B] (do 1954) Kazimierza Wielka^[A] (do 1954) Kije (od 1973) Kliszów^[B] (do 1954) Koszyce^[A] (1931–54) Kościelec^[A] (do 1954) Książnice (Wielkie) (do ?) Michałów (od 1973) Nagórzany^[A] (do 1954) Opatowiec^[A] (do 1869 i 1874–1954) Pińczów^[B] Rogów (1869–1874) Sancygniów^[A] (do 1954) Stępocice (od 1973) Topola^[A] (do 1954) Wawrowice (do ?) Winiary (Wiślickie) (do ?) Wiślica (1951–54) Zagość^[B] (do 1954) Złota^[B]
Gromady (1954–72)	Bejsce (1954–55 →) Biedrzykowice (1954–72) Bobin (1954 →) Bogucice (1954–72) Boszczynek (1954–55 →) Brzeście (1954–61) Chotel Czerwony (1954–55 →) Chroberz (1954–72) Chwalibogowice (1954–55 →) Czarnocin (1954–55 →) Czechów (1954–68) Czyżowice (1954–55 →) Dobiesławice (1954–55 →) Donatkowice (1954–55 →) Donosy (1954–55 →) Drożejowice (1954–55 →) Dziekanowice (1954–55 →) Dzierążnia (1954–55 →) Gabułtów (1954–55 →) Głuchów (1954–55 →) Góry (1954–72) Jakubowice (1954–55 →) Kazimierza Wielka (1954) Kije (1954–72) Kliszów (1954–61) Kobylniki (1954–55 →) Koniecmosty (1954–55 →) Kopernia (1954–59) Korczyn Stary (1954–55 →) Koszyce (1954–55 →) Kościelec (1954 →) Kozubów (1954–72) Krzczonów (1954–55 →) Krzyżanowice (1954–72) Książnice (1954–55 →) Lipówka (1954–61) Lubcza (← 1956–72) Michałowice (1954–55 →) Michałów (1954–72) Młodzawy (1954–72) Opatowiec (1954–55 →) Pełczyska (1954–55 → i ← 1959–72) Pińczów (1961–72) Piotrkowice (1954–55 →) Przemyków (1954–55 →) Sędowice (← 1956–72) Sieradzice (1954–55 →) Skotniki (1954–55 →) Sokolina (1954–55 →) Stawiany (1954–72) Stępocice (1961–72) Stradlice (1954–55 →) Szarbków (1954–72) Tempoczów (1954–55 →) Topola (1954–55 →) Tur (← 1956–61) Węchadłów (1954–59) Wielgus (1954–55 →) Wiślica (1954–55 →) ~~Włoszczowice~~(←~~1961~~) Wolica (1954–72) Zagość (1954–55 → i ← 1959–72) Zięblice (1954–55 →) Złota (1954–72)