Landkreis Busko

Kreishauptmannschaft Busko – jednostka podziału administracyjnego Generalnego Gubernatorstwa, wchodząca w skład dystryktu radomskiego. Jego stolicą było Busko-Zdrój.

Historia

Kreishauptmannschaft Busko powstał na terenie przedwojennego powiatu stopnickiego, którego powierzchnia liczyła 1589 km², tereny te były zamieszkane przez 153 091 mieszkańców[1]. Zarządzeniem Kreishauptmanna dr. Wilhema Schäfera z 10 lutego 1940 roku dołączono do niego część terenów dawnego powiatu pińczowskiego. Tym samym powiększył się on o 8 gmin (miasto Pińczów oraz gminy: Pińczów, Zagość, Chroberz, Kliszów, Złota, Chotel i Góry)[2]. W skład Kreishauptmannschaft Busko wchodziły 33 gminy wiejskie (Busko-Zdrój, Chmielnik, Chotel, Chroberz, Drugnia, Gnojno, Góry, Grabki, Grotniki, Kliszów, Kurozwęki, Łubnice, Maleszowa, Nowy Korczyn, Oględów, Oleśnica, Pacanów, Pawłów, Pęczelice, Pińczów, Potok, Radzanów, Stopnica, Szaniec, Szczytniki, Szydłów, Tuczępy, Wójcza, Wolica, Zagość, Zborów i Złota) oraz 3 miejskie (Miasto Busko-Zdrój, Miasto Chmielnik, Miasto Pińczów)[3], jego całkowita powierzchnia wynosiła 2096 km²[2].

W 1943 roku tereny Kreishauptmannschaft Busko zamieszkiwało 181 725 osób[4].

Na roboty przymusowe do III Rzeszy wywieziono ok. 16–20 tys. mieszkańców Kreishauptmannschaft Busko[5].

Kreishauptmannschaft Busko istniał do stycznia 1945 roku, do zajęcia jego terenów przez Armię Czerwoną.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia