Landkreis Debica

Powiat Debica
Landkreis Debica
powiat
1939–1945
Państwo

 Generalne Gubernatorstwo

Dystrykt

krakowski

Siedziba

Debica (Dębica)

Powierzchnia

3083 km²

Populacja (1943)
 liczba ludności


208.603

 gęstość

92,3

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba gmin

37 (w tym 9 miast)

Liczba wsi

224

Położenie na mapie GG
Położenie na mapie

Powiat Debica (niem. Landkreis Debica, Kreishauptmannschaft Debica, pol. powiat dębicki) – jednostka administracyjna samorządu terytorialnego dystryktu krakowskiego w Generalnym Gubernatorstwie. Funkcjonował od 3 grudnia 1939[1] do stycznia 1945. Siedzibą władz powiatu oraz starostwa była Debica (Dębica).

Powiat miał bardzo wydłużony, lekko wygięty kształt, ciągnąc się od Zwiernika na południu po Wrzawy u ujścia Sanu do Wisły na północy, na długości ponad 125 km. Jego północno-zachodnia granica biegła wzdłuż Wisły. Najdalej na wschód wysuniętym miastem był Rozwadów[2].

Historia

Po wybuchu II wojny światowej obszary na zachód od Linii Mołotowa znalazły się pod okupacją niemiecką, w związku z czym rejon Dębicy wszedł w całości w skład Generalnego Gubernatorstwa. 3 grudnia 1939 Niemcy utworzyli Landkreis Debica w dystrykcie krakowskim[2][3][4]. Powiat objął w całosci przedwojenne powiaty powiat dębicki i mielecki z województwa lwowskiego oraz lewobrzeżną (względem Sanu) część powiatu tarnobrzeskiego z województwa krakowskiego (oprócz gminy Radomyśl nad Sanem i wschodniej połowy gminy Charzewice, które weszły w skład Landkreis Janow-Lubelski w dystrykcie lubelskim)[5]. W Mielcu i Tarnobrzegu znajdowały się ekspozytury (Landkomisariat) podległe staroście (Kreishauptmann) w Dębicy[6].

W 1943 roku zmieniła się znacznie wschodnia granica Landkreis Debica z powiatami Reichshof i Jaroslau, a także skład wewnętrzny Landkreis Debica, na skutek utworzenie na jego obszarze dwóch jednostek wojskowych: Heeresgutsbezirk Truppenübungsplatz Süd Dęba i SS-Gutsbezirk Truppenübungsplatz Heidelager[4].

23 sierpnia 1944 do Dębicy wkroczyły wojska radzieckie, lecz cały powiat został wyzwolony spod okupacji niemieckiej dopiero w wyniku ofensywy styczniowej w 1945 roku[15].

Przypisy

  1. Od 26 października 1939 w granicach przedwojennych
  2. 1 2 Gemeindekarte des Generalgouvernements für die besten polnischen Gebiete (1940).
  3. Kreishauptmannschaft Reichshof
  4. 1 2 Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  5. Miasta - ludność - Polska - 1939-1945 r. ; Generalne Gubernatorstwo (1939-1945) - podział administracyjny ; Spisy
  6. Territoriale Veränderungen in Deutschland und deutsch verwalteten Gebieten 1874 – 1945. [dostęp 2013-05-16].
  7. Część zniesionej gromady Krawce włączono do nowo utworzonej gminy Górno w Landkreis Jaroslau, gdzie utworzyła gromadę Sulichów.
  8. Część zniesionej gromady Kopcie włączono do nowo utworzonej gminy Górno w Landkreis Jaroslau, z której utworzono gromady Górale i Poddębina.
  9. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Częściowo w Truppenübungsplatz Heidelager, częściowo w SS-Gutsbezirk Truppenübungsplatz Heidelager.
  10. Część zniesionej gromady Krzątka włączono do nowo utworzonej gminy Górno w Landkreis Jaroslau, gdzie utworzyła gromadę Klatki
  11. Część zniesionej gromady Rusinów Stary włączono do nowo utworzonej gminy Górno w Landkreis Jaroslau, gdzie utworzyła gromadę Koziołek
  12. Część gromady Grębów włączono do nowo utworzonej gminy Górno w Landkreis Jaroslau, gdzie utworzyła gromadę Zapolednik.
  13. 1 2 Częściowo w Truppenübungsplatz Heidelager, częściowo w SS-Gutsbezirk Truppenübungsplatz Heidelager oraz częściowo (jako gromada) w nowo utworzonej gminie Kolbuszowa w Landkreis Reichshof.
  14. 1 2 3 Częściowo w Truppenübungsplatz Heidelager oraz częściowo (jako gromada) w nowo utworzonej gminie Kolbuszowa w Landkreis Reichshof.
  15. Józef Buszko, Feliks Kiryk (red.), Dębica. Zarys dziejów miasta i regionu, Kraków 1995.