Próg Lelowski
 | |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion |
Próg Lelowski |
| Zajmowane jednostki administracyjne |
|
Próg Lelowski (342.13) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowo-środkowej Polsce, stanowiący południowo-zachodnią część Wyżyny Przedborskiej. Region graniczy od zachodu z Wyżyną Częstochowską, a od wschodu z Niecką Włoszczowską[1]. Leży głównie w granicach województwa śląskiego, jedynie marginalnie na zachodnich krańcach gminy Słupia w województwie świętokrzyskim.
Próg Lelowski jest monoklinalnym pasmem wzgórz, wyraźnie rozczłonkowanych przez cieki dorzecza Pilicy i Warty. Jest to region o długości do 40 km, osiągającym wysokości od 280 do 340 m n.p.m.[1] przy wysokościach względnych od 10 do 35 m[2]. Próg Lelowski zbudowany jest głównie z piaskowców i margli wieku kredowego[1], pokrytych warstwą utworów czwartorzędowych (w środkowej części lessem)[2].
Głównymi ośrodkami regionu są Lelów i Irządze.
Próg Lelowski rozpościera się na terenie gmin: Lelów, Janów, Niegowa, Irządze, Przyrów, Koniecpol, Dąbrowa Zielona, Szczekociny, Kroczyce, Pilica, Żarnowiec i Słupia.