Ranavalona I
 | |
 | |
| Królowa Madagaskaru | |
| Okres |
od 1828 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Andrian-Tsala-Manjaka |
| Matka |
Rabodo Andrian-Tampo |
| Mąż | |
| Dzieci | |
Ranavalona I Okrutna (ur. ok. 1788[1], zm. 15 sierpnia 1861 w Antananarywie) – władczyni królestwa Imerina.
Małżonka Radamy I. Objęła rządy po jego śmierci, brutalnie rozprawiając się z rywalami do tronu. Podczas przewrotu oparła swoje rządy o arystokrację Merina i armię. W czasie swych rządów znacznie ograniczyła wpływy europejskie. Wygnała misjonarzy i prześladowała chrześcijan. W 1838 r. podczas negocjacji z Anglikami zażądała, aby prowadzili handel wyłącznie w wyznaczonych przez nią portach pod pełną kontrolą madagaskarskich urzędników. Nałożone restrykcje spowodowały wycofanie się Anglików i Francuzów, którzy w akcie zemsty zbombardowali miasto portowe Tamatave. Port został ponownie otwarty dla handlu w 1853 r. Dzięki pomocy Francuza Jeana Laborde’a uruchomiła na wyspie produkcję broni palnej, cementu i tkanin.
W 1857 r. wykryła tajne porozumienie pomiędzy swoim synem Radamą II a Francuzami, przewidujące objęcie Imeriny protektoratem Francji. Wskutek wykrytego spisku wygnała z wyspy Europejczyków i okrutnie rozprawiła się z około tysiącem własnych poddanych podejrzanych o udział w nim.
Przypisy
- ↑ Prawdopodobna data urodzin.
Bibliografia
- Encyklopedia Historyczna Świata. ISBN 83-85909-77-X.