Ringo Miyajima

Ringo Miyajima
宮嶋 林湖
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 października 2003
Otari

Debiut w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (28. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

5 listopada 2022 w Wiśle (28. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Zakopane 2022 drużynowo

Ringo Miyajima (jap. 宮嶋 林湖 Miyajima Ringo; ur. 31 października 2003 w Otari[1]) – japońska skoczkini narciarska, a wcześniej kombinatorka norweska. W pierwszej z tych dyscyplin srebrna medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym (2022).

Przebieg kariery

Miyajima początkowo uprawiała kombinację norweską. W dyscyplinie tej w styczniu 2018 w Kanderstegu zajęła 11. lokatę w zawodach testowych na mistrzostwach świata juniorów[a] (Gundersen HS72/5 km). W styczniu 2019 w Otepää wystąpiła w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego, plasując się na 7. i 10. lokacie (oba Gundersen HS97/5 km). W tym samym miesiącu w Lahti wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów, plasując się na 11. pozycji (Gundersen HS100/5 km). Sezon 2018/2019 był ostatnim, w którym startowała w oficjalnych zawodach międzynarodowych w kombinacji norweskiej rozgrywanych pod egidą FIS[2].

W lutym 2021 w Lahti wystąpiła w rywalizacji skoczkiń podczas mistrzostw świata juniorów, zajmując 14. lokatę indywidualnie i 4. drużynowo. We wrześniu 2021 w Czajkowskim, mimo braku wcześniejszych startów w zawodach pucharowych niższej rangi w skokach narciarskich (FIS Cup oraz Puchar Kontynentalny), zadebiutowała w Letnim Grand Prix, plasując się z japońską kadrą na 4. pozycji konkursu drużyn mieszanych. W lutym 2022 w Villach po raz pierwszy wystąpiła w zawodach FIS Cupu, dwukrotnie zajmując pozycje w trzeciej dziesiątce. W marcu 2022 w Zakopanem wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie była 16., w konkursie drużynowym zdobyła srebrny medal, a w zmaganiach drużyn mieszanych była 4[3].

Skoki narciarskie

Indywidualnie

2023 Słowenia Planica – 27. miejsce

Drużynowo

2023 Słowenia Planica – 5. miejsce[b]

Indywidualnie

2021 Finlandia Lahti – 14. miejsce
2022 Polska Zakopane – 16. miejsce
2023 Kanada Whistler – 18. miejsce

Drużynowo

2021 Finlandia Lahti – 4. miejsce[c]
2022 Polska Zakopane – srebrny medal[d], 4. miejsce (drużyna mieszana)[e]
2023 Kanada Whistler – złoty medal[f]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2022/2023 35.
2023/2024 53.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
28 9 28 19 30 35 30 25 34 25 20 40 29 - - - - 23 18 17 39 31 32 31 29 - 111
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
q q q 40 q 40 q q 26 q q - - - - - - - - - - - - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2023 31.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2022/2023 31.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce
2023/2024 47.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[4]
2022 7.
2023 23.
2024 37.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
14 9 12 11 8 125
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
21 20 13 14 - - - 59
2024
Courchevel 13.08 Courchevel 14.08 Râșnov 21.09 Râșnov 22.09 Klingenthal 05.10 punkty
19 22 - - - 21
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2022/2023 7.[5]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 17 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 119,0 m 114,0 m 203,5 pkt
2. 17 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 121,0 m 120,5 m 215,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 17 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 119,0 m 114,0 m 203,5 pkt 1. –
2. 17 marca 2023 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 121,0 m 120,5 m 215,5 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2022/2023
Vikersund Vikersund Notodden Notodden Eisenerz Eisenerz Lahti Lahti punkty
- - - - - - 1 1 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2021/2022 117.[6]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 25 27 - - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Kombinacja norweska

Indywidualnie

2018 Szwajcaria Kandersteg – 11. miejsce (Gundersen HS72/5 km)[a]
2019 Finlandia Lahti – 11. miejsce (Gundersen HS100/5 km)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2018/2019 27.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

2018/2019
Steamboat Springs 14.12 Steamboat Springs 15.12 Park City 19.12 Park City 20.12 Otepää 5.01 Otepää 6.01 Rena 16.02 Rena 17.02 Niżny Tagił 8.03 Niżny Tagił 9.03 Niżny Tagił 10.03 punkty
- - - - 7 10 - - - - - 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

– – zawodniczka nie wystartowała

DNF – zawodniczka nie ukończyła biegu

DNS – zawodniczka nie wystartowała do biegu

Uwagi

  1. 1 2 Rywalizacja kobiet podczas mistrzostw świata juniorów w 2018 miała charakter testowy przed włączeniem tej konkurencji na stałe do programu tej imprezy, a najlepszym zawodniczkom nie przyznawano medali.
  2. ↑ Skład zespołu: Yūki Itō, Nozomi Maruyama, Ringo Miyajima i Yūka Setō.
  3. ↑ Skład zespołu: Kurumi Ichinohe, Ayuka Kamoda, Ringo Miyajima i Riko Sakurai
  4. ↑ Skład zespołu: Haruka Kasai, Hina Tsushida, Ringo Miyajima i Nagomi Nakayama
  5. ↑ Skład zespołu: Nagomi Nakayama, Asahi Sakano, Ringo Miyajima i Sōta Kudō
  6. ↑ Skład zespołu: Kurumi Ichinohe, Ringo Miyajima, Nagomi Nakayama i Yuzuki Satō.

Przypisy

  1. ↑ 宮嶋 林湖 Ringo MIYAJIMA. ski-japan.or.jp. [dostęp 2022-03-28]. (jap.).
  2. ↑ Ringo MIYAJIMA (NK). fis-ski.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  3. ↑ Ringo MIYAJIMA (JP). fis-ski.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  4. ↑ Ringo MIYAJIMA - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2024-11-29].
  5. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2022/2023. fis-ski.com, 2023-03-17. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-21)]. (ang.).
  6. ↑ FIS Cup Women - Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-02-27. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.