Yūka Setō

Yūka Setō
勢藤優花
Ilustracja
Yūka Setō (2023)
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1997
Kamikawa

Debiut w PŚ

5 grudnia 2014 w Lillehammer (32. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 stycznia 2015 w Sapporo (22. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Ałmaty 2015 drużynowo

Yūka Setō (jap. 勢藤優花 Setō Yūka; ur. 22 lutego 1997 w Kamikawie[1]) – japońska skoczkini narciarska. Uczestniczka mistrzostw świata seniorów (2015, 2017, 2019, 2021, 2023) i dwukrotna uczestniczka mistrzostw świata juniorów (2015 i 2016). Brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów w konkursie drużynowym kobiet z 2015.

Przebieg kariery

Setō zadebiutowała w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych przez FIS we wrześniu 2013, zajmując w konkursach FIS Cupu rozgrywanych w Râșnovie 5. i 4. miejsce[2].

W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpiła 5 grudnia 2014, plasując się w Lillehammer na 32. pozycji. Pierwsze punkty zdobyła w kolejnym starcie – 10 stycznia 2015 w Sapporo była 22. Łącznie w debiutanckim sezonie (2014/2015) wzięła udział w 11 konkursach PŚ – oprócz startu w Lillehammer raz nie awansowała do drugiej serii, poza tym 5 razy (w tym w Sapporo, gdzie po raz pierwszy awansowała do drugiej serii) zajmując miejsca w trzeciej i 4 razy w drugiej dziesiątce, najwyżej plasując się na 11. pozycji (24 stycznia 2015 w Oberstdorfie. W sumie zgromadziła 100 punktów, zajmując 27. miejsce w klasyfikacji generalnej tego cyklu[2].

W lutym 2015 w Ałmaty wystartowała w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie indywidualnym kobiet była 7., a w konkursie drużynowym kobiet, wraz z reprezentacją Japonii (w składzie: Nozomi Maruyama, Yurina Yamada, Shihori Oi i Yūka Setō), zdobyła brązowy medal. W tym samym miesiącu wzięła także udział w mistrzostwach świata seniorów w Falun, gdzie zajęła 31. miejsce w konkursie indywidualnym kobiet[2].

We wrześniu 2015 zadebiutowała w Letnim Grand Prix, zajmując w czterech konkursach rozegranych w Czajkowskim i Ałmaty miejsca w drugiej dziesiątce. W sumie zdobyła 63 punkty, plasując się na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej edycji tego cyklu z 2015[2].

W sezonie 2015/2016 wzięła udział w 15 konkursach Pucharu Świata – raz zajęła miejsce w czwartej, 2 razy w trzeciej, 9 razy w drugiej i 2 razy w pierwszej dziesiątce zawodów. Najwyżej uplasowała się 23 stycznia 2016 w Zaō, gdzie była 5. W klasyfikacji generalnej zajęła 17. pozycję, gromadząc 257 punktów[2].

W lutym 2016 po raz drugi w karierze wystartowała w mistrzostwach świata juniorów, zajmując w konkursie indywidualnym kobiet 5. miejsce, a w konkursie drużynowym zespołów mieszanych 6. pozycję[2].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
17. 12 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 93,0 m 89,0 m 172,0 pkt 92,6 pkt Maren Lundby
14. 5 lutego 2022 Pekin/Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 94,5 m 83,5 m 176,5 pkt 62,5 pkt Urša Bogataj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 80,0 m – 90,3 pkt 146,6 pkt Carina Vogt
14. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 88,0 m 87,5 m 213,7 pkt 40,9 pkt Carina Vogt
28. 27 lutego 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 94,0 m 89,0 m 194,2 pkt 65,4 pkt Maren Lundby
22. 25 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 91,0 m 88,0 m 203,5 pkt 76,1 pkt Ema Klinec
4. 26 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[a] 86,5 m 87,5 m 877,5 pkt (196,1 pkt) 81,8 pkt Austria
27. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 90,0 m 88,0 m 201,4 pkt 47,7 pkt Katharina Althaus
5. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[b] 89,5 m 89,0 m 804,2 pkt (184,0 pkt) 39,6 pkt Niemcy
25. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 117,5 m 116,0 m 194,6 pkt 69,6 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
7. 5 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 91,0 m 93,0 m 206,8 pkt 20,7 pkt Sofja Tichonowa
3.brąz 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[c] 93,5 m 93,0 m 696,9 pkt (194,1 pkt) 72,2 pkt Niemcy
5. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 89,0 m 184,0 pkt 25,0 pkt Chiara Hölzl
6. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 90,0 m 84,5 m 798,3 pkt (201,5 pkt) 84,5 pkt Słowenia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2014/2015 27.
2015/2016 17.
2016/2017 12.
2017/2018 13.
2018/2019 22.
2019/2020 18.
2020/2021 30.
2021/2022 21.
2022/2023 17.
2023/2024 25.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan na 23 lutego 2025

Źródło[4][2]
Sezon 2014/2015
Lillehammer Sapporo Sapporo Zaō Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Ljubno Ljubno Oslo punkty
32 22 35 16 11 14 22 23 - - 26 20 30 100
Sezon 2015/2016
Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Sapporo Sapporo Zaō Zaō Oberstdorf Oberstdorf Oslo Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Lahti Ałmaty Ałmaty punkty
16 28 24 16 17 13 5 11 7 12 15 18 31 15 20 - - 257
Sezon 2016/2017
Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Oberstdorf Oberstdorf Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Pjongczang Pjongczang Oslo punkty
24 24 10 12 16 11 12 19 7 18 10 9 7 13 - - 6 5 10 406
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
15 13 19 20 11 23 8 6 25 23 36 25 13 12 4 275
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
q 8 30 33 26 13 q 19 13 - - 26 26 21 28 17 24 12 25 21 24 18 21 16 217
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
18 10 22 23 19 16 18 21 25 27 34 25 25 9 18 18 183
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
q q 26 24 21 dq 28 34 dq 19 25 20 19 66
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
q 32 27 31 16 10 10 15 9 - - 16 15 21 27 20 12 q 22 203
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
17 21 24 15 20 26 22 10 18 9 9 10 14 9 11 14 10 32 19 12 9 16 22 18 14 22 437
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
q 35 34 29 30 24 17 17 14 34 15 22 17 17 11 21 14 23 32 20 21 22 - - 199
Sezon 2024/2025
Lillehammer Lillehammer Zhangjiakou Zhangjiakou Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Zaō Willingen Lake Placid Lake Placid Ljubno Ljubno Hinzenbach Hinzenbach Oslo Vikersund Vikersund Lahti Lahti punkty
17 9 22 23 16 21 19 19 12 13 19 20 16 13 - - 12 13 11 13 295
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[3]
2019 17.
2020 15.
2022 19.
2023 20.
2024 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2021/2022 11.
2022/2023 19.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2021/2022 11.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2023/2024 23.
2024/2025 19.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2015 17.
2016 5.
2017 6.
2018 17.
2019 19.
2021 34.
2022 40.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[4][2]
2015
Courchevel 14.08 Czajkowskij 05.09 Czajkowskij 06.09 Ałmaty 12.09 Ałmaty 13.09 punkty
- 18 17 14 14 63
2016
Courchevel 16.07 Czajkowskij 10.09 Czajkowskij 11.09 punkty
10 4 7 112
2017
Courchevel 11.08 Frenštát 18.08 Frenštát 19.08 Czajkowskij 09.09 Czajkowskij 10.09 punkty
10 6 6 14 8 156
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
9 12 q 10 - 77
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
17 13 - 34
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
27 23 27 17 - - 17 44
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
- - - - 11 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[5]
2024/2025 41.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 15 marca 2025 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 106,5 m 122,5 m 220,9 pkt 2. 23,9 pkt Emely Torazza

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2024/2025

Źródło[4][2]
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - - - - - - - - 2 80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2021/2022 62.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4][2]
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou Zhangjiakou Vikersund Vikersund Notodden Notodden Innsbruck Innsbruck Brotterode Brotterode Park City Park City Whistler Whistler Lake Placid Lake Placid punkty
- - - - - - 10 11 - - - - - - - - 50
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2018 5.
2019 59.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[4][2]
2018
Oslo Oslo punkty
6 5 85
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 11 - - 24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
2013/2014 20.
2014/2015 62.
2018/2019 11.
2019/2020 15.
2021/2022 38.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 lutego 2020 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 98,0 m 219,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 lipca 2018 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-106 92,0 m 88,5 m 202,5 pkt 2. 27,5 pkt Daniela Haralambie
2. 6 lipca 2019 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 105,5 m[e] 93,0 m 202,6 pkt 3. 34,0 pkt Špela Rogelj
3. 7 lipca 2019 Polska Szczyrk Skalite K-95 HS-104 97,5 m 98,5 m[e] 197,2 pkt 3. 13,5 pkt Špela Rogelj
4. 15 lutego 2020 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,5 m 98,0 m 219,8 pkt 1. –
5. 26 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 69,0 m 68,5 m 238,5 pkt 3. 10,2 pkt Joséphine Pagnier
6. 27 sierpnia 2021 Francja Gérardmer Tremplin des Bas-Rupts K-65 HS-72 68,0 m 69,0 m 237,8 pkt 2. 10,6 pkt Julia Clair

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[4][2]
Sezon 2013/2014
Villach Villach Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Râșnov Râșnov punkty
- - - - 5 4 - - 95
Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Frenštát Frenštát Râșnov Râșnov Hinterzarten Hinterzarten punkty
16 dq - - - - - - - - 15
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
12 12 2 4 - - - - - - - - 174
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
3 3 - - - - - - - - - - - - 1 - 220
Sezon 2021/2022
Otepää Otepää Kuopio Kuopio Gérardmer Gérardmer Einsiedeln Einsiedeln Ljubno Ljubno Villach Villach Falun Falun Kandersteg Kandersteg Zakopane Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - 3 2 - - - - - - - - - - - - - - - 140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ Skład zespołu: Yūki Itō, Nozomi Maruyama, Yūka Setō i Sara Takanashi
  2. ↑ Skład zespołu: Yūki Itō, Nozomi Maruyama, Ringo Miyajima i Yūka Setō
  3. ↑ Skład zespołu: Nozomi Maruyama, Shihori Ōi, Yūka Setō i Yurina Yamada
  4. ↑ Skład zespołu: Masamitsu Itō, Ryōyū Kobayashi, Yūka Setō i Minami Watanabe
  5. 1 2 Skok zakończony upadkiem.

Przypisy

  1. ↑ Yuka SETO - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-12-05].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Adam Kwieciński: SETO Yuka 1997.02.22 JPN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-05].
  3. 1 2 SETO Yuka - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 6 SETO Yuka - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-05]. (ang.).
  5. ↑ SETO Yuka - Athlete Biography - Ski Jumping; Intercontinental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2025-03-18]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.