Romane Miradoli
![]() Romane Miradoli (2017) | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
CS Flaine | |||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
7.12 2012, Sankt Moritz (DNF1 - superkomb.) | |||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
12.01 2014, Altenmarkt (24. miejsce – superkomb.) | |||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
5.03 2022, Lenzerheide (1. miejsce – super G) | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||
Romane Miradoli (ur. 10 marca 1994 w Bonneville) – francuska narciarka alpejska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Romane Miradoli pojawiła się 23 listopada 2009 roku w Val Thorens, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 21. miejsce w gigancie. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montanie, gdzie jej najlepszym wynikiem było trzynaste miejsce w slalomie. Jeszcze czterokrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Hafjell w 2015 roku, gdzie wywalczyła srebrny medal w kombinacji. W zawodach tych rozdzieliła na podium Rahel Kopp ze Szwajcarii oraz Norweżkę Minę Fürst Holtmann. Miradoli zdobyła także dwa brązowe medale na rozgrywanych dwa lata wcześniej mistrzostwach świata juniorów w Québecu. Najpierw zajęła tam trzecie miejsce w zjeździe, ustępując tylko swej rodaczce Jennifer Piot i Austriaczce Stephanie Venier. Następnie na najniższym stopniu podium stanęła także w gigancie, plasując się tym razem za Austriaczką Lisą-Marią Zeller i Ragnhild Mowinckel z Norwegii.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 7 grudnia 2012 roku w Sankt Moritz, gdzie nie ukończyła rywalizacji w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 12 stycznia 2014 roku w Altenmarkt, gdzie w tej samej konkurencji zajęła 24. miejsce. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 5 marca 2022 roku w Lenzerheide, gdzie wygrała rywalizację w supergigancie. W zawodach tych wyprzedziła Mikaelę Shiffrin z USA i Larę Gut-Behrami Szwajcarii.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajęła 11. miejsce w supergigancie i 13. w zjeździe. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Saalbach była między innymi jedenasta w kombinacji drużynowej oraz piętnasta w supergigancie.
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 11 lutego | 2022 | Supergigant | 1:13,51 | +0,90 | ||
| 13. | 15 lutego | 2022 | Zjazd | 1:31,87 | +2,06 | ||
| DNF2 | 17 lutego | 2022 | Superkombinacja | 2:25,67 | – |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 16. | 7 lutego | 2017 | Supergigant | 1:21,34 | +1,80 | ||
| 16. | 10 lutego | 2017 | Superkombinacja | 1:58,88 | +2,76 | ||
| 31. | 12 lutego | 2017 | Zjazd | 1:32,85 | +2,99 | ||
| 17. | 5 lutego | 2019 | Supergigant | 1:04,89 | +1,64 | ||
| 20. | 10 lutego | 2019 | Zjazd | 1:01,74 | +1,36 | ||
| 25. | 14 lutego | 2019 | Gigant | 2:01,97 | +3,42 | ||
| DNF2 | 6 lutego | 2023 | Kombinacja | 1:57,47 | – | ||
| 16. | 8 lutego | 2023 | Supergigant | 1:28,06 | +1,04 | ||
| 15. | 11 lutego | 2023 | Zjazd | 1:28,03 | +1,07 | ||
| DNF2 | 17 lutego | 2023 | Gigant | 2:07,13 | – | ||
| 15. | 6 lutego | 2025 | Supergigant | 1:20,47 | +1,59 | ||
| 23. | 6 lutego | 2025 | Zjazd | 1:41,29 | +3,38 | ||
| 11. | 11 lutego | 2025 | Kombinacja drużynowa | 2:40,89 | +1,60 |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21. | 1 lutego | 2011 | Zjazd | 1:32,11 min | +2,79 s | ||
| DNF1 | 2 lutego | 2011 | Gigant | 2:28,27 min | - | ||
| 13. | 3 lutego | 2011 | Slalom | 1:40,32 min | +4,43 s | ||
| DNF | 5 lutego | 2011 | Supergigant | 1:28,23 min | - | ||
| DNF1 | 1 marca | 2012 | Slalom | 1:42,69 min | - | ||
| 10. | 3 marca | 2012 | Gigant | 2:45,02 min | +1,39 s | ||
| DNF | 5 marca | 2012 | Supergigant | - | +0,88 s | ||
| DNF1 | 21 lutego | 2013 | Slalom | 1:52,10 min | - | ||
| 3. |
22 lutego | 2013 | Gigant | 2:22,23 min | +0,62 s | ||
| 4. | 24 lutego | 2013 | Supergigant | 1:00,89 min | +1,04 s | ||
| 3. |
26 lutego | 2013 | Zjazd | 1:11,18 min | +0,24 s | ||
| 11. | 27 lutego | 2014 | Gigant | 1:52,86 min | +3,14 s | ||
| DNF2 | 28 lutego | 2014 | Slalom | 1:36,09 min | - | ||
| 16. | 3 marca | 2014 | Supergigant | 1:14,71 min | +1,60 s | ||
| 15. | 3 marca | 2014 | Superkombinacja | 2:11,34 min | +2,54 s | ||
| 4. | 10 marca | 2015 | Supergigant | 1:23,81 min | +0,57 s | ||
| 2. |
10 marca | 2015 | Superkombinacja | 2:08,54 min | +0,36 s | ||
| 22. | 13 marca | 2015 | Zjazd | 2:25,14 min | +2,25 s |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2013/2014: 112.
- sezon 2014/2015: 75.
- sezon 2015/2016: 51.
- sezon 2016/2017: 78.
- sezon 2017/2018: 59.
- sezon 2018/2019: 23.
- sezon 2019/2020: 17.
- sezon 2020/2021: 98.
- sezon 2021/2022: 18.
- sezon 2022/2023: 37.
- sezon 2023/2024: 34.
- sezon 2024/2025: 30.
Miejsca na podium w zawodach
Lenzerheide – 5 marca 2022 (supergigant) – 1. miejsce
Sankt Moritz – 18 grudnia 2022 (supergigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2024 (supergigant) – 3. miejsce
La Thuile – 14 marca 2025 (supergigant) – 3. miejsce
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
