Stephanie Venier

Stephanie Venier
Ilustracja
Stephanie Venier (2017)
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1993
Innsbruck

Klub

SV Oberperfuss

Debiut w PŚ

12.01 2013, St. Anton
(39. miejsce – zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

30.11 2013, Beaver Creek (27. miejsce – super G)

Pierwsze podium w PŚ

22.01 2017, Ga-Pa
(2. miejsce – super G)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
złoto Saalbach 2025 Supergigant
srebro Sankt Moritz 2017 Zjazd
brąz Saalbach 2025 Kombinacja druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Québec 2013 Supergigant
srebro Québec 2013 Zjazd
srebro Jasná 2014 Supergigant
Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce
2018/2019

Stephanie Venier (ur. 19 grudnia 1993 w Innsbrucku) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka mistrzostw świata seniorów i juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Stephanie Venier pojawiła się 9 grudnia 2008 roku w Jerzens, gdzie w zawodach FIS Race zajęła 35. miejsce w slalomie. W 2012 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiętnaste miejsce w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największe sukcesy osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Québecu w 2013 roku, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w supergigancie, wyprzedzając bezpośrednio Corinne Suter ze Szwajcarii oraz swą rodaczkę, Rosinę Schneeberger. Następnie zajęła drugie miejsce w zjeździe, rozdzielając na podium dwie Francuzki: Jennifer Piot oraz Romane Miradoli. Zdobyła także srebrny medal w supergigancie podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Jasnej, plasując się między Suter a Schneeberger.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 12 stycznia 2013 roku w St. Anton, zajmując 39. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 30 listopada 2013 roku w Beaver Creek, gdzie zajęła 27. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 22 stycznia 2017 roku w Garmisch-Partenkirchen, kończąc supergiganta na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Szwajcarkę Larę Gut i Tinę Weirather z Liechtensteinu. W styczniu 2019 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata - zjazd w Garmisch-Partenkirchen. W sezonie 2018/2019 była druga w klasyfikacji zjazdu, a w klasyfikacji generalnej zajęła dziewiąte miejsce.

W 2017 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zdobywając srebrny medal w zjeździe. Uplasowała się tam o 0,40 sekundy za Ilką Štuhec ze Słowenii. Na rozgrywanych osiem lat później mistrzostwach świata w Saalbach-Hinterglemm zdobyła złoty medal w supergigancie. Na podium wyprzedziła Włoszkę Federicę Brignone oraz Lauren Macuga z USA i Norweżkę Kajsę Vickhoff Lie. Na tej samej imprezie zdobyła brąz w kombinacji drużynowej.

Osiągnięcia

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF 21 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Zjazd 1:39,22 - Włochy Sofia Goggia
DNS1 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Superkombinacja 2:20,90 - Szwajcaria Michelle Gisin
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
7. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:21,34 +0,77 Austria Nicole Schmidhofer
2. 12 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 1:32,85 +0,40 Słowenia Ilka Štuhec
DNF 5 lutego 2019 Szwecja Åre Supergigant 1:04,89 - Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
4. 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 +0,53 Słowenia Ilka Štuhec
20. 11 lutego 2021 Włochy Cortina d’Ampezzo Supergigant 1:25,51 +2,03 Szwajcaria Lara Gut-Behrami
7. 11 lutego 2023 Francja Courchevel/Méribel Zjazd 1:28,03 +0,57 Szwajcaria Jasmine Flury
1. 6 lutego 2025 Austria Saalbach Supergigant 1:20,47 - -
9. 6 lutego 2025 Austria Saalbach Zjazd 1:41,29 +0,99 Stany Zjednoczone Breezy Johnson
3. 11 lutego 2025 Austria Saalbach Kombinacja drużynowa 2:40,89 +0,53  Stany Zjednoczone
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
DNF2 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:42,69 - Austria Stephanie Brunner
29. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:45,02 +5,73 Norwegia Ragnhild Mowinckel
19. 5 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:06,99 +1,04 Norwegia Annie Winquist
25. 22 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:22,23 +2,80 Austria Lisa-Maria Zeller
1. 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 1:00,89 - -
2. 26 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:11,18 +0,04 Francja Jennifer Piot
2. 3 marca 2014 Słowacja Jasná Supergigant 1:14,71 +0,47 Szwajcaria Corinne Suter
24. 3 marca 2014 Słowacja Jasná Superkombinacja 2:11,34 +4,28 Austria Elisabeth Kappauer
5. 5 marca 2014 Słowacja Jasná Zjazd 1:24,19 +1,48 Szwajcaria Corinne Suter

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

  1. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 22 stycznia 2017 (supergigant) – 2. miejsce
  2. Szwajcaria Crans-Montana – 25 lutego 2017 (zjazd) – 3. miejsce
  3. Włochy Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2019 (zjazd) – 3. miejsce
  4. Niemcy Garmisch-Partenkirchen – 27 stycznia 2019 (zjazd) – 1. miejsce
  5. Kanada Lake Louise – 6 grudnia 2019 (zjazd) – 3. miejsce
  6. Szwajcaria Crans-Montana – 21 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce
  7. Norwegia Kvitfjell – 5 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  8. Austria Altenmarkt-Zauchensee – 13 stycznia 2024 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Włochy Cortina d’Ampezzo – 26 stycznia 2024 (zjazd) – 1. miejsce
  10. Włochy Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2024 (supergigant) – 2. miejsce
  11. Austria Altenmarkt-Zauchensee – 12 stycznia 2025 (supergigant) – 2. miejsce

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.