Ruda (powiat siedlecki)

Ruda
wieś
Ilustracja
Młyn z 1923 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

siedlecki

Gmina

Korczew

Liczba ludności (2021)

67[1][2]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-108[3]

Tablice rejestracyjne

WSI

SIMC

0675229[4]

Położenie na mapie gminy Korczew
Mapa konturowa gminy Korczew, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruda”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ruda”
Położenie na mapie powiatu siedleckiego
Mapa konturowa powiatu siedleckiego, blisko prawej krawędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Ruda”
Ziemia52°21′02″N 22°42′48″E/52,350556 22,713333[5]

Rudawieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, w gminie Korczew nad rzeką Toczną[4][6]. Ma status sołectwa[7].

Integralne części wsi Ruda[4][6]
SIMCNazwaRodzaj
0675235Figałyczęść wsi
0675241Wandówczęść wsi

Historia

Wieś duchowna, po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach z 1458 r., gdy należała do kościoła w Drohiczynie[8]. Podczas rozgraniczania Rudy i Ruskowa dokonanego w 1502 r. przywołani świadkowie zeznali, że Ruda została nadana kościołowi p.w. św. Trójcy w Drohiczynie przez wielkiego księcia litewskiego Witolda[8].

Po utworzeniu województwa podlaskiego położona w ziemi drohickiej[9].

Wraz z przekazaniem parafii tymczasowo w 1657 r., zaś w 1659 r. wraz z beneficjum[10], w drugiej połowie XVII wieku własność zakonu jezuitów[11].

Po kasacie zakonu, dobra pojezuickie zostały przekazane w przez sejm rozbiorowy na rzecz Komisji Edukacji Narodowej[12]. Ten sam sejm pojezuickie dobra drohickie przekazuje zakonowi pijarów, przy czym konstytucja sejmowa wśród przekazywanych nieruchomości nie wymienia wsi Ruda[13].

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, w tomie IV wydanym w 1883 r. wymienia Rudę Instytutową należącą do dóbr korczewskich[14], zaś tom IX wydany w 1889 r. wieś i folwark Ruda Instytutowa albo Pojezuicka zamieszkiwane przez 158 mieszkańców w 19 domach (154 mieszkańców w 25 domach w 1866 r.)[15].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.

Zobacz też

Przypisy

  1. Wieś Ruda w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2025-02-23], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2025-02-23].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1088 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 117709
  6. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. BIP gminy, sołectwa
  8. 1 2 Osadnictwo między rzeczkami Kołodziejką (Kamianką) i Toczną, [w:] Grzegorz Ryżewski (red.), Sokołów Podlaski : dzieje miasta i okolic, Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, Regionalny Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków w Białymstoku, Białystok-Sokołów Podlaski: Urząd Miasta Sokołów Podlaski, 2006, s. 199, ISBN 83-920930-1-1, ISBN 978-83-920930-1-5, OCLC 233512841.
  9. Mappa szczegulna woiewodztwa podlaskiego : zrządzona z innych wielu mapp miescowych tak dawniey iak y swiezo odrysowanych tudziez goscincowych y niewątpliwych wiadomosci wszystko wedlug regul geograficznch y obserwacyi astronomicznych. Perthées, Karol de (1740-1815). Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka. [2013]. [dostęp 2019-03-05].
  10. DROHICZYN – Parafia Trójcy Przenajświętszej – Katedra – Rys historyczny [online].
  11. Własność kościelna, [w:] Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, [w:] Prace Białostockiego Towarzystwa Naukowego, nr 38., Warszawa 1998, s. 59, ISBN 83-907455-5-0, ISBN 978-83-907455-5-8, OCLC 750843652.
  12. Volumina legum., t. 8, s. 153.
  13. Volumina legum., t. 8, s. 158.
  14. Korczew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 393.
  15. Ruda (72), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 889.