Sfântu Gheorghe
![]() | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Okręg | |||||
| Mer |
Antal Árpád András | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
520003–520093 | ||||
Położenie na mapie okręgu Covasna ![]() | |||||
Położenie na mapie Rumunii ![]() | |||||
| Strona internetowa | |||||
Sfântu Gheorghe (węg. Sepsiszentgyörgy, niem. Sankt Georgen) – miasto położone w okręgu Covasna w Rumunii.
W średniowieczu na tym terenie znajdował się kościół zakonu rycerzy św. Jerzego, od którego nazwę przejęła założona w pobliżu wioska. Rozwój Sfântu Gheorghe w XV i XVI stuleciu przyspieszyło zezwolenie na organizację targów, wydane przez Zygmunta Luksemburskiego w 1427 r. Sprzyjało również położenie u zbiegu szlaków wiodących wzdłuż rzeki Aluty i Râul Negru. W latach 1658 i 1661 miasto zostało splądrowane i zniszczone przez Turków. Odbudowane, stało się siedzibą regimentu szeklerskich huzarów i ośrodkiem administracyjnym okręgu Háromszék (rum. Trei Scaune). Na przełomie XIX i XX wieku miasto było centrum intelektualnym Szeklerszczyzny. Śladem tej działalności jest istniejące do dziś Szeklerskie Muzeum Narodowe i dzielnice willowe na wzgórzach.
75% mieszkańców miasta to Węgrzy.
Miasta partnerskie
Veszprém, Węgry
Kiskunhalas, Węgry
Ferencváros, Węgry
Cegléd, Węgry
Kanjiža, Serbia
Kráľovský Chlmec, Słowacja
Giwatajim, Izrael
Nowosybirsk, Rosja
Bibliografia
- Łukasz Galusek, Alexandru Dumitru, Tomasz Poller, Transylwania – twierdza rumuńskich Karpat, Kraków: „Bezdroża”, [2002], ISBN 83-913283-7-6, OCLC 749221036.




