Static-X

Static-X
Ilustracja
Static-X, 2007
Rok założenia

1994

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone (Los Angeles)

Gatunek

post grunge[1], nu metal[1][2][3], rap metal[1], industrial metal[1][2], metal alternatywny[1][2][3], heavy metal[1], rock alternatywny[1]

Aktywność

1994–2010, 2012–2013, 2019-do dziś

Wydawnictwo

Warner Bros. Records, Reprise Records

Powiązania

Soulfly, Asesino, Ministry, Murderdolls, Prong, Possessed, Seether

Strona internetowa

Static-Xamerykański zespół muzyczny wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową.

Historia

Zespół został założony w 1994 roku w Chicago przez Wayne’a Statica i Kena Jaya. Po nieudanych próbach skompletowania pełnego składu, Static i Jay postanowili przenieść się do Los Angeles, by tam dalej poszukiwać innych muzyków. W Los Angeles poznali Tony’ego Camposa, zakładając zespół znany wówczas pod nazwą Static. Koichi Fukuda, zjawiając się pod drzwiami Wayne’a Statica z karteczką „jestem waszym nowym gitarzystą”, uzupełnił szeregi. Razem podpisali umowę z Warner Bros. Records na początku roku 1998.

Debiutancki album zespołu, Wisconsin Death Trip, ukazał się 23 marca 1999. Najbardziej znane utwory z tego albumu to „Push It”, „I'm with Stupid”, „Bled for Days” oraz „Fix”. Zespół wyruszył na trasę promującą album. Członkowie zespołu wystąpili między innymi na dwóch imprezach z serii Ozzfest. W tym roku zespół wydał też mało znaną, w Polsce niedostępną EP The Death Trip Continues, zespół napisał też utwór „Otsegolation” do gry „Omega Boost” wydanej na konsolę PlayStation. Album sprzedał się w nakładzie 1 miliona, co oznaczało, że zespół dostał platynową płytę. Wartym uwagi jest fakt, że zespół zyskał wielką popularność głównie dzięki radiowemu DJ-owi Howardowi Sternowi.

Przed nagraniem drugiego albumu, zatytułowanemu Machine, gitarzysta Koichi Fukuda opuścił zespół, by poświęcać więcej czasu swojej rodzinie oraz zająć się innymi projektami muzycznymi. Muzyk został zastąpiony przez nowego gitarzystę Trippa Eisena, znanego wcześniej z zespołu Dope, ale na nowym albumie wszystkie gitary nagrał Wayne. Machine została wydana 22 maja 2001. Album charakteryzuje przesunięcie środka ciężkości z elektroniki na bardziej gitarowe granie.

W 2003 grupa wydała swój trzeci album Shadow Zone, podczas nagrywania tego albumu Eisen napisał i nagrał już część materiału. Przed nagraniem albumu zespół opuścił Ken Jay z powodów, jak sam to określił, „różnic politycznych”. Do nagrania perkusji został poproszony Josh Freese z A Perfect Circle. Stałym perkusistą został Nick Oshiro, poprzednio znany z zespołu Seether. Shadow Zone została wydana 7 października 2003. Utwór „The Only” z tego albumu został wykorzystany w grze Need for Speed: Underground.

20 lipca 2004 zespół wydał album Beneath... Between... Beyond... – kolekcję rarytasów i nagrań demo.

Krótko po wydaniu Beneath... Between... Beyond... zespół rozpoczął pracę nad czwartym albumem zatytułowanym Start a War. W lutym 2005 Tripp Eisen został aresztowany w związku z molestowaniem seksualnym dzieci, za co grozi mu wieloletnie więzienie. Krótko po aresztowaniu gitarzysta został wyrzucony z zespołu, zastąpił go pierwszy gitarzysta zespołu – Koichi Fukuda, który zajął się programowaniem i miksowaniem nowego albumu, kolejny raz wszystkie gitary nagrał lider zespołu Wayne Static. Start a War został wydany 14 czerwca 2005. Utwór „Skinnyman” jest wykorzystywany w grze Need for Speed: Most Wanted.

Zespół zakończył nagrywanie najnowszego albumu zatytułowanego Cannibal w styczniu 2007. Szósty z kolei album promują single „Cannibal” oraz „Destroyer”. Album został wydany 3 kwietnia 2007 w kilku edycjach różniących się zawartością. Cannibal to najcięższa płyta zespołu, w której usłyszymy najmniej elektroniki oraz niezwykle agresywny wokal Wayne’a. Płytę promuje jak na razie jeden wideoklip „Destroyer”. Jest to pierwsze nagranie zespołu, w którym posiada on ten sam skład drugi raz z rzędu.

1 listopada 2014 zmarł wokalista Wayne Static[4][5].

Muzycy

Oś czasu

Dyskografia

Albumy studyjne

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[6]
UK
[7]
FRA
[8]
DEU
[9]
AUT
[10]
AUS
[11]
JPN
[12]
1999 Wisconsin Death Trip
  • Data: 23 marca 1999
  • Wydawca: Warner Bros. Records
107
2001 Machine
  • Data: 22 maja 2001
  • Wydawca: Warner Bros. Records
115655
2003 Shadow Zone
  • Data: 7 października 2003
  • Wydawca: Warner Bros. Records
2011079120
    2005 Start a War
    • Data: 14 czerwca 2005
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    291358855191
      2007 Cannibal
      • Data: 3 kwietnia 2007
      • Wydawca: Reprise Records
      362005626
        2009 Cult of Static
        • Data: 17 marca 2009
        • Wydawca: Reprise Records
        1633
          2020 Project Regeneration Vol. 1
          • Data: 10 lipca 2020
          • Wydawca: Otsego Entertainment Group
            „–” pozycja nie była notowana.

            Kompilacje

            Rok Tytuł Pozycja na liście
            USA
            [6]
            FRA
            [8]
            2004 Beneath... Between... Beyond...
            • Data: 20 lipca 2004
            • Wydawca: Warner Bros. Records
            139169

            Albumy koncertowe

            Rok Tytuł
            2008 Cannibal Killers Live
            • Data: 7 października 2008
            • Wydawca: Warner Bros. Records

            Minialbumy

            Rok Tytuł
            2000 The Death Trip Continues
            • Data: 2000
            • Wydawca: Warner Bros. Records

            Single

            Rok Tytuł Pozycja na liście Album
            US Sales
            [6]
            US Alt.
            [6]
            US Main. Rock
            [6]
            UK
            [7]
            1999 Push It 36 Wisconsin Death Trip
            Bled for Days 573620
            2000 I'm with Stupid 38
            „Love Dump”
            2001 This Is Not 36 Machine
            Black and White 3565
            2002 Cold 29
            2003 The Only 22 Shadow Zone
            „So” 37
            2005 „I’m the One” 22 Start a War
            2006 „Dirthouse” 27
            2007 Destroyer 23 Cannibal
            Cannibal
            2009 „Stingwray” Cult of Static
            „–” pozycja nie była notowana.

            Teledyski

            Rok Tytuł Reżyseria Album
            1999 „Push It” Mick Olszewski Wisconsin Death Trip
            2000 „I’m with Stupid” Dave Meyers
            „Bled for Days” Mitch Sinoway
            2001 „This Is Not” Atom Rothlein Machine
            „Black and White” Len Wiseman
            2002 „Cold” Nathan Cox, Joe Hahn
            2003 „The Only” P. R. Brown Shadow Zone
            „So” Darren Lynn Bousman
            2005 „I’m the One” P. R. Brown Start a War
            2006 „Dirthouse” Nate Weaver
            2007 „Destroyer” The Butcher Brothers Cannibal
            „Cannibal” Colin Greene
            2009 „Stingwray” Nathan Cox Cult of Static

            Przypisy

            1. 1 2 3 4 5 6 7 Josh Loehr: Satic-X Biography. allmusic.com. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
            2. 1 2 3 Satic-X Biography. metalstorm.net. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
            3. 1 2 Garry Sharpe-Young: Satic-X Biography. musicmight.com. [dostęp 2013-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-01)]. (ang.).
            4. Static-X Frontman Wayne Static Dead At 48. blabbermouth.net, 1 listopada 2014. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
            5. Wayne Static nie żyje. Miał 48 lat. muzyka.onet.pl. [dostęp 2014-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)]. (pol.).
            6. 1 2 3 4 5 Static-X Billboard Chart. allmusic.com. [dostęp 2013-77-14]. (ang.).
            7. 1 2 Static-X UK Chart. officialcharts.com. [dostęp 2013-77-14]. (ang.).
            8. 1 2 Static-X French Albums Chart. lescharts.com. [dostęp 2013-77-14]. (ang.).
            9. Static-X/Longplay-Chartverfolgung. musicline.de. [dostęp 2013-77-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-23)]. (niem.).
            10. Static-X Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2013-77-14]. (ang.).
            11. Static-X Australian Albums Chart. australian-charts.com. [dostęp 2013-77-14]. (ang.).
            12. Oricon: Static-X. oricon.co.jp. [dostęp 2013-77-14]. (jap.).
            13. 1 2 RIAA: Static-X. riaa.com. [dostęp 2013-77-14]. (pol.).

            Linki zewnętrzne