Stemphylium sarciniforme
 Strzępki i konidia: A - Stemphylium sarciniforme, B - Stemphylium vesicarium | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Stemphylium sarciniforme |
| Nazwa systematyczna | |
| Stemphylium sarciniforme (Cavara) Wiltshire Trans. Br. mycol. Soc. 21(3-4): 228 (1938) [1937] | |
Stemphylium sarciniforme (Cavara) Wiltshire – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Mikroskopijny grzyb pasożytniczy powodujący u niektórych roślin plamistość liści.
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Stemphylium, Pleosporaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1890 r. Fridiano Cavara, nadając mu nazwę Macrosporium ssarcinaeforme[1]. W 1938 Samuel Paul Wiltshire przeniósł go do rodzaju Stemphylium[1]. Synonimy:
- Macrosporium sarciniforme Cavara 1890
- Thyrospora sarciniforme (Cavara) Tehon & E.Y. Daniels 1925[2].
Morfologia i rozwój
- Hodowla
Kolonie rozproszone z nierównymi brzegami, początkowo szaro-oliwkowe, potem ciemnieją do ciemnooliwkowobrązowych, w końcu do oliwkowoczarnych, dość szybko stają się proszkowate i zarodnikują. Na PDA w temperaturze 24 °C wzrost promieniowy 2–2,5 mm/dzień, płytkę o średnicy 9 cm pokrywają w ciągu 16–21 dni. Na 1,25% agarze słodowym w temperaturze 24 °C wzrost 1,5–2 mm/dzień, płytkę 9 cm pokrywają w ciągu 20–22 dni[3].
- Morfologia
Konidiofory o długości do 50 µm i szerokości 8–9,5 m, proste lub wygięte, rozproszone lub w pęczkach, nierozgałęzione do sporadycznie luźno rozgałęzionych, jasne do średnio żółtobrązowych, z jedną lub kilkoma przegrodami; wierzchołek konidioforu nabrzmiały, o szerokości 10-15 µm z ciemnobrązowym podwierzchołkowym pasem. Po oddzieleniu się konidium na nabrzmiałym wierzchołku tworzy się kołnierzyk każdy konidiofor proliferuje kilka razy. Konidia gładkościenne, 27,5–35 × 20–28 µm, średnio do ciemno żółtobrązowe, podłużno-elipsoidalne z 3(–4) poprzecznymi 1–3(–4) pionowymi przegrodami, zwykle zwężone tylko przy środkowej poprzecznej przegrodzie[3].
Występowanie i siedlisko
Występuje na całym świecie[4]. W Polsce podano jego występowanie na lucernie siewnej, życie, koniczynie łąkowej[5].
Podaje się, że S. sarciniforme powoduje suchą plamistość liści koniczyny i szarą plamistość liści łubinu[6]. Według Neegarda powoduje on tylko pierwszą z tych chorób, doniesienia o jego występowaniu na łubinie mogą być pomyleniem tego gatunku ze Stemphylium globuliferum lub Stemphylium botryosum[7].
Przypisy
- 1 2 3 4 Index Fungorum [online] [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- 1 2 M. Corlett, K.N. Egger, W.B. 1982. W.B. Berkenkamp, Stemphylium sarciniforme, „Fungi Canadenses”, 233, Mycobank, s. 1–2 [dostęp 2024-09-28] (ang.).
- ↑ Występowanie Stemphylium sarciniforme na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-09-26] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 493, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, s. 126, 132, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ Neergaard, Danish Species of Alternaria and Stemphylium: 381, 1945; Neergaard, Seed Pathology Vols. 1 & 2, 850 pp. & 250 pp., 1977; Simmons, Mycologia 61: 1-26, 1969.