Stile osservato
Stile osservato, stile antico, stile romano, stile obbligato, stile grave – terminy używane w literaturze muzycznej od początku XVII wieku na określenie stylu muzycznego charakterystycznego dla twórczości Palestriny i innych kompozytorów szkoły rzymskiej[1][2][3]. Stile osservato oparty był na wirtuozowskiej technice kontrapunktycznej i cechował się powagą oraz surowością[4]. W piśmiennictwie często wzmiankowany był razem z kontrastującymi z jego dostojeństwem stile concitato[2] i stile rappresentativo[3][1], będącymi wyznacznikami monodii akompaniowanej[1].
Przypisy
- 1 2 3 Chodkowski 2006 ↓, s. 838.
- 1 2 Śledziński 1981 ↓, s. 939.
- 1 2 Kennedy 2013 ↓, s. 812.
- ↑ Ekiert 2006 ↓, s. 443.
Bibliografia
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13410-0.
- Janusz Ekiert: Bliżej muzyki: encyklopedia. Warszawa: Muza SA, 2006. ISBN 978-83-7200-087-3.
- Michael Kennedy: The Oxford dictionary of music. Oksford: Oxford University Press, 2013. ISBN 978-0-19-957854-2.
- Mała encyklopedia muzyki. Stefan Śledziński (red.). Warszawa: PWN, 1981. ISBN 83-01-00958-6.