Strażnica KOP „Oleszkowo”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1925 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
plut. Władysław Karłowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
.svg.png){kind=small}
Strażnica KOP „Oleszkowo” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1924, w składzie 2 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 8 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. Strażnica KOP „Oleszkowo” w latach 1928–1939 znajdowała się w strukturze 4 kompanii KOP „Rubieżewicze”[2][3][4][5][6][7][8] batalionu KOP „Stołpce”[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[10]. W 1930 strażnicy nadano imię gen. Zygmunta Zielińskiego[11]. W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku popolicyjnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 11,5 km[7].
Służba graniczna
Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[12]. Strażnice KOP stanowiły pierwszy rzut ugrupowania kordonowego Korpusu Ochrony Pogranicza[10].
Strażnica KOP „Oleszkowo” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 3 kilometrów 150 metrów od słupa granicznego nr 744 do 751[5], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 700 metrów od słupa granicznego nr 738 do 751[7].
Sąsiednie strażnice:
- strażnica KOP „Lichacze” ⇔ strażnica KOP „Borkowszczyzna” - 1928[2], 1929[3], 1931[4], 1932[5], 1934[6]
- strażnica KOP „Rubieżewicze” ⇔ strażnica KOP „Borkowszczyzna” - 1938[7]
Walka o strażnicę w 1939
17 września 1939 strażnicę atakowali pogranicznicy z 16 oddziału ochrony pogranicza NKWD[13]. Załoga stawiła krótkotrwały opór. Do 5:00 strażnica została zdobyta. Do niewoli dostało się 7 obrońców, w tym oficer[14].
Dowódcy strażnicy
Przypisy
- ↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
- 1 2 Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1928.
- 1 2 Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 8/1929.
- 1 2 Szkice dyslokacyjne ↓.
- 1 2 3 4 Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 23/1932.
- 1 2 Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 55/1934.
- 1 2 3 4 Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 86/1938.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 308.
- ↑ Szubański 2000 ↓, s. 89.
- 1 2 Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
- ↑ Głowiński 2018 ↓, s. 84.
- ↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.
- ↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 193.
- ↑ Cygan 2006 ↓, s. 100.
- ↑ Listy płac bg „Iwieniec” ↓.
- ↑ Убиты в Калинине 2019 ↓, s. 489.
Bibliografia
- Убиты в Калинине, захоронены в Медном. Лариса Еремина (red.). T. 1: Биограммы военнопленных А–Л. Moskwa: Общество «Мемориал», 2019. ISBN 978-5-6041921-4-6.
- Wiktor Krzysztof Cygan: Kresy we krwi. Obrona północno-wschodniej Polski we wrześniu 1939. Warszawa: Espadon Publishing, 2006. ISBN 978-83-60786-00-0.
- Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
- Tomasz Głowiński: Pułk KOP „Wołożyn” i chroniona przezeń granica (1929–1939). W: [red.] Artur Ochał, Michał Ruczyński, Paweł Skubisz: U polskich stali granic. W 90. rocznicę utworzenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Szczecin: Instytut Pamięci Narodowej, 2018. ISBN 978-83-8098-528-5.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
- Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)
- Listy płac batalionu granicznego KOP „Iwieniec” w latach 1925-1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.