Super Paper Mario
 | |
| Producent |
Intelligent Systems |
|---|---|
| Wydawca | |
| Dystrybutor |
PL: Lukas Toys[1] |
| Data wydania |
9 kwietnia 2007[2] |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki | |
| Kontrolery | |
| Poprzednia gra w serii | |
| Następna gra w serii | |
| Strona internetowa | |
Super Paper Mario – komputerowa gra platformowa stworzona przez japońską firmę Nintendo. Została udostępniona 9 kwietnia 2007 roku.
Gra została dobrze przyjęta przez prasę branżową zyskując 85/100 punktów na platformie Metacritic. Chwalono mechanikę zmiany perspektywy, zagadki i innowacyjną rozgrywkę[3].
Rozgrywka
Większość mechanik zawartych w grze przypomina te z klasycznej wersji Super Mario Bros. Gracz steruje postacią Mario poruszającą się po zamkniętych poziomach. Postać musi skakać nad przepaściami, unikać potworów i przejść każdy poziom w wyznaczonym czasie. Możliwe jest przełączanie widoku pomiędzy 2D i 3D co pozwala na obserwowanie świata z innej perspektywy. Celem gracza jest zebranie ośmiu serc i pokonanie głównego antagonisty, hrabiego Blecka[4].
W przeciwieństwie do poprzednich gier Paper Mario, które wykorzystywały turowy system walki odbywający się poza światem gry, wszystkie walki odbywają się w czasie rzeczywistym. Punkty doświadczenia są zdobywane poprzez pokonywanie wrogów, co pozwala graczowi awansować i poprawiać swoje statystyki[4].
Oprócz głównego bohatera, gra pozwala wcielić się w takie postacie jak Luigi, Princess Peach i Bowser. Każda z nich ma unikalną zdolność: Luigi może skakać wyżej, Peach może skakać dalej, a Bowser może zionąć ogniem. Mario jako jedyny może przechodzić w świat 3D[5][6].
Odbiór
| ||||||||||
| ||||||||||
Mechanika przełączania się pomiędzy 2D i 3D otrzymała pozytywne opinie. John Walker z Eurogamera zauważył, że zmiana perspektywy zmienia reguły gry i zachowanie gracza[6]. Matt Casamassina z IGN zauważył, że etapy w 2D są o wiele ciekawsze od tych w 3D[5]. Ricardo Torres z serwisu GameSpot ocenił, że nowa mechanika dodała poziomom głębi i dała twórcom możliwość stworzenia angażujących zagadek[7].
Według raportu Nintendo do marca 2008 roku sprzedano ponad 2,28 miliona kopii gry, z czego 0,5 mln w Japonii i 1,78 mln za granicą[8]. W 2014 roku serwis Kotaku podał, że sprzedano 4,23 mln kopii dzięki czemu jest najlepiej sprzedającą się produkcją z serii Paper Mario[9].
Przypisy
- ↑ Tomasz Galanciak, Super Paper Mario – Magazyn T3 [online], magazynt3.pl, 3 września 2008 [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ Super Paper Mario. Gry-Online. [dostęp 2018-04-21]. (pol.).
- 1 2 Super Paper Mario critic reviews [online], www.metacritic.com [dostęp 2024-11-30] (ang.).
- 1 2 Michael Cole: Super Paper Mario Review. Nintendo World Report, 2007-04-08. [dostęp 2020-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-13)]. (ang.).
- 1 2 3 Matt Casamassina: Super Paper Mario Review. IGN, 2012-05-15. [dostęp 2020-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-25)]. (ang.).
- 1 2 3 John Walker: Super Paper Mario. Eurogamer, 2007-09-19. [dostęp 2020-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-22)]. (ang.).
- 1 2 Ricardo Torres: Super Paper Mario Review. GameSpot, 2007-04-09. [dostęp 2020-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-13)]. (ang.).
- ↑ Financial Results Briefing for Fiscal Year Ended March 2008. Nintendo. [dostęp 2018-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)]. (ang.).
- ↑ Kevin Wong: Super Paper Mario Is A Role-Playing Game About Nintendo. Kotaku, 2016-08-30. [dostęp 2020-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)]. (ang.).