Szaniec Szwedzki
 Szaniec Szwedzki jesienią | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Wysokość |
126 m n.p.m. |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 51°09′38″N 16°58′47″E/51,160556 16,979722 | |
Szaniec Szwedzki (niem. Schwedenschanze) – wzniesienie wydmowe o wysokości bezwzględnej 126 m n.p.m., częściowo sztucznie usypane, znajdujące się w Lesie Osobowickim we Wrocławiu.
Część Szańca Szwedzkiego jest dawnym grodziskiem w kształcie prostokąta z zaokrąglonymi narożami. Według ustaleń archeologów gród ten był zamieszkany z przerwami od epoki brązu do wczesnej epoki żelaza tj. od roku 900 p.n.e. do roku 450 p.n.e. (kultura łużycka[1]). Od początku XIX wieku Szaniec Szwedzki wraz z całym Lasem Osobowickim był miejscem wycieczek i wypoczynku Wrocławian. W roku 1902 wybudowano tu wieżę widokową im. cesarza Wilhelma I według projektu Karla Klimma[2]. Na pierwszym piętrze tej budowli, od 1927 do 1944, działała filia Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności prezentująca znaleziska archeologiczne odkryte w trakcie badań tutejszej osady obronnej kultury łużyckiej oraz związanego z nią cmentarza. Założona przez ówczesnego wicedyrektora muzeum Hansa Segera była otwarta tylko w sezonie letnim, toteż nosiła nazwę Letniego Muzeum Archeologicznego. Działania wojenne pod koniec II wojny światowej doprowadziły do uszkodzenia budowli, a jej pozostałości ostatecznie zlikwidowano w latach 60. XX w.[3].
Nazwa wzgórza związana jest z legendą mówiącą o wojskach szwedzkich, które miały tu przebywać w okresie wojny trzydziestoletniej[4].
Przypisy
Bibliografia
- Demidziuk K., 2016: Historia stałych wystaw archeologicznych we Wrocławiu. W: Śląsk starożytny i średniowieczny. Wrocław: Muzeum Miejskie Wrocławia, strony 20, 24, 25. ISBN 978-83-65464-08-8
- Kaletyn T., 1980, Wrocławskie Grodziska [w:] Kalendarz Wrocławski, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Wrocław.
