Taiyō
 Taiyō | |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby | |
| Wycofanie ze służby | |
| Los okrętu |
zatopiony przez okręt podwodny USS "Rasher" w okolicach Luzonu |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa - 17 830 ton, |
| Długość |
180,2 m |
| Szerokość |
23,0 m |
| Zanurzenie |
8,0 m |
| Napęd | |
| moc: 25 200 KM | |
| Prędkość |
21,2 węzły |
| Zasięg |
6 500 mil morskich przy prędkości 18 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa uniwersalne (przeciwlotnicze) kal. 127 mm, 64 działka przeciwlotnicze kal. 25 mm | |
| Wyposażenie lotnicze | |
| 27 samolotów pokładowych | |
| Załoga |
747 |
Taiyō (jap. 大鷹 Taiyō) – japoński lotniskowiec z okresu II wojny światowej.
W 1940 r., w obliczu zbliżającej się wojny Japońska Cesarska Marynarka Wojenna zdecydowała się powiększyć liczbę lotniskowców, przebudowując jednostki cywilne. Do przebudowy wybrano trzy duże statki pasażerskie o wyporności 17 100 ton budowane dla przedsiębiorstwa żeglugowego Nippon Yūsen. Jednostki otrzymały nazwy: "Taiyō", „Unyō” i "Chūyō". Ze względu na ograniczoną prędkość i spełnianą rolę można zaklasyfikować te okręty jako lotniskowce eskortowe, choć były nieco większe niż ich odpowiedniki we flocie brytyjskiej czy amerykańskiej[1].
Przebudowa przebiegała stosunkowo szybko. Każdy z nich został wykończony w ciągu sześciu miesięcy. Było to możliwe dzięki temu, że zachowano oryginalne maszyny oraz to, że jednostki zostały przejęte przed ukończeniem ich w swej pierwotnej postaci.
"Taiyō" był wykorzystywany głównie jako transportowiec samolotów oraz do szkolenia załóg. Sporadycznie wykorzystywano go także do osłony powietrznej, zwłaszcza jeśli chodziło o szczególnie ważne konwoje. Przez pewien czas osłaniał superpancernik "Yamato". 18 sierpnia 1944 "Taiyō" został zatopiony niedaleko Filipin przez okręt podwodny USS "Rasher".
Przypisy
- ↑ TAIYO (1941) (rebuilded Kasuga Maru - Sasebu) UNYO (1942 (rebuilded Yawata Maru - Kure) CHUYO (1942) (rebuilded Nitta Maru - Kure). www.voodoo-world.cz. [dostęp 2025-04-01]. (ang.).