Tapio Nurmela

Tapio Nurmela

Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1975 Rovaniemi
Klub	Ounasvaaran Hiihtoseura
Wzrost	171 cm
Debiut w PŚ	5 grudnia 1992, Vuokatti (59. miejsce – Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	4 grudnia 1993, Saalfelden (22. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie srebro Nagano 1998 kombinacja norweska (sztafeta) Mistrzostwa świata złoto Ramsau 1999 sztafeta srebro Trondheim 1997 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów brąz Breitenwang 1994 Gundersen

Tapio Juhani Nurmela (ur. 2 stycznia 1975 w Rovaniemi) – fiński narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, srebrny medalista olimpijski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Tapio Nurmela pojawił się 5 grudnia 1992 roku w zawodach Pucharu Świata w Vuokatti. Zajął tam 59. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. W sezonie 1992/1993 pojawił się jeszcze dwukrotnie, ale punktów nie zdobył i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 4 grudnia 1993 roku w Saalfelden am Steinernen Meer, zajmując 22. miejsce w Gundersenie. W styczniu 1994 roku, podczas mistrzostw świata Juniorów w Breitenwang, wywalczył indywidualnie brązowy medal w Gundersenie. Już miesiąc później wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, indywidualnie zajmując 25. miejsce, a wraz z kolegami był ósmy w sztafecie. W klasyfikacji sezonu 1993/1994 zajął ostatecznie 47. pozycję.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata Nurmela osiągnął w sezonie 1996/1997, który ukończył na piętnastej pozycji. Fin nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów pucharowych - najlepszy wynik osiągnął 29 grudnia 1997 roku w Oberwiesenthal, gdzie był czwarty w sprincie. W lutym 1997 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Trondheim, gdzie był szesnasty w Gundersenie, a wspólnie z Hannu Manninenem, Jarim Mantilą i Samppą Lajunenem wywalczył srebrny medal w drużynie.

W sezonach 1997/1998 i 1998/1999 Nurmela osiągał przeciętne wyniki w rywalizacji pucharowej. Mimo to wystartował na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, podczas których Finowie w tym samym składzie co w Trondheim sięgnęli po srebrny medal olimpijski. Po skokach znajdowali się na prowadzeniu i na trasę biegu wyruszyli z przewagą 4 sekund nad Austriakami oraz ośmiu sekund nad Norwegami. W biegu to Norwegowie okazali się najlepsi, Finowie zdołali jednak obronić drugie miejsce. Na mecie do zwycięzców stracili jednak ponad minutę. W starcie indywidualnym Tapio zajął piętnastą pozycję.

Ostatnią duża imprezą w jego karierze były mistrzostwa świata w Ramsau w 1999 roku, gdzie wspólnie z Mantilą, Manninenem i Lajunenem wywalczył złoty medal drużynowo. Indywidualnie Fin plasował się w pierwszej połowie drugiej dziesiątki: w Gundersenie był osiemnasty, a w sprincie dwunasty. W sezonie 1998/1999 trzykrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, najlepszy wynik osiągając 16 stycznia 1999 roku w Libercu, gdzie był siódmy w Gundersenie. Mimo to po zakończeniu sezonu postanowił zakończyć karierę. Ostatni oficjalny występ zanotował 12 marca 1999 roku w Oslo kończąc rywalizację w konkursie metodą Gundersena na 25. pozycji.

Fin startował także w zawodach Pucharu Świata B (obecnie Puchar Kontynentalny). Dwukrotnie stawał na podium tych zawodów: 4 grudnia 1994 roku w norweskim Lillehammer był drugi, a 14 grudnia 1996 roku w Vuokatti był trzeci w Gundersenie. Ponadto zdobył indywidualnie trzy medale mistrzostw Finlandii: złoty w 1997 roku oraz brązowe w 1994 i 1999 roku.

• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.).