Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard

Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1679 Bruksela
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1759 Mechelen
Arcybiskup Mechelen
Okres sprawowania	1715–1759
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	20 listopada 1701
Prezbiterat	15 października 1702
Sakra biskupia	19 stycznia 1716
Kreacja kardynalska	29 listopada 1719 Klemens XI
Kościół tytularny	S. Cesareo in Palatio S. Balbina S. Lorenzo in Lucina

Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard (ur. 12 listopada 1679 w Brukseli, zm. 5 stycznia 1759 w Mechelen) – niderlandzki kardynał.

Urodził się 12 listopada 1679 roku w Brukseli jako syn Philippe’a Louisa d’Hénin-Liétard d’Alsace’a i Anne Louise Vermychen^[1]. Początkowo studiował filozofię, a następnie udał się do Rzymu, gdzie kontynuował nauki na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i uzyskał doktoraty z filozofii i teologii^[1]. 20 listopada 1701 roku przyjął święcenia diakonatu, a 15 października 1702 roku – prezbiteratu^[2]. Następnie został szambelanem Klemensa XI i wikariuszem generalnym Gandawy, podczas nieobecności biskupa^[1]. 16 grudnia 1715 roku został wybrany arcybiskupem Mechelen, a 19 stycznia następnego roku przyjął sakrę^[2]. 29 listopada 1719 roku, na prośbę cesarza rzymskiego i króla hiszpańskiego, został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Cesareo in Palatio^[1]. Od 1752 roku pełnił rolę protoprezbitera^[1]. Zmarł 5 stycznia 1759 roku w Mechelen^[1], jako ostatni kardynał z nominacji Klemensa XI.