Tilen Bartol

Tilen Bartol
Ilustracja
Tilen Bartol (2017)
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1997
Lublana

Klub

SSK Sam Ihan

Debiut w PŚ

29 grudnia 2015 w Oberstdorfie (47. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

19 listopada 2017 w Wiśle (21. miejsce)

Rekord życiowy

247,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)[1][a]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
złoto Park City 2017 druż. miesz.
Inne nagrody
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2017

Tilen Bartol (ur. 17 kwietnia 1997 w Lublanie[2]) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Sam Ihan. Złoty medalista mistrzostw świata juniorów (2017) oraz mistrzostw kraju.

Jego starszy brat Gašper Bartol, również był skoczkiem narciarskim[3].

Przebieg kariery

W zawodach rangi FIS Cupie zadebiutował na zakończenie sezonu 2012/2013 na skoczni normalnej Schattenbergschanze w Oberstdorfie. Obydwa konkursy ukończył na miejscach w ósmej dziesiątce. Jego następne starty w FIS Cupie miały miejsce niespełna rok później na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, gdzie po raz pierwszy zdobył punkty w zawodach tej rangi za zajęcie 21. miejsca[4].

W sezonie 2014/2015 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W sezonie tym zanotował łącznie pięć startów, z których dwa ukończył wśród trzydziestu najlepszych (był 28. w Planicy oraz 6. w Niżnym Tagile). Został powołany do składu na mistrzostwa świata juniorów rozgrywane w Ałmaty w 2015. W konkursie indywidualnym zajął 41. miejsce, natomiast nie znalazł się w składzie na konkurs drużynowy[5].

Na inaugurację zimowej części sezonu 2015/2016 trzykrotnie plasował się na podium Pucharu Kontynentalnego w Renie, gdzie dwukrotnie zwyciężył i raz zajął 3. miejsce. Na podium cyklu w grudniu 2015 stanął jeszcze w Rovaniemi, zajmując 3. pozycję[6]. Otrzymał powołanie od trenera słoweńskiej kadry Gorana Janusa na 64. Turniej Czterech Skoczni[7]. W swoim debiucie w Pucharze Świata w Oberstdorfie 29 grudnia 2015 zajął 47. miejsce. W dalszej części sezonu startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, nie zajmując już miejsc na podium. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2016, zajmując 27. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie[6].

W sezonie 2016/2017 stawał na podium Pucharu Kontynentalnego w ramach letniej (2. miejsce we wrześniu 2016 w Lillehammer) i zimowej edycji (1. miejsce w lutym 2017 w Planicy i 3. w marcu w Renie). Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zajął 9. miejsce indywidualnie, zaś w konkursach drużynowych, zarówno w zespole męskim, jak i drużynie mieszanej, zdobył złote medale. 11 marca 2017 wystąpił w drużynowym konkursie Pucharu Świata w Oslo i zajął 6. miejsce[8].

W sierpniu 2017 dwukrotnie zajął miejsca w pierwszej dziesiątce zawodów Letniego Grand Prix w Hakubie. W Letnim Pucharze Kontynentalnym 2017 sześciokrotnie stawał na podium, odnosząc jedno zwycięstwo[9]. W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 2. pozycji, o 73 punkty za Klemensem Murańką[10].

19 listopada 2017 w otwierającym sezon 2017/2018 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zdobył pierwsze w karierze punkty tego cyklu, zajmując 21. miejsce. Przez całą zimową część sezonu regularnie startował w zawodach najwyższej rangi. W indywidualnych konkursach Pucharu Świata dwukrotnie plasował się w najlepszej dziesiątce. W najlepszym występie, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen rozgrywanych w ramach 66. Turnieju Czterech Skoczni, zajął 5. miejsce[9]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 25. pozycji ze 185 punktami[11]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018, gdzie był 39. indywidualnie, a także na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, gdzie indywidualnie zajął 16. miejsce na skoczni normalnej i 17. na dużej, a zawody drużynowe ukończył na 5. pozycji[9].

16 marca 2016 w drugiej próbie podczas testów Letalnicy oddał skok na odległość 252 metrów (pół metra dalej od ówczesnego nieoficjalnego rekordu świata), jednak nie ustał tej próby[12]. Rekord życiowy Bartola wynosi 247,5 metra i został ustanowiony 25 marca 2018 w Planicy, podczas serii próbnej na Letalnicy przed ostatnim konkursem Pucharu Świata 2017/2018[1].

28 marca 2023 poinformował o zakończeniu kariery[13].

Jest medalistą mistrzostw Słowenii. Indywidualnie zdobył brązowe medale w 2018[14] i latem 2017[15], zaś w drużynie srebrne w 2014[16], 2015[17], 2016[18], 2017[19] oraz, w ramach letnich mistrzostw kraju, w 2014[20] i 2015[21].

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang – 16. miejsce (K-98), 17. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczang – 5. miejsce[b]

Starty T. Bartola na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 106,0 m 102,0 m 220,8 pkt 38,5 pkt Andreas Wellinger
17. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 130,5 m 130,0 m 247,5 pkt 38,2 pkt Kamil Stoch
5. 19 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[b] 129,5 m 122,0 m 967,8 pkt (231,6 pkt) 130,7 pkt Norwegia

Indywidualnie

2018 Niemcy Oberstdorf – 39. miejsce

Starty T. Bartola na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
39. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 144,0 m – – –[c] 95,3 pkt 556,6 pkt Daniel-André Tande

Indywidualnie

2015 Kazachstan Ałmaty – 41. miejsce
2016 Rumunia Râșnov – 27. miejsce
2017 Stany Zjednoczone Park City – 9. miejsce

Drużynowo

2016 Rumunia Râșnov – 5. miejsce[d]
2017 Stany Zjednoczone Park City – złoty medal[e], złoty medal (drużyna mieszana)[f]

Starty T. Bartola na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
41. 5 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 92,5 m – 108,9 pkt 161,0 pkt Johann André Forfang
27. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 88,5 m 83,0 m 207,8 pkt 41,2 pkt David Siegel
5. 24 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[d] 84,0 m 85,5 m 808,0 pkt (192,1 pkt) 58,7 pkt Niemcy
9. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,5 m 91,0 m 245,3 pkt 17,9 pkt Viktor Polášek
1. 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[e] 92,5 m 91,5 m 932,3 pkt (243,6 pkt) –
1. 5 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 89,0 m 91,5 m 925,3 pkt (226,1 pkt) –

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[22]
2017/2018 25.
2018/2019 61.
2019/2020 69.
2020/2021 47.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[23]
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 Lillehammer HS100 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Willingen HS145 Zakopane HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Vikersund HS225 Lahti HS130 Lahti HS100 Kuopio HS127 Ałmaty HS140 Ałmaty HS140 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Planica HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - 47 q 49 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 31 - - 38 - 0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
21 29 35 25 36 36 21 16 5 36 q 18 - 10 17 30 28 24 33 13 q 18 185
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - 39 42 44 q 29 q 24 32 - - - - - - - 31 - 9
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
29 q 38 43 q dq 30 49 q - - - - - - - - - - - - - - - - - - 3
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
39 33 32 q 24 21 43 - - - 31 34 37 12 40 43 29 47 26 31 34 25 25 47 - 58
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
42 43 q 46 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 33 - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[23]
Sezon
2016/2017		 Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
- - - 6 - -
Sezon
2017/2018		 Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
6 - 4 - 6 6 3 -
Sezon
2020/2021		 Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
- 4 - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[22]
2017/2018 19.
2018/2019 40.
2020/2021 37.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[22]
2015/2016 60.
2017/2018 28.
2019/2020 62.
2020/2021 61.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[22]
2017 62.
2018 14.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
2018 10. [24]
2021 37. [25]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
2018 40. [26]
2019 43. [27]
2021 52. [28]
2022 46. [29]
2023 53. [30]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[31]
2017 30.
2019 21.
2021 32.
2022 43.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[23]
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - 9 5 - - - - 74
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
36 - dq - - - - - - 0
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
9 - 4 36 18 17 27 37 110
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
dq 5 22 - - - 26 41 59
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
17 15 31 - - - 30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło[23]
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
4 -
2019 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 (mikst) Zakopane HS140
2 - 5
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[32]
2014/2015 80.
2015/2016 13.
2016/2017 24.
2018/2019 18.
2020/2021 30.
2021/2022 30.
2022/2023 19.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 grudnia 2015 Norwegia Rena Renabakkene K-99 HS-111 108,5 m 106,5 m 269,7 pkt
2. 13 grudnia 2015 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 130,5 m 140,0 m 274,2 pkt
3. 19 lutego 2017 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 138,0 m 138,0 m 274,3 pkt
4. 6 stycznia 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 137,5 m 131,0 m 233,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 11 grudnia 2015 Norwegia Rena Renabakkene K-99 HS-111 102,5 m 107,0 m 262,0 pkt 3. 15,7 pkt Andrzej Stękała
2. 12 grudnia 2015 Norwegia Rena Renabakkene K-99 HS-111 108,5 m 106,5 m 269,7 pkt 1. –
3. 13 grudnia 2015 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 130,5 m 140,0 m 274,2 pkt 1. –
4. 20 grudnia 2015 Finlandia Rovaniemi Ounasvaara K-90 HS-100 95,0 m 94,5 m 245,8 pkt 3. 2,5 pkt David Siegel
5. 19 lutego 2017 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 138,0 m 138,0 m 274,3 pkt 1. –
6. 4 marca 2017 Norwegia Rena Renabakkene K-124 HS-139 136,5 m 134,5 m 270,5 pkt 3. 13,4 pkt Clemens Aigner
7. 6 stycznia 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 137,5 m 131,0 m 233,8 pkt 1. –
8. 16 lutego 2019 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 135,5 m 132,0 m 298,0 pkt 2. 2,5 pkt Clemens Aigner
9. 27 grudnia 2020 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 132,0 m 270,5 pkt 2. 0,9 pkt Jakub Wolny
10. 28 grudnia 2020 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 135,0 m 139,5 m 280,0 pkt 2. 0,1 pkt Maximilian Steiner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[23]
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - 56 44 - - - - - - 28 - - - - - - - - - - - - 37 6 43
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
3 1 1 10 3 - - - - 22 32 45 38 29 - - 6 13 8 38 - - - 18 29 24 39 471
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - 22 19 11 29 7 16 25 20 - - - - - - - - - 41 1 - - 3 5 - - - - 320
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - 1 51 - - - - - - - 6 8 15 4 2 19 12 34 13 - - - - 372
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - 2 2 - - - - - - - - - - - - - - 160
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - 31 45 32 35 16 24 14 14 9 27 21 13 23 38 26 19 10 20 17 21 19 22 228
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
14 21 10 7 19 15 13 38 7 20 18 19 40 24 21 - - 36 36 17 25 10 5 9 28 350
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[32]
2015 46.
2016 10.
2017 2.
2018 80.
2019 77.
2020 9.
2022 67.

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 1 października 2017 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,0 m 145,0 m 308,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 11 września 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 130,5 m 130,0 m 237,0 pkt 2. 22,2 pkt Markus Eisenbichler
2. 9 września 2017 Austria Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 112,5 m 119,5 m 253,4 pkt 3. 9,6 pkt Stefan Kraft
3. 16 września 2017 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-140 130,0 m 134,0 m 258,4 pkt 2. 2,2 pkt Pius Paschke
4. 17 września 2017 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-140 142,5 m 146,0 m 277,0 pkt 2. 1,5 pkt Timi Zajc
5. 24 września 2017 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 102,0 m 95,0 m 249,1 pkt 2. 6,8 pkt Pius Paschke
6. 30 września 2017 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 128,5 m 128,5 m 247,2 pkt 2. 5,0 pkt Joachim Hauer
7. 1 października 2017 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 146,0 m 145,0 m 308,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[23]
2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
24 36 - - 16 10 - - - - - - 20 44 59
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
23 17 23 5 - - 4 2 42 37 8 10 21 24 280
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
10 7 - - - 3 5 2 2 6 2 2 1 627
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
22 25 - - - - - - - - - - - 15
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
10 30 - - - - - - - - - - - - - - 27
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
13 7 56
2022
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS100 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
26 40 34 55 - - - - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[33]
2013/2014 234.
2015/2016 44.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 września 2015 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 116,0 m 109,5 m 256,9 pkt 3. 2,7 pkt Killian Peier

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[23]
Sezon 2012/2013
Râșnov Villach Villach Kuopio Kuopio Wisła Wisła Einsiedeln Einsiedeln Winterberg Winterberg Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane Brattleboro Brattleboro Kranj Kranj Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 74 71 0
Sezon 2013/2014
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Brattleboro HS98 Brattleboro HS98 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 21 64 10
Sezon 2015/2016
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Whistler HS106 Whistler HS106 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Planica HS104 Planica HS104 Harrachov HS100 Harrachov HS100 punkty
40 - 38 16 - - 45 3 9 10 - - - - - - - - - - - - - - 130
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ 16 marca 2016 w Planicy Bartol oddał skok na odległość 252 metry, lecz zakończył go upadkiem.
  2. 1 2 Skład zespołu: Jernej Damjan, Anže Semenič, Tilen Bartol i Peter Prevc
  3. ↑ Seria konkursowa została odwołana.
  4. 1 2 Skład zespołu: Anže Lanišek, Tilen Bartol, Bor Pavlovčič i Domen Prevc
  5. 1 2 Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  6. 1 2 Skład zespołu: Nika Križnar, Tilen Bartol, Ema Klinec i Žiga Jelar

Przypisy

  1. 1 2 Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
  2. ↑ Wisla (POL) Men's HS134 Extended Start List. fis-ski.com. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
  3. ↑ Paulina Kukurenda: Pokal Cockta w Kranju i Mislinji. skoki24.pl, 2016-06-30. [dostęp 2018-09-25].
  4. ↑ BARTOL Tilen - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  5. ↑ BARTOL Tilen - Athlete Information; Season 2015. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  6. 1 2 BARTOL Tilen - Athlete Information; Season 2016. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  7. ↑ Andrzej Mysiak: Przed nami 64. Turniej Czterech Skoczni, 69 skoczków na starcie w Oberstdorfie. skokinarciarskie.pl, 2015-12-27. [dostęp 2015-12-27].
  8. ↑ BARTOL Tilen - Athlete Information; Season 2017. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  9. 1 2 3 BARTOL Tilen - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  10. ↑ Klasyfikacja Letniego Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2017/2018. skijumping.pl. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)].
  11. ↑ BARTOL Tilen - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2018-09-25]. (ang.).
  12. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Tilen Bartol nie ustał rekordowego lotu!. skijumping.pl, 2016-03-16. [dostęp 2016-03-16].
  13. ↑ Adam Bucholz: Pavlovcic i Bartol kończą kariery. Kadra gospodarzy na finał PŚ w Planicy. skijumping.pl, 2023-03-28. [dostęp 2023-03-29].
  14. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-12-23]. (słoweń.).
  15. ↑ Državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2017-10-09]. (słoweń.).
  16. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  17. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  18. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  19. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-12-23]. (słoweń.).
  20. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  21. ↑ Ekipno državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2016-11-11]. (słoweń.).
  22. 1 2 3 4 BARTOL Tilen - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
  23. 1 2 3 4 5 6 7 Adam Kwieciński: BARTOL Tilen 1997.04.17 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-29].
  24. ↑ Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
  25. ↑ Season 2020/2021 - WILLINGEN 6. fis-ski.com, 2021-01-31. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-20)]. (ang.).
  26. ↑ Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang.).
  27. ↑ Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
  28. ↑ Season 2020/2021 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  29. ↑ Season 2021/2022 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2022-03-27. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  30. ↑ Season 2022/2023 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2023-04-02. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ang.).
  31. ↑ BARTOL Tilen - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
  32. 1 2 BARTOL Tilen - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
  33. ↑ BARTOL Tilen - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.