Tom McIntosh

Tom McIntosh

Tom McIntosh z nagrodą NEA Jazz Masters (2008)
Imię i nazwisko	Thomas S. McIntosh
Pseudonim	„Mac”
Data i miejsce urodzenia	6 lutego 1927 Baltimore
Data i miejsce śmierci	26 lipca 2017 Boston
Instrumenty	puzon
Gatunki	jazz
Zawód	muzyk
Powiązania	Art Farmer
Zespoły
The Jazztet The New York Jazz Sextet

Thomas S. McIntosh, ps. „Mac”^[1] (ur. 6 lutego 1927 w Baltimore, zm. 26 lipca 2017 w Bostonie)^[1][2] – afroamerykański muzyk jazzowy, puzonista, kompozytor, aranżer, dyrygent i edukator. Laureat NEA Jazz Masters Award 2008^[1].

Jego ojciec, Jacob, był elektrykiem, a matka, Roseanna – gospodynią domową^[3]. Oboje byli muzykalni i śpiewali w dwóch różnych chórach kościelnych z powodu odmiennych wyznań. Sam w 1960 został Świadkiem Jehowy. Był najstarszy z sześciorga rodzeństwa.

Pierwsze kroki muzyczne stawiał jako śpiewak, choć bardziej chciał grać na jakimś instrumencie. W okresie nauki w szkole średniej pobierał pozaszkolne, fundowane lekcje śpiewu i teorii muzyki u nauczycielki z Peabody Institute, która uznała, że uczeń ma talent i bezwarunkowo powinien zawodowo zająć się muzyką^[3]. Tymczasem on uprawiał także sport – boksował i grał w futbol amerykański. Występował w uniwersyteckiej drużynie Morgan State Bears, ale po otrzymaniu powołania (studia zwalniały go z wojska), wybrał służbę w U.S. Army^[3]. Po szkoleniu w Alabamie został wysłany do Niemiec w 1946. W wojsku trafił do pralni, a następnie – nie umiejąc grać – zgłosił się do afroamerykańskiej orkiestry marszowej. Prowadził ją sierżant Al Tinney, pianista, który grywał z Charliem Parkerem^[3]. McIntosh najpierw nauczył się grać na tubie, ale szybko zamienił ją na puzon.

Po wyjściu z wojska zamieszkał w Nowym Jorku i podjął studia w Juilliard School, które ukończył w 1958. Jeszcze podczas studiów rozpoczął w 1956 karierę muzyka. W latach 1958–1961 grał z tak znanymi jazzmanami, jak trębacz Lee Morgan, saksofonista Roland Kirk, saksofonista i flecista James Moody, oraz słynną formacją Art Farmer/Benny Golson Jazztet^[1]. Zaczął także zyskiwać renomę jako kompozytor. W 1961 dostarczył utwór trębaczowi Howardowi McGhee. W 1963 jego trzy kompozycje umieścił na swoim albumie Dizzy Gillespie. Natomiast utwór Whose Child Are You? włączył do swojego repertuaru The New York Jazz Sextet, którego był członkiem. Komponował i aranżował utwory również dla wibrafonisty Milta Jacksona oraz pianistów Tommy’ego Flanagana i Bobby’ego Timmonsa^[1]. Ponadto w latach 1966–1967 grał w big-bandzie Thada Jonesa/Mela Lewisa.

Kiedy pod koniec lat 60. jazz zaczął tracić na popularności, przeniósł się do Hollywood, żeby podjąć współpracę z filmem. Skomponował lub zaaranżował muzykę do takich obrazów kinowych i telewizyjnych, jak The Learning Tree, Soul Soldier (lub The Red, White, and Black), Shaft's Big Score!, A Hero Ain’t Nothin’ but a Sandwich, Śliska sprawa i The Bus Is Coming (lub Ghetto Revenge)^[1][4]. Podczas realizacji soundtracków dyrygował także orkiestrami. W branży filmowej i telewizyjnej pracował przez ponad dwadzieścia lat, komponując, aranżując, dyrygując i kierując projektami muzycznymi w szeregu firm.

Na początku lat 90. wrócił na Wschodnie Wybrzeże. Zajął się działalnością edukacyjną, nauczając w kilku konserwatoriach. Pełnił funkcję dyrektora muzycznego Instytutu Theloniousa Monka w bostońskim The New England Conservatory of Music^[1].

W 2004 wydał swoją pierwszą płytę pod własnym nazwiskiem^[5]. Album otrzymał tytuł: With Malice Toward None – The Music of Tom McIntosh.

• NEA Jazz Masters – Tom McIntosh, National Endowment for the Arts
• Interview with Tom McIntosh, The Smithsonian Jazz Oral History Program

• Tom McIntosh – dyskografia, Discogs