Torula

Torula

Torula herbarum
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	Dothideomycetes
Rząd	Pleosporales
Rodzina	Torulaceae
Rodzaj	Torula
Nazwa systematyczna
Torula Shoemaker Ann. Bot. (Usteri) 15: 25 (1795)
Typ nomenklatoryczny
Torula monilis Pers. 1795

Torula Shoemaker – rodzaj grzybów workowych z klasy Dothideomycetes^[1].

Występowanie

Grzyby saprotroficzne powszechnie występujące zarówno w siedliskach lądowych, jak i wodnych, w regionach od umiarkowanego do tropikalnego. Ich zarodniki spotykane są często, zwykle stanowią zaledwie kilka procent całkowitej ilości zarodników grzybów, ale w bibliotekach, w których przechowywano stare książki, czasopisma i rękopisy, dominowały zarodniki Torula i Gibberella. Były w pyle papierowym, materiałach drewnianych i na wilgotnych ścianach biblioteki. Duże ilości stwierdzono również w powietrzu wewnątrz fabryk. Występują głównie w pomieszczeniach zmkniętych. Zarodniki Torula obok innych rodzajów grzybów: Cladosporium, Coprinus i Alternaria były jednymi z najliczniejszych zarodników występujących w powietrzu wewnątrz i na zewnątrz zatłoczonego pociągu. Dużo występuje również w powietrzu wokół pól uprawnych po zbiorach, co sugeruje, że głównym źródłem tych grzybów są szczątki roślinne. Znaleziono je również na powierzchni owoców^[2].

Morfologia i rozwój

Tworzą aksamitne kolonie o barwie od ciemnobrązowej do czarnej z przeważnie zanurzoną grzybnią. Gatunek typowy T. herbarum na podłożach PDA i MEA tworzy bladooliwkowoszarą kolonię, która po dwóch tygodniach w temperaturze 25 °C pokrywa całą szalkę Petriego^[2].

Konidia kuliste lub prawie kuliste, koloru brązowego z jasnobrązowym wierzchołkiem, o fakturze gładkiej do brodawkowatej. Są typu fragmokonidium i składają się zwykle z czterech komórek, ale może ich być nawet dziesięć. Powstają w rozgałęzionych łańcuchach, na komórkach konidiotwórczych lub jednej brązowej komórce podstawowej, a ich komórki wierzchołkowe mają zdolność przekształcania się w komórki konidiotwórcze i tworzenia na szczycie nowych konidiów. Komórki konidiogenne mogą być końcowe lub boczne, mieć pogrubioną i silnie zmelanizowaną ścianę u podstawy lub cienką ścianę, która często zapada się i staje się na wierzchołku wklęsła^[2].

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Torulaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Takson utworzył Christiaan Hendrik Persoon w 1795 r.^[1] Synonimy:

• Hormiscium Kunze, in Kunze & Schmidt 1817
• Satwalekera D. Rao, V.G. Rao & P.Rag. Rao 1970
• Taeniola Bonord 1851
• Tetracolium Kunze ex Link 1824^[3].

Niektóre gatunki:

• Torula expansa (Kunze) Pers. 1822
• Torula herbarum (Pers.) Link 1809
• Torula lucifuga Oudem. 1902
• Torula pulveracea Corda 1838

Nazwy naukowe według Index Fungorum^[4]