Transport kolejowy w Namibii


Transport kolejowy w Namibii – system transportu kolejowego działający na terenie Namibii.
W Namibii istnieje 2628 km linii kolejowych[a]. Linie mają przylądkowy wąski rozstaw szyn – 1067 mm[1]. Państwowy przewoźnik to TransNamib[2].
Kolej jest głównym środkiem transportu towarów masowych, przesyłek i kontenerów w Namibii[3].
Historia
Pierwsza linia kolejowa na terytorium obecnej Namibii (wówczas Niemiecka Afryka Południowo-Zachodnia) powstała w 1895 roku i połączyła Cape Cross z Swakopmund. Liczyła 21 km i posiadała rozstaw szyn 610 mm. Została zbudowana w celu transportu guana[4].
We wrześniu 1897 roku rozpoczęto budowę linii kolejowej Swakopmund – Windhuk. Pierwszy odcinek został oddany do użytku w 1899 roku, kiedy tory doprowadzono do Karibib. Budowa linii została ukończona w 1902 roku. Linia posiadała rozstaw szyn 610 mm i miała długość 382 kilometrów[5].
W 1899 roku otwarto też zbudowaną przez rząd brytyjski linię Walvis Bay – Swakopmund. Posiadała ona rozstaw szyn 610 mm[4].
W 1902 roku otwarto linię Windhoek – Kranzberg[6].
W 1906 roku otwarto linię Kranzberg – Otavi oraz Lüderitz – Aus[6].
W 1908 roku otwarto linię Otavi – Grootfontein oraz Aus – Seeheim[6].
W 1912 roku otwarto linię Karasburg – Windhuk[6].
W 1914 roku otwarto linię Kranzberg – Walvis Bay[6].
W latach 1910–1915 wszystkie linie przekuto na rozstaw szyn 1067 mm, który obowiązuje w Namibii do dziś[4].
W 1921 roku ukończono linię Otjiwarongo – Outjo[6].
W 1930 roku otwarto linię Windhuk – Gobabis[6].
W 2012 roku otwarto linię z Tsumeb do Oshikango na granicy z Angolą[4].
Infrastruktura
Sieć kolejowa Namibii składa się z linii[6]:
- Windhoek – Kranzberg: długości 210 kilometrów, otwarta w 1902 roku
- Kranzberg – Walvis Bay: długości 201 kilometrów, otwarta w 1914 roku, w 1980 roku otwarto linię w nowym przebiegu
- Kranzberg – Otavi: długości 328 kilometrów, otwarta w 1906 roku
- Otavi – Grootfontein: długości 91 kilometrów, otwarta w 1908 roku
- Seeheim – Aus – Lüderitz: długości 318 kilometrów, na odcinku Lüderitz – Aus otwarta w 1906 roku, na odcinku Aus – Seeheim otwarta w 1908 roku
- (Upington –) Nakop – Windhuk: długości 869 kilometrów, na odcinku Karasburg – Windhuk was otwarta w 1912 roku, na odcinku Karasburg – Nakop – Uppington otwarta w 1915 roku
- Otjiwarongo – Outjo: długości 69 kilometrów, pierwszy 26-kilomtrowy odcinek powstał w 1914/1915, przedłużenie do Outjo otwarto w 1921 roku
- Windhuk – Gobabis: długości 228 kilometrów, otwarta w 1930 roku
- Tsumeb – Oshikango: długości 367 kilometrów, otwarta w 2012 roku
Planowane linie
W planach jest m.in.:
- Połączenie Oshikango z angolską siecią kolejową[7].
- Budowa linii Grootfontein – Katima Mulilo[4].
Uwagi
- ↑ dane za rok 2014
Przypisy
- ↑ Namibia, [w:] The World Factbook [online], Central Intelligence Agency, 22 maja 2024 [dostęp 2024-05-31] (ang.).
- ↑ Kolej w Namibii - informacje ogólne [online], Kolej na Podróż, 4 lutego 2019 [dostęp 2025-03-24].
- ↑ Namibia - Polska w RPA - Portal Gov.pl [online], Polska w RPA [dostęp 2024-07-02] (pol.).
- 1 2 3 4 5 Railways in Namibia [online], www.sinfin.net [dostęp 2025-03-24].
- ↑ Kolej w Namibii - informacje ogólne [online], Kolej na Podróż, 4 lutego 2019 [dostęp 2025-03-24].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Phil Kirkland, Namibia railway upgrading works and some unique modular track system construction [online], 2021 (ang.).
- ↑ Angolan Transport Infrastructures [online], grudzień 2020, s. 19–21 (ang.).
