Transport kolejowy w Etiopii

Transport kolejowy w Etiopii – system transportu kolejowego działający na terenie Etiopii.
Według stanu z 2017 roku w Etiopii istnieje jedna linia kolejowa o długości 659 km i jest nią linia Addis Abeba – Dżibuti. Jest zelektryfikowana i ma normalny rozstaw szyn – 1435 mm[1][2][3][4].
Wąskotorowa linia Addis Abeba – Dżibuti


Pierwsze plany dotyczące budowy kolei w Etiopii pochodzą z 1877 roku[5].
W 1894 roku udzielono koncesji na budowę linii Addis Abeba – Dżibuti. Prace budowlane ruszyły w październiku 1897. Pierwszy odcinek z Dżibuti do Dire Dauy otwarto dla ruchu 22 lipca 1901 roku. W 1915 roku linia dotarła do Akaki. Budowę linii ukończono w 1917 roku[4][5]. Linia liczyła 784[5] lub 785 km[1] i miała metrowy rozstaw szyn[4][5].
3 grudnia 1929 roku oddano do użytku dworzec kolejowy w Addis Abebie, zaprojektowany przez francuskiego architekta Paula Barriasa. Dworzec do dziś należy do najbardziej znanych zabytków tej części Afryki[1][5].
W wyniku włoskiej inwazji na Etiopię (1935) linia znalazła się pod zarządem włoskim do 1941. Włosi planowali budowę nowych linii[6]:
- Addis Abeba – Desse – Adigrat – Massaua,
- Desse – Asab,
- Desse – Gonder – Om Hadżer
- Addis Abeba – Dollo – Mogadiszu
Plany te nie zostały jednak zrealizowane[6].
W latach sześćdziesiątych planowano budowę linii kolejowej Nazret – Dilla. Planów tych nie zrealizowano[6].
W latach powojennych stan linii Addis Abeba – Dżibuti ulegał pogorszeniu, m.in. w wyniku niedofinansowania i koncentracji państwa na rozwoju transportu samochodowego w czasach rządów komunistycznych, oraz złej konserwacji i utrzymania[6][7].
Pociągi do Addis Abeby przestały kursować w 2007 roku[8].
Normalnotorowa linia Addis Abeba – Dżibuti

W 2012 roku rozpoczęto budowę nowej, zelektryfikowanej linii normalnotorowej[7], którą otwarto 5 października 2016 roku. Linia powstała przy pomocy Chin[7][9]. Etiopska jej część liczy 659 km[3]. Linia jest zelektryfikowana pod napięciem 25kV 50 Hz[10]. Budowa kosztowała 3,4 miliarda dolarów amerykańskich[9]. W 70% została sfinansowana przez China Export-Import Bank, zaś resztę kwoty pokrył rząd Etiopii[8].
Pozostałe linie
W budowie są linie:
Przypisy
- 1 2 3 Kolej w Etiopii - informacje ogólne [online], Kolej na Podróż, 3 lutego 2019 [dostęp 2024-09-27] (pol.).
- 1 2 Etiopia - Polska w Etiopii - Portal Gov.pl [online], Polska w Etiopii [dostęp 2024-09-27] (pol.).
- 1 2 Ethiopia, Central Intelligence Agency, 24 września 2024 [dostęp 2024-09-27] (ang.).
- 1 2 3 Railways in Ethiopia [online], www.sinfin.net [dostęp 2024-09-27].
- 1 2 3 4 5 The Franco-Ethiopian Railway and Its History [online], Tezeta, 31 sierpnia 2005 [dostęp 2024-10-02] (ang.).
- 1 2 3 4 Michał Kozicki, The history of railway in Ethiopia and its role in the economic and social development of this country [online], 2015 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-18] (ang.).
- 1 2 3 Konrad Gadera: Linia kolejowa Dżibuti – Addis Abeba i geopolityka Chin w Afryce | Geopolityka.net - polski portal o geopolityce [online], 14 czerwca 2017 [dostęp 2024-10-02] (pol.).
- 1 2 Chińczycy coraz silniejsi na kolejowej mapie Afryki [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2024-10-02] (pol.).
- 1 2 Etiopia ze zelektryfikowaną, normalnotorową linią kolejową [online], www.rynek-kolejowy.pl [dostęp 2024-10-02] (pol.).
- ↑ Konrad Gadera: Linia kolejowa Dżibuti – Addis Abeba i geopolityka Chin w Afryce | Geopolityka.net - polski portal o geopolityce [online], 14 czerwca 2017 [dostęp 2024-10-02] (pol.).
- ↑ Awash – Woldia – Hara Gebeya Railway Project – Ethiopian Railways Corporation [online] [dostęp 2024-10-03] (ang.).
- ↑ Weldiya – Hara Gebeya – Mekelle Railway – Ethiopian Railways Corporation [online] [dostęp 2024-10-03] (ang.).
