Trolejbusy w Pjongjangu

Trolejbusy w Pjongjangu
평양 무궤도전차
trolejbus
Ilustracja
Trolejbus Ch’ŏllima-091 w Pjongjangu
Państwo

 Korea Północna

Lokalizacja

Pjongjang

Operator

Stołeczne Przedsiębiorstwo Transportu Publicznego

Liczba linii

10

Lata funkcjonowania

od 1962 r.

Infrastruktura
Długość sieci

56,6 km

Napięcie zasilania

600 V DC

Liczba zajezdni

5

Trolejbusy w Pjongjangu – część systemu transportu publicznego w Pjongjangu, stolicy Korei Północnej.

Historia

Pierwsze plany budowy systemu trolejbusowego w Pjongjangu sięgają 1957 r. Prace budowlane rozpoczęto w 1960 r. z rozkazu Kim Ir Sena. Otwarcie systemu miało miejsce 30 kwietnia 1962 r.[1] Początkowo trolejbusy garażowano na wolnym powietrzu. We wrześniu 1963 r. trolejbusy połączyły dworzec z Łukiem Triumfalnym, a w połowie 1964 r. uruchomiono linię od dzielnicy Moranbong do Palgol. Pod koniec 1964 r. tabor składał się ze 130 trolejbusów Ch’ŏllima-9.11 i 24 Ch’ŏllima-9.25. Kolejne dwie linie uruchomiono w 1965 r.: połączyły one dworzec centralny z dworcem zachodnim oraz Dom Handlowy nr 1 z dzielnicą Taedonggang. W tym samym czasie projektowano budowę linii podmiejskiej do Pyŏngsŏngu[2].

Pierwsze linie zamknięto w latach 70. XX wieku w związku z budową metra. W latach 80. XX wieku otwarto z kolei cztery nowe linie. Jednak po uruchomieniu systemu tramwajowego zlikwidowano linię nr 4 (zastąpiona linią tramwajową nr 2) i linię nr 10 (zastąpiona liniami tramwajowymi 1 i 3)[3][4]. W 2014 r. rozpoczęto budowę nowej linii trolejbusowej po śladzie zlikwidowanej linii tramwajowej nr 1, a zajezdnię tramwajową Songsin przebudowano na trolejbusową[5].

W 2020 r. całkowita długość sieci trakcyjnej była równa 56,6 km[6].

Linie

Stan z 2020 r.[6]

Numer Trasa
1 Ryonmot-dong – dworzec Pjongjang
2 dworzec Pjongjang – zajezdnia Sanghung
3 zajezdnia Hwalyeog – dworzec Pjongjang Zachodni
4 zajezdnia Songsin – plac Songyo
5 Hwanggŭmbŏl – Songsin
6 zajezdnia Munsu – Dom Towarowy nr 2
8 Hwanggŭmbŏl – Łuk Triumfalny
9 Ryonmot-dong – Ryongsŏng
10 dworzec Pjongjang – Pałac Kultury i Nauki
11 dworzec Pjongjang Zachodni – zajezdnia Sopo

Tabor

Stan z 16 marca 2024 r.[7]

Zdjęcie Typ Liczba
Ch’ŏllima-518/2 1
Ch’ŏllima-518/1 3
Ch’ŏllima-321 45
Ch’ŏllima-316 20
Ch’ŏllima-091 195
Ch’ŏllima-862 22
Ch’ŏllima-973 54
Ch’ŏllima-971 2
Ch’ŏllima-961 13
Ch’ŏllima-951 (przegubowa) 2
Ch’ŏllima-951 1
Ch’ŏllima-903 7
Ch’ŏllima-901 1
Ch’ŏllima-90 1
Ch’ŏllima-84 3
Ch’ŏllima-82 2
Ch’ŏllima-74 3
Ch’ŏllima-72 1
Ch’ŏllima-70 5
Ch’ŏllima-9.25 1
Łączna liczba: 386

Przypisy

  1. ↑ Stadt – trolley:motion [online] [dostęp 2024-03-15] (niem.).
  2. ↑ Trolleybus magazine, t. 245, Trolleybus Museum Company, s. 98–108, OCLC 1063569172 (ang.).
  3. ↑ 平壌市無軌道電車(トロリーバス) [online], 2427junction.com [dostęp 2024-03-15].
  4. ↑ Beitrag – trolley:motion [online] [dostęp 2024-03-15] (niem.).
  5. ↑ Pyongyang [KP] – Erneuerung des Wagenparks und Streckenerweiterung [online], Trolleymotion [dostęp 2024-03-15] (niem.).
  6. 1 2 Konstantin Klimov, Pyongyang trolleybuses, 2020, s. 250 (ang. • ros.).
  7. ↑ Pyongyang, Trolejbus – Statystyka pojazdów [online], transphoto.org [dostęp 2024-03-16] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.