Tuchlin (województwo mazowieckie)
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
91 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2023) |
228[1] |
| Strefa numeracyjna |
29 |
| Kod pocztowy |
07-221[2] |
| Tablice rejestracyjne |
WWY |
| SIMC |
0506917[3] |
Położenie na mapie gminy Brańszczyk ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego ![]() | |
Tuchlin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Brańszczyk[3][5]. Ma status sołectwa[6].
Leży przy ujściu Tuchełki (strumyka wypływającego z bagien pod Nagoszewem) do Bugu.
Na dzień 31 grudnia 2013 roku sołectwo liczyło 229 mieszkańców zameldowanych na pobyt stały[7].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Barbary w Porębie-Kocębach[8].
Historia
Nazwa wsi wywodzi się od słowa „tuchl” – zgniły, stęchły, gdyż Tuchlin położony jest na terenie bagnistym i podmokłym.
Tuchlin jest jedną z najstarszych osad ludzkich na Mazowszu. Był jedną z największych, osadą wczesnośredniowieczną w widłach Bugu i Narwi. Na wydmie między Bugiem a Tuchełką archeolodzy odkryli w 1959 r. cmentarzysko kultury przeworskiej, okresu wpływów rzymskich (II – III w.n.e.) z epoki żelaza. Odkryto tam tzw. groby jamowe, w których znajdowały się przedmioty codziennego użytku, wisiorki ze złotej blaszki. W grobie popielnicowym znaleziono żelazny grot oszczepu. Odkryto też naczynia wykonane przez garncarzy w VI wieku. Tuchlin znajdował się w rejestrze dóbr biskupich z 1203 roku jako Tuchlyno.
Prywatna wieś duchowna Tuchlino położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie kamienieckim ziemi nurskiej województwa mazowieckiego[9].
W latach 1921–1931 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie ostrołęckim, w gminie Brańszczyk.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwały 392 osoby, 368 było wyznania rzymskokatolickiego, a 24 mojżeszowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 71 budynków mieszkalnych[10]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Brańszczyku. Podlegała pod Sąd Grodzki w Ostrowie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Brańszczyku[11].
W wyniku agresji III Rzeszy na Polskę we wrześniu 1939 wieś znalazła się pod okupacją niemiecką i do wyzwolenia weszła w skład dystryktu warszawskiego Generalnego Gubernatorstwa[12].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy Brańszczyk w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 51-52
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1301 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 141421
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Wykaz ilościowy mieszkańców gm. Brańszczyk na 31.12.2013. UG Brańszczyk. [dostęp 2014-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2014)].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 61.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1758.
- ↑ Karte: Distrikt Warschau 1. 1. 1944 - Kreisgliederung [online], www.territorial.de [dostęp 2020-05-31].
Linki zewnętrzne
- Tuchlin 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 587.
_location_map.png)



