U-116 (1941)

U-116

Historia
Położenie stępki	1 lipca 1939
Wodowanie	3 maja 1941
Kriegsmarine
Wejście do służby	26 lipca 1941
Los okrętu	zaginął po 6 października 1942
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 1763 tony, podwodna 2177 ton, całkowita 2710 ton
Długość	89,8 m (kadłuba mocnego 70,9 m)
Szerokość	9,2 m (kadłuba mocnego 4,75 m)
Zanurzenie	220 m maks. (4,71 m na powierzchni)
Napęd
2 silniki wysokoprężne Germaniawerft F 46, 9-cylindrowe, 4800 KM 2 silniki elektryczne GU720/8-287, 1100 KM
Prędkość	17 w. (31,5 km/h) na powierzchni 7 w. (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	34170 km (18450 Mm) przy 15 km/h (8 w.) na powierzchni 172 km (93 Mm) przy 7 km/h (4 w.) w zanurzeniu
Uzbrojenie
2 rufowe wyrzutnie torpedowe, 15 torped 55 cm (lub 66 min typu A), 1 działo 105/45
Załoga	5 oficerów + 47 podoficerów i marynarzy

U-116 – niemiecki okręt podwodny typu X B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941.

Zamówienie na budowę zostało złożone w stoczni Germaniawerft w Kilonii 31 stycznia 1939. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 1 lipca 1939. Wodowanie nastąpiło 3 maja 1941, wejście do służby 26 lipca 1941. Pierwszym dowódcą został KrvKpt. Werner von Schmidt, kolejnym Oblt. Wilhelm Grimme.

W czasie II wojny odbył 4 patrole bojowe, podczas których m.in. dostarczył zaopatrzenia (głównie paliwo) innym U-Bootom^[1]

Podczas 3 patrolu zatopił jeden statek (SS „Cortona” – 4.284 BRT) i uszkodził drugi (SS „Shaftesbury” – 7.093 BRT); miało to miejsce 12 lipca 1942, oba wchodziły w skład konwoju OS-33.

Ostatni kontakt radiowy nawiązano z okrętem 6 października 1942 na północnym Atlantyku. U-116 zatonął z całą załogą z nieznanych przyczyn.

• Waldemar Trojca: U-Bootwaffe 1939-1945: cz. 3. Gdańsk: Wyd. AJ-Press, cop. 1999-2006. ISBN 83-86208-88-0. Brak numerów stron w książce
• www.uboat.net: U-116. [dostęp 2008-10-26]. (ang.).
• www.ubootwaffe.net: U-116. [dostęp 2008-10-26]. (ang.).