Walki o Krynki

Walki o Krynki
II wojna światowa
Czas

21-22 lipca 1944

Miejsce

Krynki

Terytorium

III Rzesza

Przyczyna

ofensywa Armii Czerwonej

Wynik

zdobycie Krynek i zakończenie okupacji misteczka przez reżim III Rzeszy.

Strony konfliktu
 ZSRR  III Rzesza
Dowódcy
gen. mjr Wiktor Żołudiew (35 KS)
gen. płk. Władimir Kuzniecow (40 KS)
Siły
35 Korpus Strzelecki, 40 Korpus Strzelecki
Straty
m.in. śmierć gen. Wiktora Żołudiewa
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia53°15′55,00″N 23°46′19,89″E/53,265278 23,772192

Walki o Krynki – starcie zbrojne mające miejsce w dniach 21-22 lipca 1945 między oddziałami Armii Czerwonej a Wehrmachtu, zakończone zdobyciem miasteczka Krynki, równoznacznym z zakończeniem okupacji niemieckiej w rejonie tegoż miasteczka.

Wojska Armii Czerwonej w rejon Krynek dotarły 21 lipca 1944. Atak z marszu na miasto bedące w rękach wojsk niemieckich przeprowadzili żołnierze 35 Korpusu Strzeleckiego i 40 Korpusu Strzeleckiego. Po złamaniu oporu wojsk hitlerowskich na przedpolach miasteczka, czerwonoarmiści z 40 KS szturmem zdobyli miasto[1] oraz stację kolejową[2]. W czasie walk 21 lipca 1944 poległ gen. mjr Wiktor Żołudiew, dowodzący 35 KS. Rada Najwyższa ZSRR pośmiertnie nadała mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego[1].

Tablica poświęcona gen.Wiktorowi Żołudiewiowi poległemu w walkach pod Krynkami

Przypisy

Bibliografia

  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.