Wincentowo (powiat wyszkowski)

Wincentowo
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

wyszkowski

Gmina

Rząśnik

Liczba ludności (2021)

84[1]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

07-205[2]

Tablice rejestracyjne

WWY

SIMC

0519251[3]

Położenie na mapie gminy Rząśnik
Mapa konturowa gminy Rząśnik, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wincentowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wincentowo”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wincentowo”
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego
Mapa konturowa powiatu wyszkowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wincentowo”
Ziemia52°44′02″N 21°22′59″E/52,733889 21,383056[4]

Wincentowo – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Rząśnik[3][5]. Ma status sołectwa[6].

Historia

Tablica informacyjna przy cmentarzu osadników niemieckich
Cmentarz osadników niemieckich

Na początku XIX wieku, po III rozbiorze, władze pruskie sprowadziły do wsi, w celu osuszania i oczyszczania bagna Pulwy, osadników niemieckich. Osiedlili się w Wincentowie, Zygmuntowie, Nurach i Marianowie[7][8]. Nie asymilowali się z miejscową polską ludnością[9]. Podczas powstania styczniowego, I oraz II wojny światowej wykazywali antypolską postawę[8].

W 1827 wieś należała do gminy Obryte i parafii Lubiel. Istniało tu 20 domostw, w których mieszkało 145 osób[10].

W okresie międzywojennym wieś leżała w województwie warszawskim, w powiecie pułtuskim, w gminie Obryte. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwały 189 osób, w tym 131 wyznania ewangelickiego i 31 mojżeszowego. Wszyscy podali polską narodowość. Było tu 25 budynków mieszkalnych i 14 o innym przeznaczeniu[11]. Miejscowość podlegała pod sąd grodzki w Pułtusku i okręgowy w Warszawie, najbliższy urząd pocztowy mieścił się w Obrytem[12].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa ostrołęckiego.

Jeden z zachowanych nagrobków

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Lubielu[13] lub do parafii Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Rząśniku[14].

Wieś się wyludnia. W 1998 i 2002 mieszkało tu 97 osób, w 2009 – 91 osób, zaś według spisu powszechnego z 2011 – 84 osoby. Z kolei według spisu powszechnego z 2021 żyło tu 81 osób[15].

We wsi znajduje się cmentarz ewangelicki[16].

Sołtyską jest Barbara Smułkowska[17].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Raport o stanie Rząśnik w 2023. Liczba mieszkańców w dn. 31.12.2023 s. 8-9
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1458 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148243
  5. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. ↑ Strona gminy, sołectwa
  7. ↑ Maria Żywirska, Puszcza Biała. Jej dzieje i kultura, Warszawa 1973, s. 56.
  8. 1 2 Anna Jakim-Morawska, Sylwia Słojkowska-Affelska, Grzegorz Hubert Gerek, Gmina Rząśnik: tuż za miedzą Puszczy Białej, wyd. 2, Gminy Polski – Małe Ojczyzny, Rząśnik–Pułtusk: Aga Press Agencja Wydawniczo-Reklamowa -- Wydawnictwo Aleksander, 2017, s. 36, ISBN 978-83-64273-51-3 [dostęp 2024-10-27].
  9. ↑ Przewodnik Turystyczny: Stowarzyszenie „Lokalna Grupa Działania – Tygiel Doliny Bugu”, Stowarzyszenie – Lokalna Grupa Działania „Bądźmy Razem”, Lokalna Grupa Działania „Równiny Wołomińskiej”, s. 222, ISBN 978-83-950211-7-6.
  10. ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 13, dir.icm.edu.pl, s. 544 [dostęp 2024-10-27].
  11. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 1: M. st. Warszawa, województwo warszawskie, mbc.cyfrowemazowsze.pl, Warszawa 1925, s. 138 [dostęp 2024-08-16].
  12. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl–Warszawa 1933, s. 1844.
  13. ↑ Opis parafii na stronie diecezji.
  14. ↑ Opis parafii na stronie diecezji.
  15. ↑ Wieś Wincentowo (mazowieckie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-10-27] (pol.).
  16. ↑ Cmentarze niemieckie bagien Pulwy (powiat wyszkowski) – Wincentowo, Nury, Marianowo. [dostęp 2023-09-28].
  17. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej – Urząd Gminy Rząśnik [online], bip.rzasnik.pl [dostęp 2024-10-27].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.