World Open 2010

World Open
2009 2010 2012
Ilustracja
Miejsce

Szkocja Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow

Zwycięzca

Australia Neil Robertson

II miejsce

Anglia Ronnie O’Sullivan

Najwyższy break

135 Anglia Ronnie O’Sullivan w fazie zasadniczej
147 Anglia Ronnie O’Sullivan w kwalifikacjach

Liczba uczestników

32

Rozegrane mecze

31

World Open 2010 był drugim turniejem rankingowym w sezonie snookerowym 2010/2011. Rozegrany został w dniach 18 – 26 września 2010 roku, a miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow.

Obrońcą tytułu był Neil Robertson, który zdołał obronić tytuł pokonując w finale Ronnie O’Sullivana 5-1.

Podobnie jak w poprzednim roku, pary w kolejnych rundach nie były określone przez drabinkę tylko poprzez losowanie. Zmiana nastąpiła jednak w kwalifikacjach, w których brali udział wszyscy zawodnicy (także z czołowej 16 światowego rankingu), oraz w tym, że wszystkie mecze, zarówno kwalifikacyjne jak i te z fazy zasadniczej turnieju (oprócz finału), rozgrywane były do 3 zwycięskich frame’ów. Finał rozegrany został do 5 wygranych frame’ów.

W Polsce turniej transmitowała komercyjna stacja Eurosport.

Nagrody

Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £40 000

Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 500
Last 16: £7 500
Last 32: £5 000
Last 64: £2 500
Last 96: £1 500

Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000

Maksymalny break w kwalifikacjach: nie przewidziano
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: nie przewidziano

Łączna pula nagród: £502 500[1]

Zawodnicy

W tegorocznej edycji turnieju World Open wszyscy zawodnicy brali udział w kwalifikacjach. Wyłoniły one 32 zawodników, którzy wzięli udział w fazie zasadniczej turnieju (w nawiasie podano miejsce zajmowane wówczas przez zawodnika w światowym rankingu snookerowym):

  1. Australia Neil Robertson (2)
  2. Anglia Ronnie O’Sullivan (3)
  3. Anglia Allister Carter (4)
  4. Ding Junhui (5)
  5. Szkocja Stephen Maguire (6)
  6. Walia Mark Williams (8)
  7. Szkocja Stephen Hendry (11)
  8. Hongkong Marco Fu (14)
  9. Anglia Jamie Cope (17)
  10. Anglia Peter Ebdon (18)
  11. Anglia Ricky Walden (20)
  12. Anglia Barry Hawkins (21)
  13. Anglia Stephen Lee (23)
  14. Walia Matthew Stevens (25)
  15. Anglia Mark Davis (26)
  16. Anglia Judd Trump (27)
  1. Irlandia Ken Doherty (30)
  2. Anglia Dave Harold (31)
  3. Anglia Andrew Higginson (32)
  4. Anglia Mike Dunn (33)
  5. Anglia Nigel Bond (38)
  6. Szkocja Marcus Campbell (40)
  7. Anglia Martin Gould (43)
  8. Szkocja Alan McManus (46)
  9. Irlandia Fergal O’Brien (47)
  10. Anglia Jimmy Michie (56)
  11. Irlandia David Morris (59)
  12. Anglia Jimmy White (60)
  13. Anglia Shailesh Jogia (69)
  14. Anglia Matthew Couch (71)
  15. Szkocja James McBain (90)
  16. Liu Song (nkl)[2]

Sędziowie

Wydarzenia związane z turniejem

Przebieg turnieju

Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju

Rozegrane mecze

[4][5]

Pierwsza Runda

Walia Matthew Stevens2–3Szkocja Alan McManus
Anglia Shailesh Jogia1–3 Liu Song
Anglia Jamie Cope3–2Anglia Dave Harold
Anglia Mike Dunn1–3Szkocja Marcus Campbell
Anglia Allister Carter1–3Walia Mark Williams
Ding Junhui3–1Anglia Jimmy Michie
Anglia Stephen Lee3–2Anglia Nigel Bond
Szkocja Stephen Hendry3–0Anglia Mark Davis
Anglia Peter Ebdon3–2Irlandia Fergal O’Brien
Australia Neil Robertson3–1Irlandia David Morris
Anglia Barry Hawkins3–1Irlandia Ken Doherty
Szkocja James McBain0–3Anglia Ricky Walden
Anglia Judd Trump2–3Szkocja Stephen Maguire
Anglia Martin Gould3–0Anglia Matthew Couch
Anglia Ronnie O’Sullivan3–1Anglia Jimmy White
Hongkong Marco Fu1–3Anglia Andrew Higginson

Druga Runda

Szkocja Marcus Campbell0–3 Ding Junhui
Walia Mark Williams3–2Anglia Barry Hawkins
Anglia Peter Ebdon3–2 Liu Song
Anglia Jamie Cope1–3Anglia Ricky Walden
Szkocja Stephen Hendry1–3Anglia Ronnie O’Sullivan
Szkocja Alan McManus0–3Szkocja Stephen Maguire
Australia Neil Robertson3–2Anglia Andrew Higginson
Anglia Stephen Lee0–3Anglia Martin Gould

Ćwierćfinały

Walia Mark Williams3–2 Ding Junhui
Anglia Peter Ebdon3–1Anglia Martin Gould
Anglia Ronnie O’Sullivan3–1Szkocja Stephen Maguire
Anglia Ricky Walden1–3Australia Neil Robertson

Półfinały

Anglia Peter Ebdon1–3Anglia Ronnie O’Sullivan
Walia Mark Williams2–3Australia Neil Robertson

Finał

Finał: Do 5 frame’ów
Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 26 września 2010.
Sędzia: Walia Eirian Williams
Ronnie O’Sullivan
Anglia		 1-5 Neil Robertson
Australia
Sesja wieczorna: 51-75, 0-107(107), 79(72)-18, 15–73(59), 0–66(66), 44–63
72 Najwyższy break 107
0 Breaki stupunktowe 1
1 Breaki 50-punktowe 3

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju

[4]

Statystyki turnieju

Statystyki pierwszej rundy

Państwo Il. zawodników  % zawodników
Anglia Anglia 18 56,25%
Szkocja Szkocja 5 15,63%
Irlandia Irlandia 3 9,38%
Walia Walia 2 6,25%
Chiny 2 6,25%
Australia Australia 1 3,13%
Hongkong Hongkong 1 3,13%
  • Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 66 (80)
  • Średnia liczba partii w meczu: 4,13
  • Najwyższe zwycięstwo: 3-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 5


Statystyki drugiej rundy

Państwo Il. zawodników  % zawodników
Anglia Anglia 8 50,00%
Szkocja Szkocja 4 25,00%
Chiny 2 12,50%
Walia Walia 1 6,25%
Australia Australia 1 6,25%
  • Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (40)
  • Średnia liczba partii w meczu: 3,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 3-0
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3


Statystyki ćwierćfinałów

Państwo Il. zawodników  % zawodników
Anglia Anglia 4 50,00%
Szkocja Szkocja 1 12,50%
Chiny 1 12,50%
Walia Walia 1 12,50%
Australia Australia 1 12,50%
  • Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (20)
  • Średnia liczba partii w meczu: 4,25
  • Najwyższe zwycięstwo: 3-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Statystyki półfinałów

Państwo Il. zawodników  % zawodników
Anglia Anglia 2 50,00%
Walia Walia 1 25,00%
Australia Australia 1 25,00%
  • Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
  • Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 9 (10)
  • Średnia liczba partii w meczu: 4,50
  • Najwyższe zwycięstwo: 3-1
  • Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1


Kwalifikacje

Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 21 – 24 sierpnia 2010 roku w Pontin's Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.

Mecze kwalifikacji

[6][7][8]

Runda 1

Wszyscy zakwalifikowani amatorzy i zawodowcy z miejsc 65 – 96 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów

Walia Jamie Jones3–0Anglia Tony Knowles
Anglia Matt Williams1–3Anglia Paul Davison
Anglia John Whitty0–3Tajlandia Thanawat Thirapongpaiboon
Tajlandia Noppon Saengkham3–1Belgia Luca Brecel
Brazylia Igor Figueiredo3–2 Liu Chuang
Anglia Liam Highfield3–1Walia Michael White
Anglia Justin Astley3–2Anglia Michael Wasley
Anglia Chris Norbury3–0Anglia Richard Beckman
Anglia Adam Wicheard2–3Szkocja James McBain
Walia Daniel Wells3–1Anglia Jamie O’Neill
Walia Jak Jones1–3Anglia Shailesh Jogia
Irlandia Północna Patrick Wallace3–0Norwegia Kurt Maflin
Anglia Jack Lisowski3–1Anglia Ryan Causton
Xiao Guodong3–0Anglia James Loft
Tajlandia Thepchaiya Un-Nooh3–1Anglia Reanne Evans
Irlandia Północna Julian Logue1–3Anglia Joel Walker
Anglia Mike Finn0–3Anglia Kyren Wilson
Bahrajn Habib Subah1–3Walia Darren Morgan
Anglia Mitchell Mann0–3Anglia Ben Woollaston
Walia Andrew Pagett2–3Anglia Kuldesh Johal
Anglia Anish Gokool0–3Anglia Sam Harvey
Niemcy Patrick Einsle2–3Irlandia Północna Dermot McGlinchey
Tajlandia Issara Kachaiwong2–3Anglia James McGouran
Anglia Sam Baird3–2 Zhang Anda
Szkocja Gary Thomson0–3Niemcy Lasse Münstermann
Szkocja Anthony McGill3–1Anglia Ian Glover
Belgia Mario Geudens3–2Irlandia Jason Devaney
Norwegia Anita Rizzuti0–3Anglia Alfie Burden
Walia Allan Morgan0–3 Liu Song
Szkocja Marc Davis0–3Anglia Matthew Couch
Belgia Wendy Jans1–3Anglia Simon Bedford
Walia Jamie Edwards1–3Szkocja Craig MacGillivray

Runda 2

Zwycięzcy pojedynków pierwszej rundy i zawodowcy z miejsc 33 – 64 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów

Szkocja Jamie Burnett0–3Anglia Adrian Gunnell
Walia Dominic Dale3–1Anglia Sam Harvey
Anglia Ben Woollaston3–0Anglia Justin Astley
Liu Song3–1Anglia Barry Pinches
Anglia Anthony Hamilton1–3Szkocja James McBain
Anglia Jimmy White3–0Irlandia Michael Judge
Irlandia Północna Dermot McGlinchey1–3Anglia Paul Davison
Szkocja Anthony McGill3–1Belgia Mario Geudens
Anglia Tom Ford1–3Anglia Alfred Burden
Walia Paul Davies3–2Anglia James McGouran
Belgia Bjorn Haneveer3–2Irlandia Północna Joe Swail
Tajlandia Thepchaiya Un-Nooh3–0Anglia Peter Lines
Anglia Simon Bedford3–2Anglia Jimmy Robertson
Anglia Liam Highfield2–3Irlandia Fergal O’Brien
Tajlandia Noppon Saengkham0–3Anglia Martin Gould
Anglia Matthew Couch3–0Anglia Ian McCulloch
Anglia Jimmy Michie3–2Anglia Mark Joyce
Walia Jamie Jones3–0Anglia Sam Baird
Walia Darren Morgan3–2 Xiao Guodong
Malta Tony Drago3–1Anglia Joel Walker
Irlandia Joe Delaney2–3Tajlandia Thanawat Thirapongpaiboon
Anglia Chris Norbury1–3Szkocja Alan McManus
Anglia Stuart Pettman3–0Anglia Kyren Wilson
Anglia Matthew Selt3–1Niemcy Lasse Münstermann
Anglia Rod Lawler2–3Anglia Nigel Bond
Szkocja Marcus Campbell3–0Walia Daniel Wells
Anglia Jack Lisowski1–3Anglia Andy Hicks
Anglia Rory McLeod3–1Anglia Kuldesh Johal
Brazylia Igor Figueiredo3–0Anglia David Gilbert
Anglia Robert Milkins1–3Irlandia David Morris
Irlandia Północna Patrick Wallace1–3Anglia Shailesh Jogia
Szkocja Craig MacGillivray0–3Tajlandia James Wattana

Runda 3

Zwycięzcy pojedynków drugiej rundy i zawodowcy z miejsc 1 – 32 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów

Anglia Judd Trump3–0Tajlandia Thanawat Thirapongpaiboon
Hongkong Marco Fu3–2Anglia Alfred Burden
Anglia Matthew Selt0–3Anglia Martin Gould
Irlandia Fergal O’Brien3–1Walia Dominic Dale
Anglia Ricky Walden3–1Anglia Andy Hicks
Walia Darren Morgan2–3Walia Matthew Stevens
Anglia Andrew Higginson3–1 Liang Wenbo
Irlandia Północna Gerard Greene2–3Anglia Shailesh Jogia
Szkocja Marcus Campbell3–1Anglia Simon Bedford
Liu Song3–1Anglia Michael Holt
Szkocja Alan McManus3–0Szkocja Anthony McGill
Tajlandia James Wattana2–3Anglia Jimmy Michie
Anglia Rory McLeod1–3Anglia Nigel Bond
Anglia Mark Davis3–0Walia Jamie Jones
Malta Tony Drago1–3Anglia Stephen Lee
Anglia Mike Dunn3–1Walia Ryan Day
Irlandia David Morris3–0Anglia Ben Woollaston
Irlandia Północna Mark Allen2–3Szkocja James McBain
Anglia Matthew Couch3–0Walia Paul Davies
Irlandia Ken Doherty3–2Anglia Joe Perry
Anglia Stuart Bingham2–3Anglia Jamie Cope

Mecze rozegrane w Glasgow:

Anglia Shaun Murphy0–3Anglia Dave Harold
Anglia Paul Davison2–3Anglia Jimmy White
Ding Junhui3–0Anglia Adrian Gunnell
Anglia Allister Carter3–1Tajlandia Thepchaiya Un-Nooh
Anglia Steve Davis1–3Anglia Peter Ebdon
Australia Neil Robertson3–1Szkocja Graeme Dott
Szkocja Stephen Hendry3–0Belgia Bjorn Haneveer
Anglia Stuart Pettman2–3Szkocja Stephen Maguire
Anglia Mark King0–3Anglia Ronnie O’Sullivan
Anglia Mark Selby2–3Anglia Barry Hawkins
Walia Mark Williams3–0Brazylia Igor Figueiredo

Breaki stupunktowe kwalifikacji

[9]

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
  2. ↑ niesklasyfikowany na liście 96 najlepszych snookerzystów na świecie
  3. ↑ eurosport.pl: 10. maks Ronniego!. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
  4. 1 2 globalsnooker.com: 2010 World Open results. [dostęp 2010-03-14].
  5. ↑ worldsnooker.com: World Open Drawsheet. [dostęp 2010-03-14].
  6. ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifying Format. [dostęp 2011-03-14].
  7. ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifiers Drawsheet. [dostęp 2011-03-14].
  8. ↑ globalsnooker.com: 2010 World Open qualifying rounds results. [dostęp 2011-03-14].
  9. ↑ globalsnooker.com: Century Breaks. [dostęp 2011-03-14].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.