Zanarocz
![]() Cerkiew Przemienienia Pańskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1797 |
| Kod pocztowy |
222382 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Zanarocz (biał. Занарач, Zanaracz; ros. Занарочь, Zanarocz) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie miadzielskim, siedziba administracyjna sielsowietu. W 2007 roku liczyło ok. 620 mieszkańców.
Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Przemienienia Pańskiego[2].
Historia
Wieś wzmiankowana pierwszy raz w latopisach z 1566 roku[3], choć znaleziska archeologiczne wskazują, że okolica ta zamieszkała była już ok. 750 r. n.e. (3 kurhany przebadane w 1906 przez Pokrowskiego). Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[4]. W 1795 po III rozbiorze Polski miejscowość w granicach Imperium Rosyjskiego, od 1868 w guberni wileńskiej w powiecie święciańskim.
W 1905 roku liczyła 320 mieszkańców, 362 dziesięciny[5].
W lipcu 1916 miała tu miejsce krwawa bitwa podczas której Rosjanie stracili 80 tys. żołnierzy, a Niemcy o połowę mniej[6].
Miejscowość w latach 1922–1927 była siedzibą gminy Zanarocze[7][8], w granicach II Rzeczypospolitej do roku 1939.
W 1931 wieś w 65 domach zamieszkiwało 347 osób[9].
W 1938 roku miejscowość należała do gromady Zanarocz gminy Kobylnik[10].
Zajęta przez wojska ZSRR znalazła się w granicach BSRR, a od 1991 Białorusi.
Od 2001 roku działa tu elektrownia wiatrowa „EkaDom” (ВЭС БНГА ЭкаДом), składająca się z 2 turbin wiatrowych o mocy 0,4 MW i 0,25 MW. Według władz rejonu miadzielskiego wytwarzana przez nie energia pokrywa potrzeby całej wsi[11].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Приход храма Преображения Господня д. Занарочь. molod-eparchy.by. [dostęp 2021-03-08]. (ros.).
- ↑ ЗАНАРОЧСКИЙ СЕЛЬСОВЕТ Местная повестка на XXI век, Sielsowiet Zanarocz, 2007.
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 81.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Jerzy Samosik. Białoruś. Nad kresowym morzem. „gazeta.pl Turystyka”, 2009-04-28.
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 13, poz. 102
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 39.
- ↑ Rozporządzenie Wojewody Wileńskiego z dnia 20 września 1938 roku. Załącznik.
- ↑ Арцём Мартыновіч: Прадпрымальнік зарабляе на ветраку 8 мільёнаў рублёў у месяц. Europejskie Radio dla Białorusi, 2012-10-22 - 18:08. [dostęp 2014-11-27]. (biał. • ros.).


