Zelda II: The Adventure of Link

Zelda II: The Adventure of Link

リンクの冒険

Producent	Nintendo
Wydawca	Nintendo
Seria gier	The Legend of Zelda
Data wydania	18 stycznia 1987
Wymagania sprzętowe
Platforma	Nintendo Entertainment System, Family Computer Disk System, NES Classic Edition
Nośniki	dyskietka, kartridż
Poprzednia gra w serii	The Legend of Zelda
Następna gra w serii	The Legend of Zelda: A Link to the Past

Zelda II: The Adventure of Link (jap. リンクの冒険 Rinku no Bōken; „Przygoda Linka”) – przygodowa gra akcji produkcji japońskiej opracowana i wydana przez Nintendo po raz pierwszy na konsolę Famicon. Jest drugą odsłoną serii The Legend of Zelda i jednocześnie jedynym oficjalnym sequelem gry The Legend of Zelda. Premiera gry miała miejsce w Japonii 14 stycznia 1987, a prawie dwa lata później w Ameryce Północnej i krajach regionu PAL.

Gra, mimo zasadniczych zmian w systemie rozgrywki, za które bywa często krytykowana, okazała się wielkim sukcesem firmy Nintendo, sprzedając się na świecie w nakładzie 4,38 miliona sztuk^[1]. Zelda II: The Adventure of Link pojawiła się także na NES Classic Edition^[2].

Akcja gry rozgrywa się kilka lat po wydarzeniach przedstawionych w The Legend of Zelda. Główny bohater, 16-letni teraz Link staje przed zadaniem zdjęcia ciążącej nad księżniczką Zeldą klątwy, w wyniku której zapadła ona w wieczny sen. Aby tego dokonać, Link musi odzyskać ostatni element starożytnego artefaktu, zwanego Triforce, który spoczywa na dnie podziemnego pałacu gdzieś w krainie Hyrule. Zadanie to utrudniać mu będą przeciwnicy, postawieni na jego drodze pośmiertnie przez Ganona, którego Link pokonał już wcześniej, w poprzedniej części gry. Krew zabitego Linka potrzebna jest Ganonowi, aby wskrzesić własne ciało^[3].

W stosunku do pierwszej części, twórcy gry diametralnie zmienili obowiązujące zasady rozgrywki. Charakterystyczny w The Legend of Zelda widok „z lotu ptaka” został wykorzystany wyłącznie do poruszania się bohatera po mapie krainy. W pozostałych, najbardziej zasadniczych z punktu widzenia rozgrywki, etapach gry, obserwujemy bohatera z boku, jak w typowych platformówkach. Zmiana ta, niepodjęta ponownie w żadnej z późniejszych części serii, jest jedną z najczęściej krytykowanych przez graczy cech gry.

W grze zaimplementowano rozbudowany, jak na serię The Legend of Zelda, system rozwoju postaci. Gracz pokonując przeciwników zdobywa doświadczenie, które pozwala mu na awans jednej z trzech podstawowych cech bohatera: ataku, magii i życia. Wybór, które cechy będą rozwijane w pierwszej kolejności zależy wyłącznie od gracza. Poziomy ataku i życia warunkują odpowiednio: wartość zadawanych przez bohatera obrażeń oraz liczbę punktów życia, jakimi on dysponuje. Poziom magii wpływa natomiast na koszt użycia magicznych umiejętności, których Link uczy się wraz z postępem fabuły. Umiejętności te nie tylko zwiększają jego skuteczność w zmaganiach z przeciwnikami, ale czasem okazują się też niezbędne do przejścia kolejnych etapów gry^[4].

Elementem wspólnym Adventure of Link i pierwszej części gry, a także pozostałych odsłon serii, jest schemat zgodnie z którym gracz wchodzi w posiadanie nowych przedmiotów. Ich zdobycie wiąże się z eksploracją podziemnych pałaców, na dnie których czeka walka z wyjątkowo wymagającym przeciwnikiem. Każdy kolejny zdobyty przedmiot umożliwia Linkowi dostęp do nowego obszaru krainy, eksplorację nowego pałacu, a w efekcie zdobycie następnego nowego przedmiotu przybliżającego gracza do końca rozgrywki^[4]. Podziemne pałace są odpowiednikiem tzw. dungeon’ów z The Legend of Zelda.