12 Batalion Straży Granicznej
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1922 |
| Rozformowanie |
1923 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. Józef Kozioł |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość |
Komenda Główna Straży Granicznej |
.svg.png){kind=small}
12 Batalion Straży Granicznej – jednostka organizacyjna Straży Granicznej w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Wykonując postanowienia uchwały Rady Ministrów z 23 maja 1922 roku, Minister Spraw Wewnętrznych rozkazem z 9 listopada 1922 roku zmienił nazwę „Bataliony Celne” na „Straż Graniczną”[1]. Wprowadził jednocześnie w formacji nową organizację wewnętrzną[2]. 12 batalion celny przemianowany został na 12 batalion Straży Granicznej.
12 batalion Straży Granicznej funkcjonował w strukturze Komendy Powiatowej Straży Granicznej w Stołpcach, a jego dowództwo stacjonowało w Rubieżewiczach[3]. W skład batalionu wchodziły cztery kompanie strzeleckie oraz jedna kompania karabinów maszynowych w liczbie 3 plutonów po 2 karabiny maszynowe na pluton[4]. Dowódca batalionu posiadał uprawnienia dyscyplinarne dowódcy pułku. Cały skład osobowy batalionu obejmował etatowo 614 żołnierzy, w tym 14 oficerów[5].
W 1923 roku batalion przekazał swój odcinek oddziałom Policji Państwowej i został rozwiązany[6]. Przekazanie obiektów komendant batalionu zameldował 30 czerwca 1923[7].
Komendanci batalionu
- p.o. kpt. Józef Kozioł (IX 1922[8] –)
Służba graniczna
- Sąsiednie bataliony
- 32 batalion Straży Granicznej ⇔ 2 batalion Straży Granicznej − 1 grudnia 1922[3][9] i w kwietniu 1923[10]
Struktura organizacyjna
| Ordre de Bataille 12 batalionu Straży Granicznej w Rubieżewiczach w 1923[11] | ||||
|---|---|---|---|---|
| kompanie | 1. Dwór Wołma | 4. Suła | 2. Nowe Rubieżewicze | 1. Rubieżewicze |
| placówki | Bardzie | "rezerwa" | ||
| Mikulicze | ||||
| Wołma | Basmany | Rubieżewicze | ||
| Suła | Lichacze | |||
| Różanka | ||||
| Morgi | ||||
Przypisy
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 25.
- ↑ Prengel-Boczkowska 2009 ↓, s. 5.
- 1 2 Dominiczak 1992 ↓, s. 79.
- ↑ Dominiczak 1997 ↓, s. 246.
- ↑ Dominiczak 1992 ↓, s. 82.
- ↑ Prochwicz i Kępa 2003 ↓, s. 19.
- ↑ Likwidacja SG 1923 ↓, s. 58.
- ↑ Rozkazy organizacyjne KG SG 1922–1923 ↓, s. 10.
- ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 28.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 21.
- ↑ Szkice dyslokacyjne bSG ↓, s. 113.
Bibliografia
- Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
- Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
- Teresa Prengel-Boczkowska: Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Straż Graniczna (1922−1923)”. Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
- Jerzy Prochwicz, Zbigniew Kępa. ABC formacji granicznych II Rzeczypospolitej. „Problemy Ochrony Granic”. 24, 2003. Ketrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Szkice dyslokacyjne baonów Straży Granicznej 1922−1923. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn. 161/46.)
- Rozkazy organizacyjne Głównej Komendy Straży Granicznej 1922−1923 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/77.)
- Zarządzenia władz zwierzchnich dotyczące likwidacji Straży Granicznej → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.161/15.)