181 Rezerwowa Kompania Saperów
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt Stanisław Graczyk |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
181 Rezerwowa Kompania Saperów (181 rez. ksap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.
Historia kompanii
Mobilizację rezerwowej kompanii saperów nr 181 w 8 batalionie saperów rozpoczęto 24 sierpnia, z chwilą ogłoszenia mobilizacji alarmowej. Mobilizacja była prowadzona w koszarach batalionu oraz okolicznych budynkach użyteczności publicznej i została zakończona 27 sierpnia.
181 rezerwowa kompania saperów przydzielona została do Armii „Pomorze” i bezpośrednio podlegały dowódcy saperów Armii, ppłk. Emilowi Strumińskiemu.
Po zakończeniu czynności mobilizacyjnych ze sformowanych kompanii saperów utworzono Zbiorczą Grupę kompanii saperów rezerwowych, na dowódcę której wyznaczono majora w stanie spoczynku Wiktora Krajewskiego, kompanie przebywały w Toruniu, prowadząc prace umocnieniowe na przedpolu Torunia oraz prace przygotowujące do zniszczeń w mieście.
6 września dowódca saperów Armii ppłk Strumiński wydał rozkaz wysadzenia nocą z 6 na 7 września obu mostów w Toruniu i przemieszczenie się w rejon Łącka.
12 września, z chwilą powołania GO gen. bryg. Michała Tokarzewskiego- Karaszewicza mjr Wiktor Krajewski został wyznaczony na dowódcę
saperów GO.
13 września 181 rezerwowa kompania saperów opuściła Łąck, maszerując przez Gąbin i Pacyny w rejon Żychlina i dalej w rejon Luszyna.
15 września w wyniku niemieckich nalotów znajdująca się w rejonie majątku Luszyn 181 rezerwowa kompania saperów poniosła ciężkie straty w ludziach i sprzęcie, straciła 50% stanu osobowego. Większość żołnierzy kompanii dostała się do niemieckiej niewoli na zachodnim brzegu Bzury[1].
Struktura i obsada etatowa
- dowódca kompanii – kpt Stanisław Graczyk
Przypisy
- ↑ Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej..., s. 32-34
Bibliografia
- Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Przemysław Dymek, Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej, „8 Batalion Saperów”, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, ISBN – 978-83-62046-80-5
